اتومیکوزیس چیست؟

اتومیکوزیس یک عفونت قارچی در گوش خارجی است. عفونت اتومیکوزیس باعث التهاب، خشکی پوست و ترشحات بدبو در مجرای گوش می شود. افرادی که بیشترین احتمال ابتلا به اتومیکوز را دارند شامل کسانی هستند که در آب و هوای گرم و گرمسیری زندگی می کنند و کسانی که در ورزش های آبی شرکت می کنند. اتومیکوزیس اغلب به راحتی با داروهای ضد قارچ موضعی درمان می شود. در این مقاله به بررسی دقیق اتومیکوزیس شامل علل، علائم، درمان و پیشگیری از آن می پردازیم.

علل

اتومیکوزیس یک عفونت ناشی از قارچ است. انواع مختلفی از قارچ ها وجود دارند که می توانند باعث این عفونت شوند، اما بیشتر عفونت های اتومیکوزیس مربوط به گونه های آسپرژیلوس یا به طور معمول کاندیدا است. افراد هر روز در محیط با قارچ ها در تماس هستند، اما قارچ ها معمولاً مشکلی ایجاد نمی کنند. با این حال، افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، در صورت تماس با قارچ، راحت‌تر از دیگران به عفونت مبتلا می‌شوند. همچنین، افرادی که در آب و هوای گرم یا گرمسیری زندگی می‌کنند، بیشتر در معرض ابتلا به اتومیکوز هستند، زیرا قارچ‌ها در مکان‌های گرم و مرطوب رشد می‌کنند. سایر عوامل خطر عبارتند از:

• ضربه به گوش در اثر سمعک یا سواب پنبه ای
• بیماری های پوستی مزمن، مانند اگزما
• داشتن دیابت شیرین
• شرکت در ورزش های آبی، از جمله شنا یا موج سواری
• شنا در آب آلوده
• کمبود سرومن یا جرم گوش که رشد باکتری ها یا قارچ ها را سرکوب می کند و از خشک شدن مجرای گوش جلوگیری می کند.

علائم

علائم معمول اتومیکوز عبارتند از:

• کاهش شنوایی، که می تواند با ناشنوایی اشتباه گرفته شود
• احساس پری در گوش
• قرمزی گوش خارجی
• خارش، یکی از علائم شایع‌تر عفونت‌های قارچی نسبت به عفونت‌های باکتریایی است
• درد
• التهاب یا تورم
• پوسته پوسته شدن
• زنگ زدن در گوش
• ترشح از گوش که می تواند سفید، زرد، خاکستری، سیاه یا سبز باشد

این علائم معمولاً در یک گوش رخ می دهد، اما ممکن است هر دو گوش همزمان تحت تأثیر قرار گیرند.

تشخیص

علائم اتومیکوز همیشه باید توسط پزشک ارزیابی شود تا تشخیص و درمان صحیح انجام شود. پزشک یک تاریخچه پزشکی کامل می گیرد تا مشخص کند که آیا عوامل خطر وجود دارد یا خیر. آنها یک معاینه فیزیکی با ابزاری به نام اتوسکوپ انجام می دهند تا داخل کانال گوش و پرده گوش را بررسی کنند. پزشک همچنین ممکن است نمونه ای از سلول ها یا مایعات گوش را بگیرد و زیر میکروسکوپ به آنها نگاه کند. این به آنها کمک می کند تا بین عفونت قارچی یا باکتریایی تمایز قائل شوند.

رفتار

پس از تشخیص اتومیکوز، پزشک درمان صحیح را تجویز خواهد کرد. درمان می تواند قطره گوش، کرم موضعی یا داروی خوراکی باشد.

تمیز کردن

اولاً، پزشک معمولاً باید گوش را تمیز کند. آنها ممکن است از یک شستشو یا یک ابزار مکش برای این کار استفاده کنند. تمیز کردن از شر زباله ها یا تجمع مواد خلاص می شود و به دارو اجازه می دهد تا بهتر عمل کند. سپس گوش تا حد امکان تمیز و خشک می شود تا از رشد بیشتر قارچ جلوگیری شود. توجه داشته باشید که فرد نباید سعی کند گوش های خود را با سواب پنبه ای یا ابزارهای دیگر تمیز کند، زیرا ممکن است وضعیت را بدتر کند.

قطره گوش یا عوامل موضعی

پزشک ممکن است قطره های گوش حاوی عامل ضد قارچ را تجویز کند. منابع معتبر تحقیقات نشان داده است که قطره گوش کلوتریمازول 1 درصد، میزان بالایی از درمان و پیشگیری از عود را نشان می دهد. قطره های گوش ممکن است حاوی اکونازول، میکونازول یا آمفوتریسین ب و سایر مواد شیمیایی باشند. ضد قارچ ها همچنین ممکن است به شکل کرم موضعی باشند که روی گوش خارجی استفاده می شود. سایر داروهای موضعی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• استات آلومینیوم
• اسید سالیسیلیک
• آب اکسیژنه

این عوامل می توانند به درمان قارچ یا نرم کردن پوسته ایجاد شده برای کمک به نفوذ بهتر سایر داروها کمک کنند.

داروهای خوراکی

داروهای خوراکی، مانند ایتراکونازول یا وریکونازول، معمولاً برای عفونت‌های شدیدتر یا عفونت‌هایی استفاده می‌شوند که از بین بردن آنها با عوامل موضعی دشوار است. برخی از گونه های قارچ نسبت به قطره های گوش ضد قارچ مقاوم هستند. ضد قارچ های خوراکی می تواند برای افرادی که بیماری کبدی دارند مشکل ساز باشد. مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن می‌توانند برای تسکین هر درد جزئی استفاده شوند.

عوارض

اگرچه غیر معمول است، اما عوارض می تواند از اتومیکوز ایجاد شود. اتومایکوز در صورت عدم درمان کافی یا عدم پاسخ به درمان می تواند به یک بیماری مزمن تبدیل شود. این همچنین می تواند در صورتی اتفاق بیفتد که یک فرد همچنان در معرض آب آلوده حاوی قارچ قرار داشته باشد. اتومیکوزیس می تواند فراتر از گوش خارجی نفوذ کند و پرده گوش را سوراخ کند یا به مکان هایی برود که ممکن است شامل گوش داخلی یا پایه جمجمه باشد. این نوع عفونت ها معمولاً به درمان ضد قارچ خوراکی و مدیریت جراحی نیاز دارند. احتمال بروز چنین عارضه ای در افرادی که سیستم ایمنی ضعیف یا دیابت دارند بیشتر است.

جلوگیری

چند عامل وجود دارد که می تواند به پیشگیری از اتومیکوز کمک کند، از جمله:

• به دلیل خاصیت ضد قارچی طبیعی، مقدار کمی جرم گوش در گوش باقی می ماند
• پس از شنا و حمام کردن گوش ها را به خوبی خشک کنید
• استفاده از گوش گیر هنگام شنا برای جلوگیری از ورود آب
• با استفاده از مو

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال