نشت مایع مغزی نخاعی
مایع مغزی نخاعی، مایع شفافی است که مغز و نخاع را احاطه کرده است. نقش آن تامین مواد مغذی به این نواحی و محافظت از مغز در داخل جمجمه است. مغز در لایههای نازکی از بافت پوشیده شده است که مجموعاً سختشکم نامیده میشود و مایع مغزی نخاعی، میتواند از طریق پارگی در این بافت فرار کند. سپس ممکن است مایع از بینی یا گوش یا به سایر قسمت های بدن نشت کند. همچنین، مایع مغزی نخاعی در ستون فقرات می تواند به عضلات و بافت همبند اطراف ستون فقرات نشت کند. نشت مایع مغزی نخاعی یک مسئله جدی است که می تواند عوارضی مانند سردرد، مننژیت و تشنج ایجاد کند. این مقاله علل و علائم نشت مایع مغزی نخاعی را شرح می دهد. همچنین به چگونگی تشخیص و درمان این موضوع توسط پزشکان و آنچه در طول بهبودی باید انتظار داشت، توجه میکند.
علائم
با توجه به بنیاد نشت مایع مغزی نخاعی نخاعی، شایع ترین علامت نشت مایع مغزی نخاعی سردرد عمودی است، سردردی که وقتی سر در وضعیت عمودی قرار می گیرد، مانند زمانی که فرد نشسته یا ایستاده است، بدتر می شود. این سردردها معمولا زمانی بهبود می یابند که فرد دراز بکشد. گاهی اوقات، موقعیت سر تأثیر مستقیمی بر شدت سردرد ندارد. در عوض، فرد ممکن است سردردی را تجربه کند که در طول روز بدتر می شود. فرد مبتلا به نشت مایع مغزی مایع مایع مایع شفاف و آبکی هنگام حرکت سر خود، به ویژه هنگامی که به جلو خم می شود، ممکن است متوجه تخلیه مایع شفاف و آبکی از بینی یا گوش خود شود. مایع مغزی نخاعی همچنین ممکن است از پشت گلو تخلیه شود. مردم طعم آن را نمکی و فلزی توصیف می کنند. سایر علائم نشت مایع مغزی نخاعی عبارتند از:
- وزوز گوش، یا صدای زنگ در گوش
- از دست دادن شنوایی
- تغییرات در بینایی
علل
در بزرگسالان، تا 90٪ منبع قابل اعتماد تمام نشت های مایع مغزی نخاعی ناشی از آسیب های سر است. آسیبهای ناشی از نیروی بلانت سر میتواند باعث شکستگی استخوانهای صورت یا استخوانهای تمپورال در دو طرف جمجمه شود. این شکستگیها همچنین میتوانند باعث پارگی سختشکمه شوند و باعث نشت مایع مغزی نخاعی شوند. خار استخوانی روی بدنه مهره یا دیسک نیز میتواند باعث پاره شدن سختشکم شود و باعث نشت شود. سایر علل نشت مایع مغزی نخاعی، در جمجمه یا ستون فقرات،عبارتند از:
- عفونت
- یک تزریق اپیدورال
- یک تزریق بی حسی
- فشار خون داخل جمجمه
- فیستول وریدی
- یک سوراخ کمری
- تومورهای مغزی
- جراحی روی یا اطراف پایه جمجمه یا ستون فقرات
- ناهنجاری های ساختاری جمجمه که از بدو تولد وجود داشته است
تشخیص
پزشک می تواند از تعدادی آزمایش برای تشخیص نشت مایع مغزی نخاعی استفاده کند. رایج ترین و مهم ترین آنها آزمایش بتا ترانسفرین، است. آزمایش بتا ترانسفرین این ماده را در خون جستجو می کند. بتا ترانسفرین پروتئینی است که به طور معمول فقط در مایع مایع مغزی نخاعی یافت می شود. وجود آن در خون می تواند نشت مایع مغزی نخاعی را تایید کند. آزمایش بتا ترانسفرین، اغلب همراه با آزمایش مایع ترشحی مایع مغزی نخاعی انجام می شود تا احتمال وجود بتا ترانسفرین در خون به دلیل ژنتیک یا عوامل دیگر را رد کند. آزمایش مایع مایع مغزی نخاعی، شامل منابع قابل اعتمادی است که، نمونهای از آنچه پزشک مشکوک به ترشح مایع مغزی نخاعی است روی یک تکه کاغذ صافی قرار میدهد. پس از تماس با کاغذ، هر مایع مغزی نخاعی از خون یا مخاط جدا می شود. نتیجه دو حلقه مجزا را تشکیل می دهد که علامت هدف یا حلقه دوتایی، نامیده می شود. و یک متخصص مراقبت های بهداشتی اغلب می تواند مایع مغزی نخاعی، را فقط با نگاه کردن به یک نمونه روی یک دستمال یا قطعه گاز تشخیص دهد. برخلاف مخاط که غلیظ و چسبنده است، مایع مغزی نخاعی شفاف و آبکی است. در مقایسه با مخاط، مایع مغزی نخاعی همچنین دارای غلظت بالایی از گلوکز است. بررسی سطح گلوکز در ترشحات بینی می تواند به تعیین اینکه آیا این ترشحات حاوی مایع مغزی نخاعی، است یا خیر کمک می کند. هر نمونه ترشحی که حاوی مایع مغزی نخاعی، باشد می تواند نشان دهنده نشتی باشد. اگر پزشک مشکوک به نشت مایع مغزی نخاعی باشد، ممکن است برای کمک به تایید تشخیص و تعیین محل نشتی، سی تی اسکن یا ام آر آی را تجویز کند.
منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال
سایر مقالات گروه - مقالات علمی,سایر مقالات گروه - مقالات تخصصی پزشکی,سایر مقالات گروه - مغز و اعصاب,سایر مقالات گروه - سلامت عمومی,سایر مقالات گروه - داخلی,