اختلال مصرف مواد افیونی

داروی مورد تایید سازمان غذا و دارو، بوپرنورفین در درمان اختلال مصرف مواد افیونی موثر است، اما دسترسی محدود به کلینیک‌هایی که می‌توانند این دارو را تجویز کنند تنها به بخش کوچکی از بیماران کمک کرده است که این درمان را دریافت کنند. محققان پیشنهاد کرده‌اند که یک مدل مراقبت مشترک شامل واگذاری مراقبت از بیماران مبتلا به اختلال مصرف مواد افیونی توسط پزشکان به داروسازان می‌تواند دسترسی به بوپرنورفین را بهبود بخشد. یک مطالعه مقدماتی که به عنوان بخشی از یک کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده فاز 3 انجام شد، نشان می‌دهد که این مدل مراقبت مشترک در نگهداری تعداد قابل توجهی از بیماران تحت مراقبت پس از یک ماه درمان نسبت به مراقبت‌های استاندارد ارائه شده توسط پزشکان مؤثر بود. مطالعه اخیر نشان می دهد که 6 تا 7 میلیون نفر در ایالات متحده در حال حاضر دارای اختلال مصرف مواد افیونی هستند. بوپروپین؛ یکی از سه دارویی است که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان اختلال مصرف مواد افیونی تایید شده است. مزایای بوپرنورفین شامل پتانسیل سوء مصرف کم آن و توانایی متخصصان پزشکی برای تجویز دارو در یک محیط سرپایی است. علیرغم اثربخشی بوپرنورفین در درمان اختلال مصرف مواد افیونی، اکثر مردم به دلیل دسترسی محدود به پزشکانی که می توانند درمان را ارائه دهند، قادر به دسترسی به دارو نیستند. تحقیقاتی وجود دارد که نشان می‌دهد یک مدل مراقبت مشترک که شامل واگذاری ارزیابی بیمار و بخشی از تصمیمات درمانی به داروسازان توسط پزشک است، توسط اکثر افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد افیونی امکان‌پذیر است و به خوبی دریافت می‌شود. یک نامه تحقیقاتی که نتایج یک مطالعه آزمایشی کوچک انجام شده در رود آیلند را گزارش می دهد اکنون نشان می دهد که نسبت بیشتری از بیماران پس از یک ماه به درمان تحت مدل مراقبت مشترک پزشک و داروساز نسبت به بیمارانی که مراقبت های استاندارد را از یک پزشک دریافت می کنند، ادامه دادند. این نتایج نشان می دهد که این مدل مراقبت مشترک پزشک و داروساز می تواند دسترسی بسیار مورد نیاز به بوپرنورفین را برای افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد افیونی گسترش دهد. دکتر پائولو مانلی، روانپزشک در دانشگاه دوک در کارولینای شمالی، به مدیکال نیوز تودی گفت: «این مطالعه به کارآزمایی‌های قبلی داروساز و پزشک در تلاش برای گسترش درمان اختلال مصرف مواد افیونی اضافه می‌شود. اگر نتایج توسط مطالعات بزرگتر تأیید شود، بیماران می‌توانند با مشارکت مستقیم داروسازان و نظارت پیش‌زمینه تجویزکنندگان، درمان را با خیال راحت شروع کنند. مطب پزشک فضای بیشتری برای درمان بیماران دیگر و شاید شدیدتر که نیاز به مراقبت بالاتری دارند، خواهد داشت. این یافته ها در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شد.

بوپرنورفین چیست؟

بوپرنورفین یک مخدر مصنوعی است که توسط سازمان غذا و دارو، برای درمان اختلال مصرف مواد افیونی تایید شده است. این دارو گیرنده های مو-افیونی را فعال می کند که واسطه اثرات هروئین و مورفین است. با این حال، بر خلاف هروئین و مورفین، بوپرنورفین فقط گیرنده مواد افیونی را ضعیف فعال می کند. علاوه بر این، در حالی که هروئین و مورفین مواد افیونی کوتاه اثر هستند، بوپرنورفین یک داروی طولانی اثر است و قوی‌تر به گیرنده مو-افیونی متصل می‌شود. این خواص استفاده از بوپرنورفین را به عنوان جایگزینی برای مواد افیونی قوی‌تر و سریع‌الاثر مانند هروئین و مورفین ممکن می‌سازد. بنابراین، جایگزینی یا جایگزینی درمانی با استفاده از بوپرنورفین می تواند به کاهش هوس و علائم ترک پس از قطع مصرف سایر مواد افیونی کمک کند. متادون و نالترکسون دیگر داروهایی هستند که برای درمان اختلال مصرف مواد افیونی استفاده می شوند. در حالی که درمان بوپرنورفین را می توان در عرض 12 تا 24 ساعت پس از مصرف قبلی مواد افیونی شروع کرد، نالترکسون نیاز به سم زدایی کامل قبل از شروع درمان دارد. متادون همچنین یک ماده افیونی است که برای درمان جایگزین استفاده می شود، اما زمانی که دوز به تدریج در طول شروع درمان افزایش یابد، با افزایش خطر مصرف بیش از حد همراه است. در نتیجه، متادون به شدت توسط آژانس‌های فدرال کنترل می‌شود و فقط می‌تواند توسط مراکز تخصصی درمان مواد افیونی تجویز شود. در مقابل، بوپرنورفین را می توان در یک محیط سرپایی توسط پزشکان تجویز کرد. بوپرنورفین برای درمان اختلال مصرف مواد افیونی به صورت زیر زبانی تجویز می شود، اما پتانسیل کمی برای سوء مصرف از طریق راه داخل وریدی دارد. از این رو، بوپرنورفین منبع قابل اعتماد با نالوکسان ترکیب می شود که می تواند پتانسیل سوء مصرف بوپرنورفین را کاهش دهد.

منبع : Medicalnewstoday.com

ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال