پا درد ناشی از دیابت

دیابت زمانی ایجاد می شود که بدن فرد انسولین کافی برای پردازش قندهای موجود در خون تولید نکند. این می تواند منجر به عوارض زیادی از جمله پا درد شود.هنگامی که افراد مبتلا به دیابت دچار درد پا می شوند، ممکن است نتیجه آسیب عصبی باشد. اگر فرد دیابتی تحت درمان قرار نگیرد یا نتواند سطح قند خون خود را مدیریت کند، آسیب عصبی ممکن است رخ دهد. طبق گزارش انجمن دیابت آمریکا، بیش از 30 میلیون نفر در ایالات متحده با دیابت زندگی می کنند. برخی از این افراد نمی دانند که به این عارضه مبتلا هستند و آنها را در معرض خطر عوارضی مانند پا درد قرار می دهد. در این مقاله به طور مفصل به درد ساق پای دیابتی و همچنین نحوه پیشگیری از آن و گزینه های درمانی می پردازیم. ما همچنین درمان های خانگی را پوشش می دهیم.

چرا دیابت باعث درد پا می شود؟

افراد مبتلا به دیابت ممکن است عوارض متعددی را تجربه کنند، به خصوص اگر سطح قند خون آنها تحت کنترل نباشد. یکی از عوارض شایع دیابت نوروپاتی دیابتی است. نوروپاتی دیابتی به آسیب عصبی اشاره دارد. نوروپاتی دیابتی می تواند در قسمت های مختلف بدن رخ دهد. با این حال، بیشتر در پاها و بازوها دیده می شود. هنگامی که آسیب عصبی در این اندام های بیرونی رخ می دهد، پزشکان آن را نوروپاتی محیطی دیابتی می نامند.

دیابت چگونه باعث پا درد می شود؟

هنگامی که نوروپاتی محیطی دیابتی پاها را تحت تأثیر قرار می دهد، به این معنی است که اعصاب دیگر به درستی کار نمی کنند. همراه با درد، فرد ممکن است احساس بی حسی و گزگز نیز کند. افرادی که نوروپاتی محیطی دیابتی را تجربه می‌کنند، در معرض خطر بیشتری برای ایجاد عوارض جدی در پاها یا ساق‌های خود هستند، از جمله صدمات یا قطع عضو. هنگامی که نوروپاتی دیابتی رخ می دهد، درمان تمایل دارد بر کاهش درد و علائم گرفتگی تمرکز کند. درمان ها همچنین ممکن است به کند کردن پیشرفت بیماری کمک کنند.

عوارض ناشی از درد پای دیابتی

نوروپاتی محیطی دیابتی بدون درمان می تواند عوارض جدی ایجاد کند. در مواردی که روی پاها تأثیر می گذارد، این می تواند شامل منبع مورد اعتماد باشد:

• قطع عضو
• عفونت در اندام
• سقوط به دلیل از دست دادن تعادل
• درمان درد پای دیابتی

بهترین درمان برای نوروپاتی دیابتی پیشگیری است. افراد مبتلا به دیابت می توانند خطر ابتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی را از طریق مدیریت موثر سطح قند خون خود کاهش دهند. حتی اگر دچار نوروپاتی محیطی دیابتی شوند، فرد باید به بهترین شکل ممکن سطح قند خون خود را کنترل کند. تمرکز اصلی درمان نوروپاتی محیطی دیابتی مدیریت درد است. در موارد خفیف، فرد ممکن است بتواند از داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن استفاده کند. در موارد متوسط تا شدید، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است برای درمان درد دارو تجویز کند. این داروها ممکن است شامل دولوکستین  یا پره گابالین باشد.ذدر برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای مخدر مانند تاپنتادول یا ترامادول را تجویز کند.

درمان های خانگی برای درد پای دیابتی

اگرچه درمان‌های پزشکی می‌توانند به کاهش درد کمک کنند، اما اقدامات متعددی وجود دارد که فرد می‌تواند در خانه برای کمک به کاهش یا کاهش اثرات نوروپاتی محیطی دیابتی انجام دهد. در زیر برخی از بهترین گزینه ها برای تسکین پا درد در خانه آورده شده است.

ورزش

انجام ورزش منظم و متوسط دارای طیف وسیعی از مزایای سلامتی مانند بهبود جریان خون است. بهبود جریان خون به رساندن اکسیژن و مواد مغذی به پاها کمک می کند. افراد مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی در صورت افزایش سطح فعالیت بدنی ممکن است علائم خود را کاهش دهند. با این حال، هر کسی که دارای یک بیماری جدی مانند دیابت است، باید قبل از شروع یک رژیم ورزشی جدید با پزشک خود صحبت کند.

رژیم غذایی

خوردن یک رژیم غذایی متعادل می تواند به افراد مبتلا به دیابت کمک کند تا درد عصبی را مدیریت کنند. با خوردن غذاهایی که به کنترل سطح قند خون کمک می کنند، افراد می توانند از بدتر شدن آسیب جلوگیری کرده و به کاهش التهاب زمینه ای کمک کنند. روی گزینه های سالمی تمرکز کنید که به ثابت نگه داشتن سطح قند خون کمک می کند. غذاهای مفید عبارتند از:

• پروتئین بدون چربی
• چربی های خوب، مانند روغن زیتون، آجیل یا ماهی
• سبزیجات غیر نشاسته ای
• میوه ها در حد اعتدال
• کربوهیدرات های پیچیده، مانند بلغور جو دوسر یا ماکارونی غلات کامل و نان
• مکمل

افراد همیشه تمام مواد مغذی مورد نیاز خود را تنها از طریق رژیم غذایی دریافت نمی کنند. در برخی موارد، مکمل های دریافتی مواد مغذی می تواند به پر کردن شکاف های تغذیه ای کمک کند. ویتامین ها و مکمل هایی که ممکن است به نوروپاتی دیابتی کمک کنند عبارتند از منبع مورد اعتماد:

• ویتامین دی
• ویتامین ب 12
• استیل ال کارنیتین
• آلفا لیپوئیک اسید

قبل از شروع هر مکملی، افراد باید با پزشک خود در مورد نیازهای غذایی خاص خود صحبت کنند. این امکان وجود دارد که آنها مواد مغذی کافی را از غذاهایی که می خورند دریافت کنند. همچنین ممکن است برخی مکمل ها با داروهایی که فرد مصرف می کند تداخل داشته باشند.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال