روغن کریل چیست؟

محققان اثرات روغن کریل را بر تخریب عصبی مرتبط با سن و بیماری پارکینسون بررسی کردند. آنها دریافتند که روغن کریل می تواند در برابر بسیاری از فرآیندهای تخریب کننده عصبی در کرم ها و رده های سلولی انسان محافظت کند. محققان می گویند که یافته های آنها قبل از اینکه به طور گسترده توصیه شود، تحقیقات بالینی و بالینی بیشتری را ایجاب می کند. روغن های دریایی مانند روغن ماهی به دلیل خواص ارتقاء دهنده سلامتی آنها به طور گسترده مورد تحقیق قرار گرفته است. با این حال، تا کنون، روغن کریل نسبتاً مورد مطالعه قرار نگرفته است. روغن کریل دارای محتوای بالایی از اسیدهای چرب امگا 3 با زنجیره بلند، آنتی اکسیدان ها و کولین است که یک ماده مغذی ضروری است که به رشد و عملکرد سالم مغز کمک می کند. یک مطالعه نشان داد که مکمل‌های غذایی روغن کریل از کاهش حافظه در مدل‌های موش مبتلا به آلزایمر جلوگیری می‌کند. یک بررسی همچنین نشان داد که ماهیت لیپیدی روغن کریل، فراهمی زیستی و کارایی جذب را بهبود می‌بخشد و آن را نسبت به سایر روغن‌های دریایی برای التهاب و عملکرد شناختی مفیدتر می‌کند. مطالعه بیشتر روی روغن کریل می تواند به توسعه مکمل های غذایی و درمانی کمک کند که در برابر تخریب عصبی محافظت می کند. اخیراً، محققان اثرات روغن کریل را بر روی مدل کرم گرد بیماری پارکینسون، مطالعه کردند. آنها دریافتند که روغن کریل از نورون های دوپامینرژیک در برابر انحطاط مرتبط با افزایش سن محافظت می کند و شناخت را بهبود می بخشد. تصور می شود که تخریب نورون های دوپامینرژیک، نقش کلیدی در پارکینسون بازی می کند.

اثرات روغن کریل بر حیوانات

محققان تصمیم گرفتند کرم‌های گرد را مطالعه کنند زیرا فرآیندهای پیری آن‌ها مشابه انسان‌ها است. تحقیقات قبلی نشان داد که روغن کریل می تواند طول عمر این کرم ها را تا چهار روز افزایش دهد. میانگین طول عمر آنها بین 18تا20 روز است. در مطالعه حاضر، محققان ابتدا اثرات روغن کریل را بر روی مدل‌های کرم بیماری پارکینسون اندازه‌گیری کردند که مشخصه آن، تخریب نورون های دوپامینرژیک، در طول زمان بود. کرم‌هایی که با روغن کریل درمان نشده‌اند، پس از شش روز بیش از 30 درصد از نورون‌های دوپامینرژیک را دچار زوال می‌کنند. با این حال، کرم‌های درمان‌شده با کریل هیچ کاهشی در نورون‌های نورون های دوپامینرژیک، را تجربه نکردند. تجمع پروتئین های آلفا سینوکلئین نیز یکی از مشخصه های اصلی بیماری پارکینسون است. محققان دریافتند در حالی که افراد گروه شاهد در روز ششم حدود 50 توده پروتئین داشتند، آنهایی که با روغن کریل درمان شده بودند تنها 17 قطعه پروتئین داشتند. همچنین شناخته شده است که بیماری پارکینسون بر حرکت تأثیر می گذارد. محققان دریافتند کرم‌هایی که از روغن کریل تغذیه می‌کردند حرکت سریع‌تر و سطح فعالیت بالاتری نسبت به کرم‌های درمان‌نشده داشتند. آنها اشاره کردند که کرم‌های مبتلا به بیماری پارکینسون به روغن کریل پاسخ نمی‌دهند، به این معنی که این روغن احتمالاً روی مکانیسم‌های کلیدی پیری و بیماری پارکینسون کار می‌کند. آزمایش‌های بیشتر نشان داد که روغن کریل پیری را کاهش می‌دهد - از دست دادن توانایی سلول‌ها برای رشد و تقسیم. محققان نتایج مشابهی را از آزمایش‌های سلول‌های بافت همبند انسان گزارش کردند. آزمایشات بیشتر نشان داد که روغن کریل منجر به کاهش 6 برابری استرس اکسیداتیو در کرم‌ها و بهبود شناخت آنها می‌شود. محققان همچنین دریافتند که روغن کریل باعث افزایش فعالیت ژنتیکی می شود که به پیری سالم کمک می کند.

روغن کریل در مقابل روغن ماهی

هنگامی که از دکتر سابایا، که در این مطالعه شرکت نداشت، پرسیده شد که روغن کریل چه تفاوتی با سایر روغن‌های دریایی از نظر محافظت عصبی دارد، به ما گفت که، روغن کریل دارای مزایای خاصی است، از جمله وجود اسید ایکوزاپنتانوئیک و اسید دوکوزاهگزانوئیک، در حضور فسفولیپیدها و نه تری گلیسیریدها، مانند روغن ماهی. ایکوزاپنتانوئیک و اسید دوکوزاهگزانوئیک فواید متعددی دارند، از جمله برای عملکرد سیستم ایمنی، عملکرد قلبی عروقی و محافظت عصبی. فسفولیپیدها جذب بافت را بهبود می بخشند و می توانند از سد خونی مغزی عبور کنند، در حالی که تری گلیسیریدها نمی توانند از سد خونی مغزی عبور کنند. یک مطالعه منبع معتبر نشان داد که روغن کریل از پیش تصفیه شده می تواند سطوح ایکوزاپنتانوئیک و اسید دوکوزاهگزانوئیک مغز را 5 تا 70 برابر بیشتر از روغن کریل تصفیه نشده افزایش دهد. در همین حال، روغن ماهی، چه درمان شده باشد و چه نشده، هیچ تاثیری بر سطوح مغزی ایکوزاپنتانوئیک یا اسید دوکوزاهگزانوئیک ندارد.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال