متوئیدیوپلاستی چیست؟

متوئیدیوپلاستی، که به آن متا نیز گفته می شود، نوعی جراحی تحتانی است که شامل تشکیل بافت تناسلی، از جمله کلیتوریس، به آلت تناسلی است. ممکن است فرد تصمیم بگیرد که متویدیوپلاستی را به تنهایی یا همراه با سایر جراحی های پایین تر مانند هیسترکتومی، واژینکتومی یا افزایش طول مجرای ادرار انجام دهد. در این مقاله، ما به انواع مختلف متویدیوپلاستی نگاه می کنیم و مواردی را که شامل بهبودی و خطرات می شود، شرح می دهیم.

انواع متویدیوپلاستی

انواع مختلفی از متوئیدیوپلاستی وجود دارد و جراحان می توانند با تکنیک های مختلفی آن را انجام دهند. روش خاص به آموزش و تجربه جراح بستگی دارد. هر کسی که از قبل به دنبال شرح مفصلی از روش است باید با جراح خود صحبت کند. متوئیدیوپلاستی بسته به نوع عمل ممکن است 2 تا 5 ساعت طول بکشد. نظرسنجی تراجنسیتی در ایالات متحده در سال 2015 نشان داد که در میان پاسخ دهندگانی که جنسیتشان غیر دودویی بود و در بدو تولد به آنها زن اختصاص داده شده بود، 4 درصد تحت عمل متویدیوپلاستی قرار گرفته بودند و 24 درصد خواهان انجام این عمل در آینده بودند. همان نظرسنجی نشان داد که در میان پاسخ دهندگانی که به عنوان مردان ترنسجندر معرفی شدند، 1 درصد تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند و 25 درصد امیدوار بودند که آن را انجام دهند.

متویدیوپلاستی ساده

یک متویدیوپلاستی ساده به عنوان رهاسازی کلیتورال نیز شناخته می شود. در طی این روش، جراح رباط هایی را که کلیتوریس را به استخوان شرمگاهی متصل می کند، جدا می کند. سپس ساقه آلت تناسلی را از پوست کلیتور و لابیاهای کوچک و بزرگ می سازند.

متوئیدیوپلاستی کامل

متویدیوپلاستی کامل شامل رهاسازی کلیتور، واژینکتومی و اورتروپلاستی است. ابتدا جراح واژن را برمی دارد و دهانه واژن را می بندد. این واژینکتومی است. سپس رهاسازی کلیتورال را انجام می دهند. آنها با استفاده از بافت گونه، کلیتوریس یا لب های کوچک، مجرای ادرار را از طریق آلت تناسلی تازه ایجاد شده گسترش می دهند. این اورتروپلاستی است. سپس دهانه مجرای ادرار را در سر نئوپنیس قرار می دهند که به فرد اجازه می دهد در حالت ایستاده ادرار کند.

متویدیوپلاستی حلقه

متویدیوپلاستی حلقه ای شبیه به متویدیوپلاستی کامل است، اما شامل روش متفاوتی برای برش رباط های متصل به کلیتوریس است. همچنین در متویدیوپلاستی حلقه ای، جراح اورتروپلاستی را با استفاده از پیوند پوست از دیواره واژن به جای گونه انجام می دهد. سپس از بخشی از لابیا مینور برای تشکیل شفت نئوپنیس استفاده می کنند. پس از آن، جراح یا پوست اضافی لب های کوچک را برمی دارد یا از آن برای پوشاندن خط بخیه در پایین شفت استفاده می کند.

متویدیوپلاستی سنتوریون

متویدیوپلاستی سنتوریون شامل آزاد کردن رباط‌های گرد واقع در دو طرف لابیا و جابجایی آنها در زیر کلیتوریس برای افزایش دور آلت تناسلی است.

متویدیوپلاستی در مقابل فالوپلاستی

فالوپلاستی یکی دیگر از انواع جراحی های تحتانی است. مراحل مشابه متویدیوپلاستی است و می تواند شامل واژینکتومی و اورتروپلاستی باشد. فالوپلاستی ممکن است شامل اسکروتوپلاستی نیز باشد - ایجاد کیسه بیضه و قرار دادن ایمپلنت های بیضه. تفاوت‌های دیگری نیز وجود دارد: متویدیوپلاستی از بافت تناسلی موجود فرد استفاده می‌کند، در حالی که در فالوپلاستی از پیوند پوست بزرگ از قسمت دیگری از بدن مانند بازو، ران یا شکم استفاده می‌شود. در نتیجه، فالوپلاستی آلت تناسلی بزرگتر از متویدیوپلاستی تولید می کند. با این حال، آلت تناسلی ایجاد شده در طول متوئیدیوپلاستی می تواند نعوظ شود، در حالی که آلت تناسلی که از طریق فالوپلاستی ایجاد می شود، بدون اقدامات اضافی نمی تواند نعوظ شود. ممکن است فرد بعد از متویدیوپلاستی، عمل فالوپلاستی را انتخاب کند. و قبل از متویدیوپلاستی، فرد نیاز به هورمون درمانی دارد تا کلیتوریس خود را بزرگ کند. متویدیوپلاستی گاهی اوقات می تواند یک عمل سرپایی باشد، به این معنی که فرد مجبور نیست یک شب در بیمارستان بماند. در این مورد، مهم است که برای حمل و نقل از بیمارستان زودتر از موعد مقرر ترتیب داده شود. همچنین، فردی که متویدیوپلاستی ساده انجام می دهد ممکن است نسبت به فردی که عمل کامل را انجام می دهد، آرام بخش سبک تری دریافت کند.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال