درماتوفیبروما چیست؟

درماتوفیبروماها توده های کوچک و بی ضرری هستند که روی پوست ظاهر می شوند. این توده‌ها یا پاپول‌ها می‌توانند در هر جایی از بدن ایجاد شوند، اما بیشتر روی بازوها، ساق پاها و قسمت بالای کمر دیده می‌شوند. درماتوفیبروم ها بیشتر در بزرگسالان رخ می دهد و می تواند افراد از هر قومیتی را درگیر کند. آنها در بین زنان بیشتر از مردان و در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند شایع تر است.

درماتوفیبروم چیست؟

درماتوفیبروماها زائده های بی ضرر در داخل پوست هستند که معمولاً قطر کمی دارند. رنگ آنها می تواند متفاوت باشد اما معمولاً در پوست روشن صورتی تا قهوه ای روشن و در پوست تیره قهوه ای تیره یا سیاه هستند. اگر فردی به طور تصادفی آنها را تحریک کند - به عنوان مثال، هنگام اصلاح، ممکن است بیشتر صورتی یا تیره تر به نظر برسند. از آنجایی که در لمس متراکم و محکم هستند، بسیاری از مردم می گویند که احساس می کنند مانند یک سنگ کوچک در زیر یا بالای پوست هستند. اکثر درماتوفیبروماها بدون درد هستند، اما برخی افراد خارش، سوزش یا حساسیت در محل رشد را تجربه می کنند. برخی از پزشکان یا محققین پزشکی ممکن است به درماتوفیبروماها به عنوان هیستیوسیتوم های فیبری خوش خیم اشاره کنند.

علل و عوامل خطر

درماتوفیبروماها تجمع سلول های اضافی در لایه های عمیق تر پوست هستند. محققان پزشکی علت دقیق این رشد را نمی دانند. برخی از محققان این نظریه را مطرح می‌کنند که علت احتمالی آن واکنش نامطلوب به یک ضربه موضعی است، مانند یک جراحت کوچک یا نیش حشره در ناحیه‌ای که بعداً ضایعه ایجاد می‌شود. سن ممکن است یکی دیگر از عوامل خطر باشد، زیرا این رشد بیشتر در بزرگسالان ظاهر می شود. افراد با سیستم ایمنی سرکوب شده نیز ممکن است بیشتر درماتوفیبروما را تجربه کنند و بیش از یک رشد داشته باشند. درماتوفیبروم های متعدد نیز در افراد مبتلا به بیماری های زمینه ای، به ویژه در مبتلایان به لوپوس اریتماتوز سیستمیک، شایع تر است. در برخی موارد، ممکن است دلیل واضحی وجود نداشته باشد.

علائم و عوارض

درماتوفیبروماها به کندی رشد می کنند. رشد معمولاً دارای برخی از ویژگی های تعیین کننده است که می تواند به شناسایی آنها کمک کند. نشانگرهای کلیدی درماتوفیبروم عبارتند از:

• شکل ظاهری: درماتوفیبروما به صورت یک برآمدگی گرد ظاهر می شود که بیشتر در زیر پوست قرار دارد.
• اندازه: محدوده طبیعی حدود 0.5 1.5 سانتی متر است که بیشتر ضایعات 0.7 1.0 سانتی متر قطر دارند. اندازه معمولا ثابت می ماند.
• رنگ: رنگ‌ها در افراد مختلف متفاوت است، اما معمولاً صورتی، قرمز، خاکستری، قهوه‌ای یا سیاه هستند.
• محل: درماتوفیبروم ها بیشتر در پاها دیده می شوند، اما گاهی اوقات روی بازوها، تنه، و کمتر در جاهای دیگر بدن ظاهر می شوند.
• علائم اضافی: اگرچه معمولاً بی ضرر و بدون درد هستند، اما گاهی اوقات ممکن است خارش، حساس، دردناک یا ملتهب باشند.

اگر فردی درماتوفیبروم را نیشگون بگیرد، به سمت سطح پوست فشار نمی آورد. در عوض، به سمت داخل فرو می رود. این ویژگی می تواند به افراد کمک کند بین درماتوفیبروم و نوع دیگری از رشد تمایز قائل شوند. معمول است که تنها یک رشد در بدن ظاهر شود، اما درماتوفیبروماهای متعدد ممکن است در افرادی که بیماری های زمینه ای دارند یا سیستم ایمنی ضعیفی دارند، رخ دهد. رشد پوست می تواند نگران کننده باشد، اما درماتوفیبروم ها به طور کلی بی ضرر هستند. با این حال، اگر فردی رشدی شبیه درماتوفیبروم داشته باشد، اما به سرعت در حال رشد یا تغییر است، باید به دنبال مشاوره پزشکی باشد. این رشد ممکن است نشانه ای از نوع نادر سرطان به نام درماتوفیبروسارکوم پروتوبرانس باشد.

تشخیص

پزشکان مراقبت های اولیه و متخصصین پوست معمولاً با بررسی چشمی درماتوفیبروما را تشخیص می دهند. شناسایی پاپول ها آسان است، اما پزشکان همچنین می خواهند مطمئن باشند که رشد را اشتباه تشخیص نمی دهند. پزشک علاوه بر پرسیدن سوالاتی در مورد علائم و معاینه ناحیه مورد نظر، احتمالاً منابع مورد اعتماد زیر را نیز انجام خواهد داد:

• تست پینچ: پزشک ممکن است پوست اطراف را نیشگون بگیرد تا گودی مشخصه را بررسی کند.
• درماتوسکوپ: ممکن است پزشک از این دستگاه برای مشاهده بزرگنمایی سطح رشد استفاده کند. درماتوفیبروما معمولاً دارای یک ناحیه سفید مرکزی در وسط با یک ناحیه رنگدانه‌دار اطراف آن است.
• بیوپسی: اگر رشد، خونریزی، شکل غیرعادی یا تحریک‌پذیر باشد، یا زخمی در بالای آن وجود داشته باشد، پزشکان ممکن است بخواهند بیوپسی را انجام دهند. این روش شامل برداشتن قسمت کوچکی از بافت پاپول برای بررسی زیر میکروسکوپ در آزمایشگاه است.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال