آلرژی به موز

آلرژی به موز حساسیت به پروتئین های خاصی است که در موز وجود دارد. واکنش های آلرژیک به موز از خفیف تا بالقوه تهدید کننده زندگی متغیر است. و هر کودک یا بزرگسالی که علائم آلرژی به موز را نشان می‌دهد به ارزیابی پزشکی برای ارزیابی عوامل خطر آنافیلاکسی و آلرژی‌های احتمالی به مواد دیگر نیاز دارد.

وقوع

آلرژی به موز، مشابه همه آلرژی ها، زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن نسبت به چیزی که در غیر این صورت بی ضرر است بیش از حد واکنش نشان دهد. و علائم آلرژی های مختلف از فردی به فرد دیگر و از آلرژن به آلرژن دیگر متفاوت است. برخی از افراد ممکن است فقط تحریک پوستی خفیف را نشان دهند در حالی که برخی دیگر ممکن است واکنش تهدید کننده زندگی به نام آنافیلاکسی را تجربه کنند. و افرادی که آلرژی به موز دارند بیشتر در برابر آلرژی به مواد دیگر و همچنین موز آسیب پذیر هستند. دو دلیل برای این وجود دارد. و اولا، آلرژی نشانه ای از واکنش بیش از حد سیستم ایمنی است که ممکن است به مواد دیگری که بی ضرر به نظر می رسند نیز واکنش نشان دهد. و ثانیاً، پروتئین‌های موجود در موز مشابه پروتئین‌های موجود در برخی مواد طبیعی دیگر، به ویژه لاتکس است که در مواردی مانند دستکش‌های بهداشتی، بادکنک و کاندوم استفاده می‌شود. و آلرژی به موز نسبتاً نادر است و در میان شایع ترین آلرژی ها قرار نمی گیرد. در بیشتر مناطق جهان، کمتر از 1 درصد جمعیت منبع مورد اعتماد به موز حساسیت دارند. با این حال، افراد مبتلا به آلرژی به موادی که حاوی پروتئین مشابه پروتئین موز هستند، در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

ماهان مدیکال مرجع تخصصی عرضه انواع جوراب واریس در یرند های معتبر داخلی و خارجی

عوامل خطر

• اگر فردی به سایر میوه ها و سبزیجات یا لاتکس حساسیت داشته باشد، احتمال بیشتری دارد که به موز حساسیت داشته باشد. و سایر عوامل خطر برای آلرژی به موز و همچنین آلرژی به سایر غذاها عبارتند از:
•     سابقه اگزما یا درماتیت آتوپیک
•     حساسیت به هر چیز دیگری، از جمله غذاها، گرده ها و گیاهان
•     سابقه سندرم آلرژی دهان با هر غذا
•     داشتن آسم
•     سابقه خانوادگی آلرژی، به ویژه به موز

علائم

علائم آلرژی به موز به نوع حساسیت فرد بستگی دارد. علائم همچنین می تواند در طول زمان تغییر کند. و یک آلرژی نسبتاً جزئی به نام سندرم آلرژی خوراکی، زمانی رخ می دهد که موز با پوست لب، دهان و گلو تماس پیدا می کند. و سندرم آلرژی خوراکی، به دلیل وجود پروتئین در یک میوه یا سایر مواد گیاهی است که مشابه پروتئین موجود در گرده است. سندرم آلرژی خوراکی اغلب در طول فصل آلرژی بدتر می شود. و علائم سندرم آلرژی خوراکی عبارتند از:

•     راش یا زخم روی دهان، لب ها یا زبان
•     تورم قسمت هایی از دهان یا گلو
•     در موارد نادر، آنافیلاکسی

علائم سندرم آلرژی خوراکی، بلافاصله پس از خوردن موز ظاهر می شود. سایر اشکال آلرژی به موز نیز می تواند باعث آنافیلاکسی شود و معمولاً بلافاصله پس از مصرف موز ظاهر می شود. و همچنین، برخی از افراد ناراحتی گوارشی را تجربه می کنند و نوزادان ممکن است راش های پوشک دردناکی داشته باشند. هنگامی که پروتئین‌های موز هضم شده با پوست تماس پیدا می‌کنند، بزرگسالان ممکن است زخم‌هایی روی راست روده و اطراف آن ایجاد کنند. و برخی از افراد، به ویژه کودکان خردسال و نوزادان، پس از خوردن موز و سایر میوه های اسیدی، دچار بثورات قرمز می شوند. این یک آلرژی واقعی نیست، بلکه یک تحریک پوستی از میوه اسیدی است. پاک کردن دهان و صورت بلافاصله پس از صرف غذا می تواند علائم تحریک را کاهش دهد یا از بین ببرد.

حساسیت به موز در نوزادان

علائم آلرژی به موز در نوزادان مانند سایرین مشابه است. و یک فرد باید همیشه در هنگام معرفی غذاهای جدید به نوزاد، به ویژه در مورد آلرژن های رایج مانند بادام زمینی، محتاط باشد. اگر کودکی اگزما یا آلرژی دیگری داشته باشد، خطر واکنش آلرژیک شدید به یک غذا یا ماده دیگر بیشتر است. و با این حال، هنوز هم توصیه می‌شود که مواد آلرژی‌زای رایج غذایی، از جمله بادام زمینی، آجیل درختی، سویا و تخم‌مرغ را در زمانی که نوزاد بین 5 و نیم تا 7 و نیم ماه دارد معرفی کنید. تاخیر در معرفی این غذاها خطر ابتلا به آلرژی غذایی را افزایش می دهد.

والدین و سرپرستان باید نوزادان و کودکان خردسال را از نظر علائم یک سندرم آلرژیک به نام سندرم انتروکولیت ناشی از پروتئین غذایی، تحت نظر داشته باشند.

کودکان مبتلا به سندرم انتروکولیت ناشی از پروتئین غذایی، علائم شدید گوارشی، از جمله استفراغ و اسهال 2 تا 3 ساعت پس از خوردن یک آلرژن ایجاد می کنند. آزمایش آلرژی خون برای تشخیص این بیماری بعید است. و بسیاری از نوزادان و کودکان مبتلا به سندرم انتروکولیت ناشی از پروتئین غذایی، در ابتدا علائم آلرژی به شیر مادر یا شیر خشک نشان می دهند. پس از آن، سندرم انتروکولیت ناشی از پروتئین غذایی، معمولاً هنگام شروع مصرف غذاها باعث ایجاد حساسیت به بسیاری از غذاها می شود، اگرچه لبنیات و سویا از رایج ترین محرک ها هستند. و کودکان مبتلا به این اختلال اغلب نیاز به رژیم غذایی محدود دارند و سندرم انتروکولیت ناشی از پروتئین غذایی، درمان نشده می تواند باعث سوءتغذیه شدید و کم آبی بدن شود.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال