ضایعات نخاعی
سالانه حدود 500000 نفر در سراسر جهان به نخاع خود آسیب می رسانند. ضایعات نخاعی سالانه بیش از 27 درصد از کل موارد فلج در ایالات متحده را تشکیل می دهد.محققان مرکز تحقیقات نوروریستور، در سوئیس نورون های خاصی را شناسایی کرده اند که وقتی فعال می شوند به بازیابی توانایی ایستادن و راه رفتن فرد پس از فلج کمک می کنند. سالانه حدود 500000 نفر در سراسر جهان دچار آسیب نخاعی می شوند. بسته به شدت آسیب، می تواند باعث فلج شود و بر توانایی حرکت و راه رفتن فرد تأثیر بگذارد. در ایالات متحده، حدود 5.4 میلیون نفر با برخی از انواع فلج زندگی می کنند که آسیب نخاعی باعث 27.3٪ از این موارد می شود. و اکنون، محققان مرکز تحقیقات در سوئیس، نورونهای خاصی را شناسایی کردهاند که وقتی فعال میشوند، به بازیابی توانایی فرد برای ایستادن و راه رفتن پس از فلج کمک میکنند.
چرا آسیب نخاعی منجر به فلج می شود؟
طناب نخاعی مجرای بزرگی از اعصاب است که به صورت عمودی در وسط پشت فرد قرار دارد و بخشی از سیستم عصبی مرکزی است. در بالا به مغز و در پایین به قسمت پایین کمر متصل می شود. طناب نخاعی به دلیل ارتباط با مغز، مسئول انتقال پیام هایی از مغز است که به اندام ها می گوید حرکت کنند و به کنترل عملکردهای بدن مانند تنفس و ضربان قلب کمک می کند. نخاع همچنین پیامهایی را از قسمتهای مختلف بدن به مغز منتقل میکند و به فرد اجازه میدهد تا احساساتی مانند لمس و درد را ثبت کند. نخاع می تواند در اثر حوادث آسیب زا مانند تصادفات رانندگی و سقوط آسیب ببیند. برخی از عفونت ها یا بیماری ها از جمله سرطان، منبع مورد اعتماد آرتریت، و اسپینا بیفیدا نیز می توانند به نخاع آسیب بزنند. آسیب به نخاع توانایی آن را برای ارسال پیام به مغز مختل می کند. این بر نحوه عملکرد مغز به عضلات بدن تأثیر میگذارد و باعث حرکات کنترل نشده یا در برخی موارد هیچ حرکتی در نواحی خاصی از بدن نمیشود. نوع فلج فرد بستگی به محل وقوع آسیب به نخاع و شدت آن دارد. آسیب به نیمه تحتانی نخاع می تواند باعث پاراپلژی شود که فلج پایین تنه از جمله پاها است. آسیب به نیمه بالایی نخاع می تواند باعث تتراپلژی یا چهار پلژی شود که باعث فلج شدن بدن از گردن به پایین می شود.
نقش نورون ها
از طریق این مطالعه چند ساله، دانشمندان نورونهای خاصی را شناسایی کردند که وقتی فعال میشوند، به فرد فلج کمک میکند بایستد، راه برود و ماهیچههای خود را بازسازی کند. دکتر گرگوار کورتین، استاد علوم اعصاب در، و یکی از نویسندگان این مطالعه، توضیح داد، نرون ها هسته سیستم عصبی هر موجود زنده ای هستند. آنها با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند تا سیگنال های الکتریکی را منتقل کنند که به عنوان مثال می تواند ماهیچه ها را فعال کند. در تحقیقات خود، ما به طور خاص نورون هایی را که در حین حرکت پا فعال می شوند، هدف قرار می دهیم. برای کشف این نورونهای خاص، دکتر کورتین به ما گفت که این تیم از فناوریهای تصویربرداری پیشرفته برای ساختن یک اطلس مولکولی از تمام نورونهای موجود در مناطق مورد نظر نخاع استفاده کردند. و او ادامه داد، با استفاده از تحریک نوری، ما توانستهایم نورونهای خاصی را در مدلهای حیوانی غیرفعال کنیم و تأثیر این روش را ببینیم. این به ما این امکان را می دهد که دقیقاً نورونی را که برای بازسازی مسیر عصبی پس از آسیب نخاعی لازم و کافی بود، شناسایی کنیم. پس از آزمایشات روی موش، تیم تحقیقاتی به شرکت کنندگان انسانی روی آوردند. دکتر کورتین گفت که محققان 9 داوطلب مبتلا به فلج را با یک آرایه الکترود نرم که برای تحریک نواحی خاص الکتریکی نخاع در زیر نقطه آسیب طراحی شده بود، کاشتند. او توضیح داد، یک کامپیوتر آن تحریکها را تحریک میکند، که سیگنالهایی را که معمولاً توسط مغز ارسال میشود، زمانی که آسیبی وجود ندارد، تقلید میکند. دور زدن آسیب به ما این امکان را میدهد تا ماهیچههای پا را بهطور مصنوعی فعال کنیم و به شرکتکنندگان این فرصت را بدهیم تا دوباره راه بروند. دکتر کورتین افزود، اما ما مشاهده کردهایم که در طول این فرآیند، برخی از ارتباطات بیولوژیکی دوباره برقرار یا سازماندهی شدند. به عنوان یک اثر، بیماران پس از مدتی تمرین با تحریک الکتریکی، حتی بدون تحریک خارجی نیز میتوانند پاهای خود را حرکت دهند.
منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال