علل و علائم پارگی مینیسک زانو

آسیب‌دیدگی زانو برای بسیاری از افراد مشکل‌ساز است. شایع‌ترین آسیب زانو پارگی مینیسک است. اگرچه پارگی مینیسک ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد، اما این آسیب بیشتر در ورزشکاران رخ می‌دهد. پارگی مینیسک اغلب به طور ناگهانی در حین ورزش بر اثر پیچش، چرخش، خم شدن یا بلند کردن اجسام بسیار سنگین یا سایر فعالیت‌های آسیب‌زا اتفاق می افتد. پارگی مینیسک باعث درد زانو می‌شود که اغلب در روزهای بعد این درد شدت پیدا می‌کند. برای برخی از افراد مبتلا به پارگی مینیسک، پزشک ممکن است فیزیوتراپی را برای تقویت عضلات اطراف توصیه کند. غالباً فیزیوتراپی همراه با محافظت یا جراحی توصیه می‌شود.

 

زانو دارای دو قطعه غضروف منحنی‌شکل است که ناحیه بین استخوان ران و استخوان درشت نی را پر می‌کند و باعث ایجاد ثبات برای مچ پا می‌شود. به این غضروف‌های سخت و لاستیکی غضروف مینیسک گفته می‌شود. وقتی این تکه‌های غضروف پاره می‌شود، پارگی مینیسک ایجاد می‌شود.

 

انجام فعالیت‌هایی که باعث خم شدن یا پیچ خوردن زانو بیش از حد طبیعی شود، افراد را در معرض پارگی مینیسک قرار می‌دهد.‌آسیب‌های ورزشی شایع‌ترین علت پارگی مینیسک است. گاهی اوقات تماس مستقیم مانند تکل فوتبال باعث پارگی مینیسک می‌شود.

افرادی که در معرض خطر پارگی مینیسک قرار دارند، بیشتر شامل ورزشکاران، به ویژه کسانی که ورزش‌های تماسی را انجام می‌دهند، و رقصندگان هستند.‌ علاوه بر این، در افراد مسن به دلیل تغییرات قوای زانو که مربوط به سن است، به طور طبیعی احتمال آسیب‌دیدگی زانو از جمله پارگی مینیسک افزایش می‌یابد. ‌هر کسی که آسیب قبلی در زانو داشته باشد نیز ممکن است در معرض پارگی مینیسک قرار بگیرد.

 

 

درد زانو بارزترین علامت پارگی مینیسک است. علائم رایج پارگی مینیسک عبارتند از:

1. تورم و سفتی در زانوی آسیب دیده

2. درد در زانو

3. مشکل صاف کردن زانو

4. احساس قفل شدن زانو

5. دامنه حرکتی محدود

6. احساس بیرون آمدن زانو

 

 

بسیاری از افراد مبتلا به پارگی مینیسک حتی با وجود آسیب‌دیدگی می‌توانند راه بروند. حتی ممکن است برخی از ورزشکاران بلافاصله پس از حادثه همراه با آسیب دیدگی به ورزش خود ادامه دهند‌، زیرا ممکن است چندین روز طول بکشد تا سفتی و تورم و علائم پارگی کاملاً ایجاد شود. اگر فعالیت به مدت طولانی ادامه یابد، ممکن است قطعه‌ای از مینیسک شکسته شود و باعث درگیری مفصل نیز شود و علائم شدیدتری از جمله موارد زیر را به دنبال داشته باشد:

1. لغزش پشت زانو

2. بیرون‌زدگی دردناک در زانو

3. قفل شدن زانو

 

در حالی که برخی از افراد با پارگی مینیسک پاره، پیاده‌روی یا ورزش می‌کنند، تشخیص صحیح آسیب برای درمان و بهبودی مناسب بسیار مهم است. یک پزشک تشخیص پارگی مینیسک را با بررسی سابقه پزشکی و علائم فرد شروع می‌کند. سپس زانو را معاینه می‌کند تا تورم و حساسیت در ناحیه مفصل را بررسی کند. در طی این معاینه، پزشک ممکن است آزمایش مک موری را انجام دهد. برای انجام این کار، پزشک زانوی فرد را خم و راست می‌کند و سپس آن را می‌چرخاند. در حین انجام این کار، پزشک صدای موجود در زانو را گوش می دهد که نشان دهنده پارگی مینیسک است. از آنجا که بسیاری از مشکلات دیگر زانو در پی ایجاد پارگی مینیسک بوجود می‌آید، پزشک احتمالاً آزمایش‌های تصویربرداری مانند MRI را برای بررسی اینکه آیا به غضروف یا سایر بافت‌های نرم آسیب دیده است، تجویز می‌کند.

اگرچه با اشعه ایکس پاره شدن مینیسک مشاهده نمی‌شود، اما ممکن است پزشک برای اطمینان از عدم صدمه به استخوان‌های اطراف یا رد یک بیماری دیگر مانند آرتروز، یکی از آنها را انتخاب کند.

 

افرادی که مینیسک پاره دارند چندین گزینه درمانی دارند. درمان پارگی مینیسک شامل موارد زیر است:

1. محافظت کردن

2. فیزیوتراپی

3. عمل جراحي

 

 

اگر پارگی کوچک باشد، پزشکان توصیه می‌کنند تا با مراقبت کردن، آسیب بهبود یابد. محافظت کردن شامل روش RICE است که ترکیبی از موارد زیر است:

1. استراحت و عدم حرکت ناحیه‌ی آسیب دیده.

2. بستن ناحیه برای کاهش تورم و درد.

3. فشرده‌سازی ناحیه برای کاهش تورم.

4. بالا بردن ناحیه هنگام استراحت برای کاهش تورم.

اگر پارگی شدید باشد، پزشک ممکن است عمل جراحی را توصیه کند. چندین روش درمانی جراحی از جمله موارد زیر وجود دارد:

1. آرتروسکوپی زانو روشی است که در آن پزشک یک برش کوچک در زانو ایجاد می‌کند و دوربین را برای یافتن هرگونه بافت آسیب دیده وارد می‌کند. سپس پزشک منیسک پاره شده را ترمیم یا برمی‌دارد.

2. مینیسکتومی جزئی روشی است که جراح بخشی از مینیسک را کوتاه می‌کند.

3. ترمیم مینیسک روشی است که در آن جراح با استفاده از بخیه، قسمت پاره شده مینیسک را بهم وصل می‌کند.

پس از جراحی، مدت زمان استراحت و زمان مراجعه به فیزیوتراپی توسط پزشک مشخص خواهد شد. پزشک یک دوره درمانی مناسب را مشخص می‌کند که به طور معمول ترکیبی از روش‌های فوق را شامل می‌شود.

 

اگر پارگی به درستی درمان و کنترل شود، بیشتر افراد می‌توانند بهبودی کامل داشته باشند و ورزشکاران معمولاً به توانایی‌های قبل از آسیب‌دیدگی خود باز می‌گردند.

 

تنها راه پیشگیری و جلوگیری از پارگی مینیسک پرهیز از فعالیت‌هایی است که باعث پیچ‌خوردگی، خم شدن یا چرخش زانوها به صورت شدید می‌شود.

 

اگر شخصی نتواند از این فعالیت‌ها اجتناب کند، باید هنگام انجام این فعالیت‌ها حتی‌الامکان مراقبت‌های لازم را انجام دهد.

 

منبع: https://www.medicalnewstoday.com/articles/318371

ترجمه: تحریریه ماهان مدیکال