علت درد تاندون آشیل چیست؟

تاندون آشیل استخوان پاشنه را به ماهیچه های ساق پا در پشت مچ پا متصل می کند. درد در این تاندون می تواند ناشی از پارگی یا پارگی تاندون یا التهاب تاندون باشد که پزشکان ممکن است به آن تاندونوز یا تاندونوپاتی نیز اشاره کنند. تاندون آشیل دسته ای از الیاف قوی است که از ساق پا و مچ پا در حین حرکت حمایت می کند. از آنجایی که تاندون آشیل برای راه رفتن، دویدن و پریدن ضروری است، بسیار مستعد ساییدگی و پارگی است. آسیب های این تاندون معمولا ناراحت کننده است و می تواند حرکت فرد را محدود کند. در این مقاله به علل درد تاندون آشیل و زمان مراجعه به پزشک می پردازیم. ما همچنین تشخیص، درمان و پیشگیری را پوشش می دهیم.

علل

دو علت اصلی درد تاندون آشیل پارگی یا پارگی تاندون و تاندونیت است. در زیر به هر دوی این دلایل می پردازیم:

• پارگی 
• پارگی می تواند باعث درد تاندون آشیل شود.

ممکن است فردی الیاف تاندون آشیل را پاره کند. این نوع آسیب می تواند به صورت زیر باشد:

• پارگی جزئی، جایی که برخی از الیاف دست نخورده باقی می مانند
• پارگی کامل، جایی که تاندون پاره می‌شود و همه رشته‌ها از هم جدا می‌شوند

پارگی معمولاً نتیجه فشار زیاد یا مکرر روی مچ پا و پا است. افرادی که ورزش هایی را انجام می دهند که نیاز به تغییر سریع سرعت یا جهت دارند، مانند تنیس، فوتبال، و فوتبال، اغلب دچار آسیب به تاندون آشیل می شوند. این نوع آسیب‌ها همچنین زمانی که فرد برای اولین بار ورزش جدیدی را شروع می‌کند یا پس از یک استراحت طولانی به یک فعالیت بازمی‌گردد، احتمال بیشتری دارد. افزایش ناگهانی شدت ورزش نیز می تواند منجر به آسیب تاندون آشیل شود. علائم پارگی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• صدای ترکیدن یا کوبیدن در زمان آسیب
• درد در پاشنه یا پشت ساق پا
• دردی که هنگام حرکت دادن مچ پا یا پا بدتر می شود
• تورم اطراف پاشنه
• سفتی در پاها و پاشنه
• مشکل در راه رفتن یا حرکت پا

تاندونیت آشیل

تاندونیت آشیل وضعیتی است که در آن تاندون ملتهب می شود. دو نوع اصلی وجود دارد:

• تاندونیت آشیل غیر درج. اینجاست که فیبرهای وسط تاندون ملتهب می شوند. این عارضه در افراد جوان بیشتر شایع است.
• تاندونیت آشیل درجا. در این نوع، التهاب فیبرهای تاندون تحتانی را تحت تأثیر قرار می دهد. این می تواند در هر کسی رخ دهد، اما اغلب ناشی از فعالیت بدنی شدید در طی چندین سال، مانند دویدن در مسافت های طولانی است.

هر دو نوع تاندونیت آشیل معمولاً ناشی از استفاده بیش از حد از تاندون است، نه از یک آسیب خاص. تاندونیت می تواند به تدریج در طول زمان ایجاد شود، زمانی که فرد به طور منظم فشار زیادی به تاندون وارد می کند. عوامل خطر برای ایجاد تاندونیت آشیل می تواند شامل منبع مورد اعتماد باشد:

• تغییرات ناگهانی در سطح فعالیت یا شدت یا نوع فعالیت فرد
• استفاده از کفش های نامناسب، مانند دویدن با کفش های تخت
• فعالیت مکرر یا بیش از حد
• ورزش روی سطوح ناهموار
• سن بالاتر
• اضافه وزن داشتن
• قدرت عضلانی ناکافی در ساق پا
• ناهنجاری های پا، مانند صافی کف پا
• مصرف فلوروکینولون ها که نوعی آنتی بیوتیک است

علائم التهاب تاندون آشیل می تواند شامل موارد زیر باشد:

• درد و سفتی در مچ پا و پاها
• دردی که هنگام حرکت دادن پا یا مچ پا بدتر می شود
• تورم در پشت مچ پا
• خارهای استخوانی که رشد استخوانی در نزدیکی استخوان پاشنه هستند

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

پارگی جزئی تاندون آشیل ممکن است نیازی به درمان پزشکی نداشته باشد. اگر علائم خفیف باشند، آسیب ممکن است با استراحت کافی بهبود یابد. با این حال، توصیه می شود برای درد شدید یا صدماتی که عملکرد طبیعی روزانه فرد را مختل می کند، به پزشک مراجعه کنید. افرادی که در زمان آسیب متوجه صدای ترکیدن یا کوبیدن می شوند باید فورا به پزشک مراجعه کنند.

تشخیص

یک پزشک ممکن است برای کمک به تشخیص، درخواست اشعه ایکس کند. پزشک معمولاً با سؤال در مورد علائم و بررسی سابقه پزشکی فرد شروع می کند. سپس آنها معمولاً یک معاینه فیزیکی از پای آسیب دیده انجام می دهند. علائم مشکلات تاندون آشیل می‌تواند با انواع دیگر آسیب‌ها، مانند پیچ خوردگی مچ پا، همپوشانی داشته باشد، که می‌تواند تشخیص آن را برای پزشکان دشوار کند. برای کمک به تشخیص آنها، پزشک ممکن است اسکن اشعه ایکس یا ام آر آی را توصیه کند. این آزمایش‌ها تصویری از استخوان‌ها، رباط‌ها و تاندون‌ها ایجاد می‌کنند و به پزشک اجازه می‌دهند تا مشکلاتی مانند پارگی یا التهاب را بررسی کند.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال