شناخت اختلالات حرکتی

عوارض جانبی اکستراپیرامیدال و دیسکینزی دیررس، داروهای ضد استفراغ، ضد اسپاسم و پروکینتیک که معمولاً در گوارش استفاده می شوند، داروهای اعصاب هستند، دسته ای از داروها که شامل داروهای ضد روان پریشی مورد استفاده برای اسکیزوفرنی هستند.این داروها می توانند عوارض جانبی جدی و بالقوه دائمی ایجاد کنند. تظاهرات عوارض جانبی داروهای اعصاب ممکن است از چشمگیر و ناتوان کننده تا بسیار ظریف متغیر باشد. بارها نشان داده شده است که این عوارض جانبی اغلب ناشناخته می مانند. پزشکانی که داروهای پروکینتیک، ضد استفراغ و ضد اسپاسم را تجویز می کنند باید بتوانند این عوارض جانبی را تشخیص دهند. شرح کامل شایع ترین عوارض جانبی حرکت و اصطلاح پزشکی مربوطه به عنوان فهرست منابع برای متخصصان و بیماران گنجانده شده است.

زمینه

هر دارویی که قادر به ایجاد عوارض جانبی اضافی هرمی و دیسکینزی دیررس باشد، طبق تعریف یک داروی نورولپتیک است که به لاتین، تسخیر نورون است. عموماً فرض بر این است که تنها بیمارانی که برای اختلالات روانپزشکی مانند اسکیزوفرنی تحت درمان هستند در معرض خطر عوارض جانبی نورولپتیک هستند، با این حال چندین داروی گوارشی دارای مشخصات جانبی مشابه با تورازین هستند. بیمارانی که از این داروها استفاده می کنند باید به دقت تحت نظر باشند تا از عوارض جانبی غیرقابل برگشت جلوگیری شود. روان‌پزشکان مدت‌هاست که برای تشخیص علائم و نشانه‌های هرمی و دیسکینزی دیررس آموزش دیده‌اند و آموزش‌های زیادی برای پزشکان در نظر گرفته شده است، اما به خوبی مستند شده است که آنها اغلب علائم را از دست می‌دهند. در برخی از مطالعات، کارشناسان در این زمینه دو برابر بیشتر از روانپزشکان تازه آموزش دیده، موارد دیررس را تشخیص می دهند. اکثر پزشکان دیگر هرگز برای تشخیص تظاهرات مختلف هرمی و دیسکینزی دیررس آموزش ندیده اند. تشخیص این شرایط در کودکان، حتی برای کسانی که آموزش خاصی دارند، می تواند به ویژه دشوار باشد. رابطه بین داروهای اعصاب و اختلالات حرکتی بسیار پیچیده و گیج کننده است. یک داروی اعصاب ممکن است علائم حرکتی را در بیمار ایجاد کند، اما همان دارو می‌تواند به طور موقت علائم را سرکوب کند یا شروع علائم را برای همان بیمار به تاخیر بیندازد. علائم اغلب برای اولین بار در طول قطع دارو ظاهر می شود. علائم حرکتی می تواند خود به خود رخ دهد، اما اغلب به وضوح توسط دارو ایجاد می شود. بهترین راه برای جلوگیری از اختلالات حرکتی دائمی استفاده از داروهای اعصاب با احتیاط و نظارت دقیق بر بیماران از نظر علائم ظاهری است.

واژه شناسی

دو طبقه بندی عمده از اختلالات حرکتی وجود دارد، دیستونی و دیسکینزی. همچنین دو چارچوب زمانی برای طبقه بندی شروع علائم استفاده می شود. دیستونی اسپاسم ماهیچه‌ها یا گروه‌هایی از عضلات است. آنها می توانند پایدار یا متناوب، ناگهانی یا آهسته، دردناک یا بدون درد باشند. آنها می توانند بر هر یک از عضلات ارادی بدن از جمله ماهیچه های تارهای صوتی تأثیر بگذارند. حرکات دیستونی می تواند بسیار عجیب و عمدی به نظر برسد اما غیرارادی است. دیسکینزی ها حرکات غیرارادی و اغلب هایپرکینتیک از انواع مختلف هستند که هیچ هدفی ندارند و به طور کامل توسط بیمار قابل کنترل نیستند. برخی تصادفی، برخی ریتمیک، بیشتر ظاهری بسیار عجیب و غریب و از نظر اجتماعی انگ هستند. آنها می توانند بر توانایی شروع یا توقف یک حرکت مانند پارکینسون تأثیر بگذارند. آنها می توانند بر حرکت صاف یک مفصل تأثیر بگذارند که منجر به یک مفصل پرش می شود. حرکات ناگهانی و به ظاهر خشن یک اندام مانند چرخش هر عضو بدن رایج است. تیک ها و صداهای غیرارادی مربوط به دیسکینزی هستند. عوارض جانبی اکستراپریامیدال  عوارض جانبی حرکتی را توصیف می کند که در مراحل اولیه درمان با یک داروی نورولپتیک شروع می شود. هنگامی که بیمار از دارو متخلف جدا می شود، علائم اولیه به سرعت و به طور کامل برطرف می شوند. این کلمه به علائمی اشاره دارد که در قسمت خاصی از مغز که حرکت را اصلاح و تعدیل می کند منشاء می گیرد. دیسکینزی دیررس، دیستونیا به سادگی به معنای شروع دیرهنگام همان عوارض جانبی حرکت هرمی و دیسکینزی دیررس است. آنها می توانند پس از ماه ها درمان بدون مشکل ظاهر شوند، یا می توانند با کاهش دوز یا قطع دارو ظاهر شوند. علائم معمولاً اندکی پس از ترک دارو ظاهر می شوند، اگرچه ممکن است ماه ها بعد نیز ظاهر شوند. قطع قبلی سه ماه پس از خروج اکنون زیر سوال رفته است. واکنش‌های دیررس ممکن است به سرعت برطرف شوند، اما این واکنش‌های دیرهنگام احتمالاً پایدار یا دائمی هستند. علائمی که به مدت 6 تا 12 ماه ادامه می‌یابند دائمی در نظر گرفته می‌شوند، اگرچه ممکن است در طی چندین سال کمی کاهش یابند. ماسک کردن اصطلاحی است که برای توصیف توانایی دارو در پوشاندن علائم سمی که تولید می کند استفاده می شود.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال