عفونت سودوموناس

عفونت های سودوموناس بیماری هایی هستند که به دلیل باکتری سودوموناس ایجاد می شوند. برای بسیاری از افراد، عفونت سودوموناس تنها علائم خفیفی ایجاد می کند. با این حال، اگر فردی در بیمارستان باشد یا سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشد، تهدید بسیار شدید می شود. در این شرایط، عفونت سودوموناس می تواند تهدید کننده زندگی باشد. خبر خوب این است که این عفونت ها به خصوص با تشخیص زودهنگام قابل درمان هستند. در این مقاله به علل، عوامل خطر و علائم عفونت سودوموناس و همچنین نحوه پیشگیری و درمان آن توسط افراد می پردازیم.

علل

سودوموناس نوعی باکتری است که می تواند باعث عفونت شود. سودوموناس یک جنس رایج از باکتری ها است که تحت شرایط خاصی می تواند باعث ایجاد عفونت در بدن شود. انواع مختلفی از باکتری سودوموناس وجود دارد. فقط چند نوع می تواند باعث عفونت شود. باکتری سودوموناس تمایل دارد در آب، خاک و مناطق مرطوب زندگی و رشد کند. هر چه گرمتر و مرطوب تر باشد، شرایط برای تکثیر باکتری ها بهتر است. افرادی که برای عمل جراحی یا درمان یک بیماری بزرگ در بیمارستان بستری هستند، بیشترین آسیب پذیری را در برابر این نوع عفونت دارند. برش حاصل از یک روش جراحی یا زخم باز می تواند خطر عفونت را افزایش دهد. این باکتری همچنین می تواند به زخم های فشاری یا زخم بستر حمله کند. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند نیز مستعد ابتلا به عفونت های شدید سودوموناس هستند. عفونت سودوموناس خفیف‌تر می‌تواند در افراد سالم رخ دهد. اینها شامل عفونت گوش و بثورات پوستی، به ویژه پس از قرار گرفتن در معرض آب است. باکتری سودوموناس باعث ایجاد شرایط شناخته شده ای مانند راش وان آب گرم، بثورات پوستی قرمز و خارش دار ناشی از آب آلوده و گوش شناگر می شود.

عوامل خطر

علاوه بر افرادی که در بیمارستان بستری هستند، سیستم ایمنی ضعیفی دارند یا هر دو، گروه های خاصی نیز در برابر عفونت سودوموناس آسیب پذیرتر هستند. این گروه ها شامل افرادی هستند که:

• سوختگی شدید دارند
• جراحی یا روش تهاجمی دیگری داشته اند
• از دستگاه تنفس یا کاتتر استفاده می کنند
• تحت شیمی درمانی هستند
• دیابت دارند
• فیبروز کیستیک دارند
• اچ ایی وی، داشته باشید که می تواند به سیستم ایمنی آسیب برساند
• هر گونه شرایط پزشکی دیگری که سیستم ایمنی بدن را به خطر می اندازد

علائم

خارش و درد از علائم بالقوه هستند. علائم عفونت سودوموناس با توجه به شدت و محل عفونت متفاوت است. نواحی از بدن که عفونت ها بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند گوش ها، پوست، ریه ها، بافت نرم و خون هستند. عفونت سودوموناس که به جریان خون می رسد شدیدتر است. علائم شایع عفونت عبارتند از:

• گوش: درد، خارش و ترشح مایع.
• پوست: بثورات، که ممکن است از جوش های چرکی تشکیل شود.
• چشم: درد و قرمزی.
• در ریه ها: ذات الریه، سرفه و احتقان.
• بافت نرم: ترشح چرک سبز و بوی شیرین و میوه ای.
• در خون: درد و سفتی مفاصل، تب، لرز و خستگی.
• سایر علائم احتمالی: سردرد، اسهال یا عفونت مجاری ادراری.

تشخیص

برای کمک به تشخیص عفونت سودوموناس، پزشک ممکن است در مورد فعالیت‌های اخیری که ممکن است مرتبط باشد، مانند شنا کردن یا استفاده از جکوزی، سؤال کند. آنها همچنین معاینه فیزیکی انجام خواهند داد. پزشک ممکن است برای تایید تشخیص، از ناحیه آسیب دیده نمونه خون یا مایع بگیرد. از آنجایی که انواع مختلفی از باکتری سودوموناس وجود دارد، آزمایش‌های آزمایشگاهی نیز ممکن است برای تعیین بهترین روش درمانی ضروری باشد.

رفتارشناسی

آنتی بیوتیک ها بهترین گزینه برای درمان سودوموناس یا سایر عفونت های باکتریایی هستند. برخی از عفونت های سودوموناس نیاز به یک رویکرد تهاجمی با داروهای قوی دارند. هرچه درمان زودتر شروع شود، در جلوگیری از عفونت موثرتر است. این امر به ویژه در محیط بیمارستان صادق است. باکتری های بیمارستان ها به طور منظم در معرض آنتی بیوتیک ها قرار می گیرند و به مرور زمان نسبت به این داروها مقاومت پیدا می کنند. این امر درمان آنها را دشوارتر می کند. هنگامی که پزشکان بدانند کدام نوع باکتری سودوموناس مسئول عفونت است و اینکه آیا این سویه به هر دارویی مقاوم است یا خیر، می توانند داروها را برای موثرتر کردن درمان ترکیب کنند. اکثر عفونت های جزئی سودوموناس بدون درمان یا پس از حداقل درمان برطرف می شوند. اگر علائم خفیف باشند یا وجود نداشته باشند، نیازی به درمان عفونت نیست. در مورد گوش شناگر، شستشوی گوش با سرکه می تواند کمک کننده باشد. پزشک همچنین ممکن است آنتی بیوتیکی به نام پلی میکسین را تجویز کند. پزشکان معمولا عفونت های دستگاه ادراری را با آنتی بیوتیک های خوراکی مانند لووفلوکساسین یا سیپروفلوکساسین درمان می کنند. عفونت چشم ناشی از باکتری سودوموناس نسبتا نادر است. هنگامی که آنها ظاهر می شوند، پزشکان می توانند آنها را با قطره های آنتی بیوتیک درمان کنند. در موارد شدید، پزشکان ممکن است از روش خاصی برای تزریق مستقیم آنتی بیوتیک به چشم استفاده کنند.

جلوگیری

تمیز نگه داشتن جکوزی و استخرها ممکن است از بروز عفونت جلوگیری کند. در بسیاری از موارد، عفونت سودوموناس قابل پیشگیری است. باکتری ها در مکان های مرطوب زندگی می کنند و رشد می کنند.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال