سطح لنفوسیت های سالم چیست؟

لنفوسیت ها گلبولهای سفید هستند که به بدن در مبارزه با عفونت و بیماری کمک می کند. دامنه طبیعی برای یک بزرگسال بین 1000 تا 4800 لنفوسیت در هر میکرولیتر خون است. سیستم ایمنی بدن یک شبکه پیچیده از سلولهای شناخته شده به سلولهای ایمنی است که شامل لنفوسیت ها است. این سلول ها برای دفاع از بدن در برابر مواد خارجی مانند باکتری ها ، ویروس ها و سلولهای سرطانی که می توانند عملکرد آن را تهدید کنند ، با هم کار می کنند. در این مقاله ، ما به انواع مختلف لنفوسیت ها نگاه می کنیم ، چه سطح طبیعی در خون وجود دارد و اگر سطح خیلی پایین یا خیلی زیاد شود ، چه اتفاقی می افتد.

دامنه و سطح طبیعی

تعداد مشخصی از سلولهای لنفوسیت که برای سالم نگه داشتن بدن لازم است وجود ندارد. این امر به این دلیل است که سطح لنفوسیت ها با توجه به نژاد ، جنسیت ، مکان و عادات شیوه زندگی می توانند تغییر کنند. با این حال ، نگه داشتن تعداد لنفوسیت ها در اطراف بدن در یک محدوده سالم منبع مهم برای عملکرد سیستم ایمنی بدن است. برخی از سلولهای لنفوسیت وظیفه حمله به باکتری ها و ویروس ها را بر عهده دارند. سایر لنفوکت ها سلولهای خود را که به دلیل ویروس یا سرطان به درستی کار نمی کنند ، هدف قرار می دهند. داشتن لنفوسیت های بیش از حد یا تعداد بسیار کمی می تواند نشانه بیماری باشد. منبع طبیعی لنفوسیت در بزرگسالان بین 1000 تا 4800 لنفوسیت در 1 میکرولیتر خون است. در کودکان ، محدوده طبیعی بین 3000 تا 9،500 لنفوسیت در 1 میکرولیتر خون است.

اگر سطح زیاد باشد به چه معنی است؟

به دلیل پاسخ طبیعی بدن به عفونت یا وضعیت التهابی ، تعداد لنفوسیت ها بالاتر از حد طبیعی می توانند یک وضعیت بی ضرر و موقت باشند.

دلیل

سطح بالایی از لنفوسیت ها همچنین می تواند نشانه لنفوسیتوز باشد که ممکن است وضعیت جدی تری را نشان دهد. پزشکان به طور معمول به تعداد لنفوسیت ها بیش از 4000 در هر 1 میکرولیتر منبع خونریزی شده در بزرگسالان به عنوان لنفوسیتوز مراجعه می کنند. با این حال ، این آستانه می تواند بین آزمایشگاه ها و افراد در سنین مختلف متفاوت باشد. افراد مبتلا به لنفوسیتوز بسته به آنچه باعث ایجاد این سنبله در لنفوسیت ها می شود ، ممکن است علائم را تجربه کنند. برخی از دلایل احتمالی لنفوسیتوز شامل موارد زیر است:

• عفونت های ویروسی ، مانند ایدز
• عفونت های باکتریایی ، مانند بارتونلا
• عفونت های انگلی مانند توکسوپلاسما
• توبرکلوزیس مایکوباکتریایی
• سرطان مانند لنفوم غیر هوچکین
• واکنشهای دارویی

فشار

پزشک ممکن است آزمایش های مختلفی را برای تشخیص علت اصلی لنفوسیتوز انجام دهد. آنها علائم و سابقه پزشکی یک فرد را بررسی می کنند. پزشکان ممکن است آزمایش های تشخیصی اضافی مانند آزمایش خون یا اسکن تصویربرداری پزشکی را برای تأیید علت انجام دهند.

نحوه پایین آمدن سطح

سطح لنفوسیت ها ممکن است به تنهایی یا تحت درمان به حالت عادی برگردند. پزشکان ابتدا علت اصلی لنفوسیتوز را برای تعیین بهترین روش برای کاهش سطح لنفوسیت ها شناسایی می کنند.

به عنوان مثال ، ویروس اپستین یکی از رایج ترین منبع علت لنفوسیت های غیر طبیعی بالا است. این ویروس می تواند باعث ایجاد مونونوکلئوزشود و پزشکان ممکن است داروهای ضد درد بدون نسخه را توصیه کنند و تا زمان بهبود علائم استراحت کنند. سایر دلایل احتمالی ممکن است نیاز به معالجه پزشکی از طرف پزشک داشته باشد. به عنوان مثال ، برخی از افراد ممکن است در نتیجه سرطان لنفوسیتوز را تجربه کنند. پزشکان ممکن است ترکیبی از رویکردها را برای درمان سرطان مانند شیمی درمانی و جراحی توصیه کنند.

اگر سطح پایین باشد به چه معنی است؟

تعداد لنفوسیت ها در زیر محدوده طبیعی نیز می توانند موقتی باشند.

پزشکان از لنفوسیت های غیر طبیعی کم به عنوان لنفوسیتوپنی یاد می کنند. برای بزرگسالان ، این به طور معمول تعداد کمتر از 1000 منبع لنفوسیتاستر شده در 1 میکرولیتر خون است. این می تواند نتیجه:

• بدن لنفوسیت های کافی را درست نمی کند
• بیماری که لنفوسیت ها را از بین می برد
• لنفوسیت ها در غدد لنفاوی گیر می کنند

لنفوسیتوپنی می تواند به دنبال بیماری ها یا روشهای درمانی باشد که شامل موارد زیر است:

• عفونت ها ، مانند هپاتیت ویروسی
• بیماری های خود ایمنی مانند لوپوس
• استروئید درمانی
• سرطان خون مانند لنفوم غیر هوچکین

پرتودرمانی یا شیمی درمانی

در بعضی موارد ، افراد می توانند لنفوسیتوپنی را به ارث برده باشند. به عنوان مثال ، افراد مبتلا به سندرم دارای جهش ژنتیکی هستند که ظرفیت بدن برای تولید لنفوسیت ها را کاهش می دهد.

نحوه بالا بردن سطح

پزشکان همیشه منبع را توصیه نمی کنند که لنفوسیت ها را افزایش دهند. به عنوان مثال ، افرادی که موارد خفیف لنفوسیتوپنی بدون علت واضح دارند ، ممکن است این وضعیت را به تنهایی برطرف کنند. درمان وضعیت اساسی می تواند لنفوسیت ها را در موارد دیگر که این بیماری مشخص است ، افزایش دهد. به عنوان مثال ، پزشکان ممکن است آنتی بیوتیک ها را برای درمان عفونت باکتریایی تجویز کنند که می تواند باعث لنفوسیت های غیر طبیعی کم شود. برخی از بیماری ها ممکن است برای افزایش لنفوسیت ها به درمان های طولانی مدت نیاز داشته باشند. به عنوان مثال ، افراد مبتلا به لوپوس ممکن است برای مدیریت این بیماری به ترکیبی از داروها نیاز داشته باشند. مدیریت بیماری ممکن است لنفوسیت ها را به یک سطح طبیعی افزایش دهد.

منبع: Medicalnewstoday.com

ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال