استروئیدها و ساختار مغز

گلوکوکورتیکوئیدها، که معمولاً به عنوان استروئیدهای تجویز شده شناخته می شوند، نوعی دارویی هستند که برای درمان انواع بیماری ها استفاده می شود که برخی از عوارض جانبی بالقوه شناخته شده را نیز دارد. محققان مرکز پزشکی دانشگاه لیدن دریافته اند که استروئیدهای تجویز شده باعث تغییرات ساختاری و حجمی در ماده سفید و خاکستری مغز می شوند. و دانشمندان بر این باورند که این یافته ها ممکن است به توضیح برخی از عوارض جانبی روانپزشکی استروئیدهای تجویز شده کمک کند، اگرچه تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

گلوکوکورتیکوئیدها، همچنین به عنوان کورتیکواستروئیدها یا فقط استروئیدها شناخته می شود، دسته ای از داروها هستند که برای انواع بیماری ها و شرایط مختلف تجویز می شوند. اینها با استروئیدهای آنابولیک که ممکن است برای افزایش توده عضلانی استفاده شوند متفاوت هستند. و نگران کننده، استروئیدهای تجویزی گاهی اوقات می توانند با عوارض جانبی شدید، از جمله مسائل عصبی، مانند اختلالات خلقی و مسائل شناختی همراه باشند. و اکنون تیمی از دانشمندان از مرکز پزشکی دانشگاه لیدن در هلند شواهدی یافته اند که نشان می دهد استفاده از استروئیدهای تجویز شده باعث تغییرات ساختاری و حجمی در ماده سفید و خاکستری مغز می شود.

استروئیدهای تجویزی چیست؟

پزشکان عمدتاً کورتیکواستروئیدها را برای کمک به کاهش التهاب در بدن، سرکوب سیستم ایمنی بدن یا تعادل سطح هورمون تجویز می کنند. آنها معمولاً آنها را به شکل قرص یا استنشاقی تجویز می کنند، اگرچه گاهی اوقات افراد نیاز به تزریق استروئید تجویز شده دارند. همچنین کورتیکواستروئیدهای موضعی به شکل لوسیون یا کرم وجود دارد. پزشک ممکن است استروئیدها را برای شرایط زیر تجویز کند:

•     آسم
•     بیماری انسداد مزمن ریه
•     بیماری التهابی روده
•     لوپوس
•     روماتیسم مفصلی
•     ام اس

استفاده طولانی مدت از گلوکوکورتیکوئیدها خطر ابتلا به عوارض جانبی خاصی را در افراد افزایش می دهد، مانند:

•     افزایش اشتها/افزایش وزن
•     فشار خون بالا
•     پوکی استخوان
•     دیابت
•     تغییرات خلقی ویا افسردگی

استروئیدها و مغز

به گفته محقق دکتری مرل ون در مولن، از دپارتمان پزشکی در بخش غدد درون ریز در مرکز پزشکی دانشگاه لیدن و نویسنده اصلی این مطالعه، تحقیقات قبلی منبع مورد اعتماد افراد مبتلا به بیماری کوشینگ، که سطوح بسیار بالایی از گلوکوکورتیکوئید بدن خود را دارند. کورتیزول، نشان می دهد که قرار گرفتن طولانی مدت در معرض گلوکوکورتیکوئیدها می تواند بر عملکرد و ساختار مغز تأثیر بگذارد. اصلاح سطح کورتیزول می تواند حداقل تا حدی این تغییرات را معکوس کند. اما در مورد افرادی که سطح استروئید آنها به دلیل سایر نیازهای پزشکی افزایش می یابد. و ون در مولن به ما گفت، چند مطالعه کوچک در جمعیت‌های منتخب همچنین نشان داد که استفاده طولانی‌مدت از داروهای گلوکوکورتیکوئیدی سیستمیک با برخی تفاوت‌ها در مغز مرتبط است. و او افزود که، ما نمی‌دانیم که آیا این اثرات گلوکوکورتیکوئیدها بر ساختار مغز را می‌توان در گروه بزرگ مبتنی بر جمعیت در بیوبانک بریتانیا، از جمله مصرف‌کنندگان گلوکوکورتیکوئید استنشاقی نیز مشاهده کرد. تیم تحقیقاتی داده‌ها، از جمله پرسشنامه و اسکن ام ار ایی، را از 222 کاربر سیستمیک گلوکوکورتیکوئید - به این معنی که داروی تجویز شده را به صورت خوراکی یا تزریقی مصرف کردند، و 557 کاربر گلوکوکورتیکوئید استنشاقی از جمعیت بیوبانک بریتانیا که بین سال‌های 2006 تا 2010 استخدام شده بودند، بررسی کردند. و هیچ یک از شرکت کنندگان سابقه مشکلات عصبی، روانپزشکی یا هورمونی نداشتند. محققان داده های مصرف کنندگان گلوکوکورتیکوئید را با 24106 فردی که از استروئید استفاده نکرده بودند مقایسه کردند. محققان دریافتند شرکت‌کنندگانی که از استروئیدهای تجویز شده سیستمیک یا استنشاقی استفاده می‌کردند، ساختار ماده سفید دست‌نخورده کمتری در مغز در مقایسه با مصرف‌کنندگان غیراستروئیدی داشتند. با این حال، این مشاهده در مصرف کنندگان استروئید سیستمیک در مقایسه با مصرف کنندگان استروئید استنشاقی افزایش یافت. ماده سفید منبع مطمئن در اعماق مغز رخ می‌دهد و از دسته‌هایی از سلول‌های عصبی تشکیل شده است. در ارتباطات عصبی و سیگنال دهی در مغز نقش دارد. علاوه بر این، دانشمندان دریافتند که شرکت‌کنندگانی که استروئیدهای سیستمیک مصرف می‌کردند، در مقایسه با افراد غیرکاربر، دارای یک منبع معتبر دمی بزرگ‌تر، بخشی از ماده خاکستری مغز درگیر در فعالیت‌های سطح بالا مانند برنامه‌ریزی برای اجرای حرکات، یادگیری و حافظه بودند. و شرکت‌کنندگانی که از گلوکوکورتیکوئیدهای استنشاقی استفاده می‌کردند آمیگدال کوچک‌تری در مقایسه با افرادی که استروئیدهای تجویز شده مصرف نمی‌کردند داشتند. منبع مطمئن آمیگدال نیز بخشی از ماده خاکستری مغز است و با پردازش و تنظیم احساسات مرتبط است.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال