میگرن خاموش چیست؟

برخلاف میگرن های معمولی، میگرن های خاموش باعث درد نمی شوند. با این حال، ممکن است علائم ناتوان کننده دیگری از جمله ناراحتی معده، سرگیجه و حساسیت به نور یا صدا ایجاد کنند. میگرن یک مسئله بهداشتی شایع در سراسر جهان است. یک مطالعه در سال 2015 گزارش داد که 14.2 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده در 3 ماه گذشته یک میگرن یا سردرد شدید را تجربه کرده اند. و علل، عوامل خطر و درمان همه میگرن ها، صرف نظر از اینکه میگرن خاموش هستند یا نه، مشابه هستند. و در این مقاله نگاه دقیق تری به علائم میگرن خاموش می اندازیم و نحوه درمان و پیشگیری از آن را مورد بحث قرار می دهیم.

علائم

درد یکی از علائم مهم اکثر انواع میگرن است. میگرن های خاموش باعث درد نمی شوند، اما سایر علائم معمول میگرن معمولی را به اشتراک می گذارند. این علائم بسته به مرحله میگرن متفاوت است. مراحل و علائم آنها به شرح زیر است:

فاز ابتدایی

این مرحله قبل از شروع میگرن اتفاق می افتد و ممکن است چند روز یا چند ساعت قبل از آن شروع شود. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

•     افسردگی
•     مشکل در تمرکز
•     مشکل در صحبت کردن و خواندن
•     خستگی و خمیازه کشیدن
•     هوس های غذایی
•     تحریک پذیری
•     سفتی عضلات
•     حالت تهوع
•     حساسیت به نور و صدا
•     اختلالات خواب
•     میل مکرر به ادرار کردن

اکثر مردم فاز پرودروم را تجربه می کنند، اما ممکن است قبل از هر حمله میگرنی رخ ندهد.

فاز هاله

تنها 20 تا 25 درصد از افراد مبتلا به میگرن، هاله را تجربه می کنند. افراد مبتلا به میگرن خاموش علائم اورا بدون سردرد دارند. علائم هاله عبارتند از:

•     بی حسی و گزگز در قسمت هایی از بدن
•     از دست دادن موقت بینایی
•     اختلالات بینایی، مانند ظاهر الگوها، نورهای چشمک زن، یا نقاط کور جلوی چشم

این علائم به تدریج ایجاد می شوند و می توانند تا یک ساعت یا بیشتر باقی بمانند.

فاز سردرد

در طول مرحله سردرد، افراد معمولاً دردی را تجربه می کنند که می تواند بین 4 تا 72 ساعت طول بکشد. این مورد برای کسانی که میگرن خاموش دارند، که احتمالاً علائم زیر را در این مرحله تجربه می‌کنند صادق نیست:

•     اضطراب یا خلق افسرده
•     سرگیجه
•     ناتوانی در خواب
•     گرفتگی بینی
•     حالت تهوع
•     گردن درد و سفتی
•     حساسیت به نور، بو و صدا
•     استفراغ

مرحله پسادروم

تقریباً 80 درصد از افرادی که میگرن دارند پس از درام را تجربه خواهند کرد. این در پایان مرحله سردرد رخ می دهد، به همین دلیل است که برخی افراد آن را، خماری میگرن می نامند. پسدروم می تواند 24 تا 48 ساعت طول بکشد و ممکن است علائم زیر را ایجاد کند:

•     بدن درد
•     مشکل در تمرکز
•     سرگیجه
•     سرخوشی یا افسردگی
•     خستگی

علل

علت دقیق میگرن ناشناخته است، اما عوامل ژنتیکی و محیطی احتمالاً در بروز آن نقش دارند. میگرن ممکن است به دلیل فعالیت غیرطبیعی مغز رخ دهد که بر اعصاب و عروق خونی تأثیر می گذارد. تغییرات در مواد شیمیایی مغز مانند سروتونین نیز ممکن است یکی از عوامل موثر باشد. عوامل متعددی می توانند باعث حمله میگرن شوند، از جمله:

•     غذاهای خاص
•     الکل و کافئین
•     تغییر در عادات خواب
•     تغییرات آب و هوا یا فشار هوا
•     نوسانات استروژن در زنان
•     فعالیت بدنی شدید
•     محرک های حسی مانند نورهای روشن، صداهای بلند و بوهای قوی
•     فشار
•     استفاده از برخی داروها مانند داروهای ضد بارداری خوراکی و گشادکننده عروق

عوامل خطر

عوامل زیر خطر ابتلا به میگرن خاموش و سایر انواع میگرن را افزایش می دهند:

• رابطه ی جنسی. بر اساس منبع معتبر سازمان جهانی بهداشت، زنان تا 3 برابر بیشتر از مردان در معرض ابتلا به میگرن هستند. این در درجه اول به دلیل نوسانات هورمون های زنانه است. خطر میگرن در دوران بارداری، قاعدگی و یائسگی افزایش می یابد.
• سن. خطر میگرن در افراد 35 تا 45 ساله بیشترین میزان را دارد. با این حال، میگرن می تواند افراد جوان تر یا مسن تر را تحت تاثیر قرار دهد. حملات میگرنی عموماً زمانی به اوج خود می رسد که افراد در سن 30 سالگی هستند و شدت و دفعات حملات به طور کلی با افزایش سن کاهش می یابد.
• سابقه خانوادگی. احتمال ابتلا به میگرن در افرادی با یکی از اعضای نزدیک خانواده که تجربه میگرن دارند بیشتر است.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال