سندرم روده تحریک پذیر و هموروئید
برخی از افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر ممکن است به دلیل تغییر حرکات روده، زور زدن برای دفع مدفوع یا کمبود فیبر در رژیم غذایی دچار هموروئید شوند. افراد اغلب می توانند بواسیر را در خانه درمان کنند، اما گاهی اوقات ممکن است لازم باشد که پزشک یک روش پزشکی را انجام دهد. در این مقاله، سندرم روده تحریک پذیرو چگونگی ارتباط آن با هموروئید را مورد بحث قرار می دهیم. ما همچنین گزینه های درمانی را که ممکن است پزشکان ارائه دهند را توضیح دهیم و نکاتی را برای پیشگیری از هموروئید و مدیریت علائم در خانه ارائه کنیم.
علائم و علل سندرم روده تحریک پذیر
سندرم روده تحریک پذیر یک اختلال گوارشی است که ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد. پزشکان به طور کامل نمی‌دانند که چرا برخی افراد به سندرم روده تحریک پذیرمبتلا می‌شوند، اما فکر می‌کنند که عوامل خاصی در این امر نقش دارند، از جمله:
- عوامل ژنتیکی
- عدم تحمل و حساسیت های غذایی
- عفونت های باکتریایی یا رشد بیش از حد در روده
- استرس، اضطراب یا افسردگی
افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر ممکن است علائم زیر را داشته باشند:
- تغییر حرکات روده
- نفخ و گاز
- اسهال
- یبوست
- احساس تمام نشدن اجابت مزاج
- مخاط سفید رنگ در مدفوع
پزشکان معمولا سندرم روده تحریک پذیر را یکی از سه نوع تشخیص می دهند:
- سندرم روده تحریک پذیر با یبوست
- سندرم روده تحریک پذیر همراه با اسهال
- سندرم روده تحریک پذیر با عادات روده مختلط
با این حال، پزشک ممکن است سندرم روده تحریک پذیر را تشخیص دهد حتی اگر الگوی روده فردی معیارهای یک نوع خاص را نداشته باشد.
هموروئید و سایر عوارض سندرم روده تحریک پذیر
هموروئید ممکن است در نتیجه علائم سندرم روده تحریک پذیرایجاد شود. بواسیر که به آن انبوه نیز می گویند، سیاهرگ های متورم و ملتهب هستند که یا در خارج از مقعد یا داخل مقعد و پایین رکتوم ظاهر می شوند. طبق یک بررسی در سال 2018، پزشکان فکر می‌کنند که یبوست و زور زدن مزمن ناشی از آن باعث ایجاد هموروئید می‌شود، اما شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد اسهال نیز ممکن است در این امر نقش داشته باشد. نویسندگان مرور به کمبود تحقیقات اخیر در مورد هموروئید اشاره می کنند، اما بیان می کنند که سایر عوامل خطر مشکوک برای هموروئید عبارتند از:
- نشستن طولانی مدت روی توالت
- وضعیت نامناسب در هنگام اجابت مزاج
- داشتن شاخص توده بدنی بالاتر
- بارداری
منبع معتبر موسسه ملی دیابت و بیماری های گوارشی و کلیوی نشان می دهد که رژیم غذایی کم فیبر و سن بالای 50 سال نیز از عوامل خطر برای هموروئید هستند. علاوه بر هموروئید، سندرم روده تحریک پذیر می تواند عوارض مرتبط با آن را ایجاد کند. به عنوان مثال، یبوست در سندرم روده تحریک پذیر همچنین ممکن است منجر به پارگی یا شقاق مقعدی شود و اسهال مزمن ممکن است منجر به کم آبی بدن و کمبودهای تغذیه ای شود. علاوه بر این، سندرم روده تحریک پذیر ممکن است کیفیت زندگی افراد را تحت تاثیر قرار دهد و باعث علائم سلامت روان، مانند علائم افسردگی یا اضطراب شود.
درمان دارویی برای هموروئید
پزشکان بسته به فرد و شدت بواسیر به روش های مختلفی بواسیر را درمان می کنند. آنها ممکن است کرم های موضعی را برای افراد برای استفاده از هموروئید تجویز کنند. اینها می تواند شامل هیدروکورتیزون، یک کورتیکواستروئید باشد. در برخی موارد، آنها ممکن است اقدامات پزشکی را در مطب، مرکز سرپایی یا بیمارستان انجام دهند. گزینه ها عبارتند از:
- بستن نوار لاستیکی: در این روش، پزشک یک نوار لاستیکی جراحی را در اطراف پایه هموروئید قرار می دهد تا جریان خون آن را قطع کند.
- اسکلروتراپی: پزشک محلولی را به بواسیر تزریق می کند که باعث کوچک شدن آن می شود.
- فتوکواگولاسیون مادون قرمز: پزشک با استفاده از یک ابزار تخصصی، نور مادون قرمز را به یک هموروئید داخلی هدایت می کند و باعث تشکیل بافت اسکار و کوچک شدن آن می شود.
- انعقاد الکتریکی: در این روش پزشک از یک جریان الکتریکی برای کوچک کردن هموروئید داخلی استفاده می کند.
- هموروئیدکتومی: جراح پس از دادن داروی بیهوشی به فرد، این عمل را برای برداشتن هموروئیدهای داخلی بزرگ خارجی و پرولاپس انجام می دهد.
- منگنه کردن بواسیر: یک پزشک یا جراح از ابزار منگنه برای برداشتن بافت بواسیر داخلی و کشیدن هموروئید داخلی در حال افتادگی به داخل مقعد استفاده می کند. این روش نیز تحت بیهوشی انجام می شود.
پزشک بسته به شرایط فرد، مناسب ترین درمان را با او در میان می گذارد.
منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال
ارسال یک نظر
