علائم اسکار ریه
اسکار روی بافت ریه باعث ضخیم شدن آن و از دست دادن خاصیت ارتجاعی بافت سالم ریه می شود. پزشکان به این بیماری فیبروز ریوی می گویند. اسکار ریه می تواند در نتیجه بیماری یا درمان پزشکی ایجاد شود و دائمی است. زخم های کوچک ممکن است علائم قابل توجهی ایجاد نکنند، اما جای زخم های گسترده می تواند تنفس را برای فرد سخت کند، زیرا می تواند بر انتقال اکسیژن به جریان خون تأثیر بگذارد. در نتیجه، مغز و سایر اندام ها ممکن است اکسیژن مورد نیاز خود را دریافت نکنند. فیبروز ریوی ایدیوپاتیک یک بیماری طولانی مدت است که در آن اسکار ریه به تدریج بدتر می شود. می تواند تهدید کننده زندگی باشد. در این مقاله، به چرایی ایجاد اسکار ریه می پردازیم و برخی از گزینه های درمانی موجود را مورد بحث قرار می دهیم.
علل
شرایط متعددی می تواند باعث ایجاد اسکار در ریه ها شود.
بیماری بینابینی ریه
بیماری بینابینی ریه شامل التهاب کیسه های هوایی یا شبکه بافتی، است که آنها را در ریه ها احاطه کرده است. این التهاب گاهی اوقات میتواند باعث ایجاد بافت اسکار در ریهها و در نتیجه فیبروز شود. فیبروز ریوی ایدیوپاتیک شایع ترین نوع بیماری بینابینی ریه است. اگر پزشکان وضعیتی را به عنوان ایدیوپاتیک توصیف کنند، به این معنی است که دقیقاً نمی دانند چه چیزی باعث آن می شود. فیبروز ریوی ایدیوپاتیک معمولاً در سنین 50 تا 70 سالگی ظاهر می شود. طبق اعلام کتابخانه ملی پزشکی، از هر 100000 نفر در سراسر جهان 13 تا 20 نفر را مبتلا می کند.
سایر علل و عوامل خطر
سایر عوامل خطر عبارتند از:
- عفونت ویروسی قبلی یا پنومونی
- بیماری ریفلاکس معده به مری یا ریفلاکس اسید
- سیگار کشیدن
- سن بالاتر
- سل
- قرار گرفتن در معرض آزبست یا سیلیس
- شیمی درمانی
- پرتودرمانی به حفره قفسه سینه
در برخی موارد ممکن است سابقه خانوادگی این بیماری وجود داشته باشد. برخی افراد تشدیدهایی را تجربه می کنند که در طی آن علائم ناگهان بدتر می شوند. اینها مدتی طول می کشد و بعد برطرف می شود. قرار گرفتن در معرض محرک هایی مانند دود تنباکو ممکن است باعث شعله ور شدن آن شود.
علائم و عوارض
اسکار بافت ریه باعث ضخیم و سفت شدن آن می شود. با ضخیم شدن بافت ریه، انتقال اکسیژن از ریه ها به جریان خون برای بدن دشوارتر می شود. در نتیجه، مغز و سایر اندام ها ممکن است اکسیژن کافی دریافت نکنند. علائم به میزان اسکار و میزان تأثیر آن بر ریه بستگی دارد، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تنگی نفس، به ویژه در حین یا بعد از فعالیت بدنی
- سرفه خشک مداوم
- خستگی
- کاهش وزن و کاهش اشتها
- نوک انگشتان و ناخن های گرد و متورم
- تب
- لرز
- عرق شبانه
فیبروز ریوی ایدیوپاتیک
علائم فیبروز ریوی ایدیوپاتیک ممکن است در ابتدا قابل توجه نباشند، اما به مرور زمان توسعه یافته و بدتر می شوند و تنفس را به طور فزاینده ای دشوار می کنند. در نهایت، فشار خون ریوی یا نارسایی تنفسی می تواند ایجاد شود، که هر دو می توانند تهدید کننده زندگی باشند زیرا از رسیدن اکسیژن به اندام های بدن جلوگیری می کنند.
تشخیص
عوامل زیادی می توانند منجر به سرفه یا تنگی نفس شوند و بسیاری از شرایط می توانند منجر به زخم ریه شوند. هر کسی که در مورد علائم تنفسی نگرانی دارد باید به دنبال کمک پزشکی باشد. یک پزشک معاینه فیزیکی انجام خواهد داد.آنها از فرد در مورد:
- سابقه پزشکی فردی و خانوادگی
- عادات سیگار کشیدن
- قرار گرفتن در معرض آلاینده هایی مانند آزبست
پس از این، پزشک ممکن است برخی از آزمایشات را انجام دهد، مانند:
- اشعه ایکس
- یک سی تی اسکن
- اکوکاردیوگرام، برای ارزیابی عملکرد قلب
- تست های عملکرد ریه
- پالس اکسیمتری و سایر آزمایشات برای اندازه گیری سطح اکسیژن در خون
- نمونه بافت یا بیوپسی
منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال
سایر مقالات گروه - مقالات علمی,سایر مقالات گروه - مقالات تخصصی پزشکی,سایر مقالات گروه - دستگاه تنفسی,سایر مقالات گروه - سلامت عمومی,سایر مقالات گروه - داخلی,