شیرین کننده ها و سیستم ایمنی

یک مطالعه جدید نشان می دهد که دوزهای بالای شیرین کننده مصنوعی سوکرالوز باعث کاهش پاسخ های ایمنی در موش ها می شود. به طور خاص، فعال شدن سلول های تی آنها را کاهش می دهد. محققان تاکید می کنند که مصرف معمولی سوکرالوز توسط انسان احتمالاً مضر نیست. در آینده، محققان امیدوارند بررسی کنند که آیا می توان از دوزهای بالای این شیرین کننده رایج برای تضعیف سیستم ایمنی بیش فعال استفاده کرد یا خیر. سوکرالوز که با نام تجاری اسپلندا، شناخته می شود، یکی از چندین شیرین کننده مصنوعی مورد تایید منبع معتبر برای استفاده در ایالات متحده است. جایگزین شکر بدون کالری 600 برابر منبع معتبر شیرین تر از شکر است. سازمان غذا و داروی ایالات متحده سوکرالوز را برای استفاده به عنوان یک شیرین کننده همه منظوره برای غذاها در سال 1999 تایید کرد. دکتر کارن ووسدن، زیست شناس سرطان در انستیتوی فرانسیس کریک، یک مرکز تحقیقات زیست پزشکی در لندن، به مدیکال نیوز تودی گفت که اعضای تیم او به تأثیر رژیم غذایی بر بیماری ها علاقه مند بودند، بنابراین تصمیم گرفتند در مورد سوکرالوز تحقیق کنند. او گفت، در سرتاسر جهان، مصرف شیرین‌کننده‌ها به سرعت در حال افزایش است و مطالعات دقیق بسیاری از سازمان‌های نظارتی نشان داده است که آنها در سطوح مصرف ایمن هستند.در سال‌های اخیر گزارش‌هایی منتشر شده است که نشان می‌دهد شیرین‌کننده‌ها ممکن است اثرات بیشتری نسبت به آنچه قبلا تصور می‌شد داشته باشند، مانند تأثیر بر میکروبیوم روده. بنابراین، ما مطالعه‌ای را برای بررسی اثرات برخی از این شیرین‌کننده‌ها در موش انجام دادیم. مقاله ای در مورد کار آنها اخیراً در نیچر منتشر شده است. این نشان می دهد که محققان دریافتند که سوکرالوز در صورت مصرف در دوزهای بالا، سیستم ایمنی موش ها را سرکوب می کند.

مصرف سوکرالوز توصیه شده

سازمان غذا و دارو، مصرف روزانه قابل قبولی برای سوکرالوز 5 میلی گرم منبع مطمئن به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز تعیین کرد. سازمان ایمنی غذای اروپا  یک برای سوکرالوز 15 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز ایجاد کرد. یک بسته اسپلندا 12 میلی گرم سوکرالوز دارد. یک فرد 150 پوندی می تواند 340 میلی گرم سوکرالوز در روز مصرف کند و همچنان را در ایالات متحده برآورده کند. برای آزمایش‌های انجام‌شده برای مطالعه، محققان به موش‌ها اجازه دسترسی به آب حاوی معادل جوندگان توصیه شده توسط 0.72 میلی‌گرم و 0.17 میلی‌گرم را دادند.

دوزهای بالاتر از حد معمول سوکرالوز

محققان چندین آزمایش آزمایشگاهی بر روی سلول‌های تی، نوعی گلبول سفید، موش و انسان انجام دادند تا تأثیر احتمالی سوکرالوز بر سیستم ایمنی را بررسی کنند. در یک مورد، محققان به موش‌ها 0.17 یا 0.72 میلی‌گرم سوکرالوز یا شیرین‌کننده سدیم ساخارین  نامربوط شیمیایی دادند. هیچ دوز سوکرالوز و ساخارین هیچ اثر قابل تشخیصی روی انواع مختلف سلول‌ها نداشتند. در آزمایش دیگری، محققان گسترش هموستاتیک سلول‌های تی اهداکننده را در موش‌هایی که برای تولید نه سلول‌های تی بالغ و نه سلول‌های ب که سوکرالوز دریافت کرده بودند، اندازه‌گیری کردند. فقط سوکرالوز از تکثیر سلول های کلیدی سیستم ایمنی تطبیقی جلوگیری کرد. به طور کلی، چندین آزمایش مختلف نشان داد که قرار گرفتن در معرض سوکرالوز بالا باعث کاهش تکثیر و تمایز سلول های تی می شود. دکتر ووسدن، نویسنده ارشد این مطالعه، به ما گفت، از آنجایی که سوکرالوز جذب ضعیفی دارد، تیم متعجب شد که این تأثیر در چندین مدل موش بسیار واضح بود. او توضیح داد، ما همچنین از دیدن چنین تأثیر خاصی از سوکرالوز بر سلول‌های تی شگفت‌زده شدیم هیچ یک از شیرین‌کننده‌های دیگر این تأثیر را نداشتند و به نظر نمی‌رسید که سوکرالوز فعالیت سایر سلول‌های ایمنی را تغییر دهد. نکته مهم این است که این اثر کاملاً برگشت‌پذیر است، و ما این را فقط با دوزهای بسیار بالای سوکرالوز می‌بینیم، بسیار بالاتر از دوزهای افرادی که صرفاً غذا یا نوشیدنی‌های حاوی سوکرالوز را به عنوان بخشی از رژیم غذایی معمولی مصرف می‌کنند. تحقیقات قبلی نشان داده است که سوکرالوز می تواند بر سیالیت غشای سلولی تأثیر بگذارد. نویسندگان حدس می زنند که این ممکن است ارتباط سلول های تی را دشوارتر کند.

سوکرالوز چه اثراتی دارد؟

محققان دریافتند تا 12 هفته قرار گرفتن در معرض دو دوز سوکرالوز تأثیری بر مصرف غذا یا وزن بدن در موش ها ندارد. علاوه بر این، سوکرالوز تأثیر معنی‌داری بر سطح انسولین ناشتا یا تحمل گلوکز در موش‌ها نداشت. در برخی از مطالعات، از جمله در سال 2008، سوکرالوز بر میکروبیوتای روده تأثیر می گذارد. با این حال، در این مقاله اخیر، محققان بدون تغییر مداوم در گونه های باکتریایی در مدفوع موش های تحت درمان با سوکرالوز را گزارش کردند. علاوه بر این، محققان تصمیم گرفتند بررسی کنند که آیا سوکرالوز می تواند به صورت درمانی برای درمان شرایط خودایمنی استفاده شود یا خیر. برای انجام این کار، آنها به موش های دیابتی غیر چاق سوکرالوز دادند. این موش ها فرکانس پایین تری قند خون بالا و تاخیر در ابتلا به دیابت نوع 1 را نشان دادند. این آزمایش و آزمایش دیگری نشان می‌دهد که مکمل سوکرالوز ممکن است پاسخ‌های خودایمنی با واسطه سلول‌های تی را کاهش دهد.

منبع : Medicalnewstoday.com

ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال