قارچ جادویی و سیلوسایبین

سیلوسایبین یک ماده شیمیایی توهم زا در قارچ های خاصی است که در اروپا، آمریکای جنوبی، مکزیک و ایالات متحده رشد می کند. قارچ هایی که حاوی سیلوسایبین هستند به عنوان قارچ جادویی شناخته می شوند. و افراد از سیلوسایبین به عنوان یک داروی تفریحی استفاده می کنند. این می تواند احساس سرخوشی و تحریف حسی را ایجاد کند که در داروهای توهم زا مانند ال سی دی، رایج است. محققان مرکز تحقیقات روانی و هوشیاری جان هاپکینز یک مطالعه مهم را در مورد ایمنی و اثرات مثبت سیلوسایبین در سال 2006 منتشر کردند. محققان همچنین بررسی کرده اند که آیا می توان از آن برای درمان بیماری های مختلف استفاده کرد. در اکتبر 2020، اورگان اولین ایالتی بود که سیلوسایبین را قانونی کرد. این امکان را برای یک دوره 2 ساله برای در نظر گرفتن الزامات نظارتی و تجویزی فراهم می کند. سیلوسایبین یک ماده جدول آیی است، به این معنی که اداره مبارزه با مواد مخدر، معتقد است که پتانسیل بالایی برای سوء استفاده دارد و هیچ هدف پزشکی قانونی ندارد. اگرچه بدن‌های پزشکی سیلوسایبین را اعتیادآور نمی‌دانند، اما مصرف‌کنندگان ممکن است پس از مصرف دارو دچار توهم‌های آزاردهنده، اضطراب و وحشت شوند.

سیلوسایبین چیست؟

سیلوسایبین یک ماده توهم زا است که افراد می توانند آن را از طریق انواع خاصی از قارچ بخورند. سیلوسایبین با فعال کردن گیرنده های سروتونین، اغلب در قشر جلوی مغز عمل می کند. این قسمت از مغز بر خلق و خو، شناخت و ادراک تأثیر می گذارد. توهم زاها همچنین در سایر مناطق مغز که واکنش های برانگیختگی و هراس را تنظیم می کنند، کار می کنند. سیلوسایبین همیشه باعث ایجاد توهمات بینایی یا شنوایی فعال نمی شود. درعوض، نحوه درک برخی از افراد مصرف کننده مواد مخدر از اشیاء و افراد موجود در محیط خود را تحریف می کند. مقدار دارویی که یک فرد مصرف می کند، تجربیات گذشته و انتظارات او از نحوه شکل گیری این تجربه همگی می توانند بر اثرات سیلوسایبین تأثیر بگذارند. اثرات توهم‌زای سیلوسایبین معمولاً در عرض 30 دقیقه پس از مصرف آن رخ می‌دهد و 4 تا 6 ساعت طول می‌کشد. در برخی افراد، تغییرات در ادراک حسی و الگوهای فکری ممکن است چند روز طول بکشد. قدرت یک قارچ جادویی به موارد زیر بستگی دارد:

•     گونه ها
•     اصل و نسب
•     شرایط رشد
•     دوره برداشت
•     خواه شخص آنها را تازه بخورد یا خشک

میزان سیلوسایبین در قارچ های خشک شده حدود 10 برابر بیشتر از میزان موجود در قارچ های تازه آن است.

مصرف

قارچ های حاوی سیلوسایبین کوچک و معمولا قهوه ای یا خرمایی هستند. در طبیعت، مردم اغلب قارچ های حاوی سیلوسایبین را با هر تعداد قارچ دیگر سمی اشتباه می گیرند. مردم معمولاً سیلوسایبین را به عنوان چای دم کرده یا آن را با یک ماده غذایی تهیه می کنند تا طعم تلخ آن را پنهان کنند. سازندگان همچنین قارچ های خشک شده را به صورت پودر خرد کرده و به شکل کپسول تهیه می کنند. برخی از افرادی که این قارچ ها را مصرف می کنند روی آنها را با شکلات می پوشانند.

وسعت استفاده

نظرسنجی ملی در مورد مصرف مواد مخدر و سلامت در سال 2015 نشان داد که 8.5٪ از مردم در ایالات متحده در مقطعی از زندگی خود از سیلوسایبین استفاده کرده اند. استفاده آیینی از سیلوسایبین برای مقاصد عرفانی یا معنوی به جوامع پیشاکلمبیایی میان‌آمریکایی برمی‌گردد و تا به امروز ادامه دارد. سیلوسایبین اغلب به صورت تفریحی در کلوپ های رقص یا افرادی که به دنبال یک تجربه معنوی متعالی هستند استفاده می شود. در محیط های پزشکی، پزشکان سیلوسایبین را برای درمان سردردهای خوشه ای، افسردگی، اضطراب مرحله نهایی سرطان و سایر اشکال اضطراب آزمایش کرده اند. برخی از دانشمندان اثربخشی و ایمنی آن را به عنوان یک اقدام درمانی مورد تردید قرار داده اند.

نام های خیابان برای قارچ جادویی

مردم همچنین ممکن است به قارچ های جادویی به عنوان زیر اشاره کنند:

•     قارچ ها
•     بومرها
•     زومرها
•     موش ها
•     سایمون ساده
•     دود کمی
•     قارچ های مقدس
•     شور بنفش
•     سوپ قارچ
•     مکعبها

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال