سینداکتیلی چیست؟

سینداکتلی، وضعیتی که باعث تار یا جوش خوردن انگشتان پا یا انگشتان می شود، یکی از شایع ترین انواع ناهنجاری هنگام تولد است. محققان دقیقاً نمی‌دانند که چرا ارقام تار شکل می‌گیرند، اما در برخی موارد، یک علت ژنتیکی مشخص وجود دارد. معمولاً جراحان برای جلوگیری از عوارض، در زمانی که بچه‌ها در سنین پایین هستند، انگشت‌های تار را تصحیح می‌کنند. و اکثر جراحی های اصلاحی موفقیت آمیز هستند و به کودک عملکرد کامل انگشتان خود را روی دست یا پایی که طبیعی به نظر می رسد، می دهند.

علل سینداکتیلی چیست؟

سینداکتیلی یکی از شایع ترین ناهنجاری های تولد است که از هر 2000 تا 3000 کودکی که هر سال متولد می شوند، 1 نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. زمانی اتفاق می افتد که انگشتان پا یا انگشتان دست در طول رشد جنین به درستی از هم جدا نمی شوند. سینداکتیلی همچنین می تواند زمانی رخ دهد که پوست یا سایر ساختارهای بدن پس از یک آسیب قابل توجه مانند سوختگی به درستی بهبود نیابد. سینداکتیلی اغلب به صورت تار و پود ظاهر می شود، بنابراین مردم اغلب به این وضعیت به عنوان انگشتان یا انگشتان پا اشاره می کنند. اکثر موارد توری انگشتان پا زمانی اتفاق می افتد که پوست در طول رشد جنین جدا نشود. با این حال، موارد شدیدتر سنداکتیلی ممکن است سایر قسمت‌های بدن را نیز درگیر کند، از جمله:

•     استخوان ها
•     رگ های خونی
•     ماهیچه ها
•     اعصاب

سینداکتیلی ممکن است به عنوان نشانه ای از سندرم یا وضعیت پزشکی دیگر ظاهر شود، اما بیشتر موارد غیر سندرومی هستند، به این معنی که علت ظاهری ندارند. در حال حاضر، 300 سندرم مختلف مرتبط با سنداکتیلی وجود دارد که بیشتر آنها شرایط ژنتیکی هستند. رایج ترین آنها عبارتند از:

•     سندرم داون
•     سندرم آپرت
•     سندرم کروزون

یک پایه ژنتیکی ثابت برای برخی از انواع سنداکتیلی، وجود دارد و اکثر مردم انگشتان تاردار را یک بیماری ارثی می دانند. با این حال، محققان هنوز طیف کاملی از عواملی که باعث ایجاد این بیماری می شوند را درک نمی کنند زیرا هر مورد متفاوت است. بر اساس تحقیقات موجود، پسران بیشتر از دختران در معرض ابتلا به سنداکتیلی هستند. و به نظر می رسد که کودکان قفقازی نسبت به کودکانی که از دیگر پیشینه های قومیتی هستند، بیشتر در معرض ابتلا به ارقام شبکه ای هستند. اگرچه ممکن است هر یک از انگشتان پا یا فضاهای بین آنها را تحت تاثیر قرار دهد، سینداکتیلی اغلب بین انگشتان دوم و سوم ایجاد می شود.

علائم اصلی سینداکتیلی چیست؟

هر فرد مبتلا به سنداکتیلی معمولا علائم مختلفی را تجربه می کند، زیرا ممکن است انگشتان تاردار به شکل زیر باشند:

• یک طرفه یا دو طرفه: ضربه زدن فقط به یک طرف بدن یا هر دو.
• شدید، متوسط یا خفیف: با ارقام تقریباً به طور کامل ذوب شده، با ارقام تا حدی ذوب شده، یا تنها با تارهای جزئی بین ارقام.
• متقارن یا نامتقارن: در هر دو طرف بدن به صورت یکسان و در یک ناحیه ظاهر می شود یا در هر طرف بدن غیرمشابه یا در نقاط مختلف ظاهر می شود.
• ساده یا پیچیده: شامل تنها دو رقم یا چند استخوان، یا شامل چند رقم یا استخوان است.

موارد جزئی ممکن است با حرکت و عملکرد انگشتان پا یا پا تداخل چندانی نداشته باشند. با این حال، اگر انگشتان پا به شدت بافته شده یا جوش خورده باشند، این وضعیت می تواند ناتوان کننده باشد.

گزینه های مداوا سینداکتیلی چیست؟

در بیشتر موارد، اصلاح انگشتان بافته شده از طریق جراحی امکان پذیر است و این معمولاً بین 12 تا 18 ماهگی قبل از رشد کامل رخ می دهد. بهتر است انگشتان تاردار قبل از ایجاد هر گونه ناهنجاری مفصلی اصلاح شوند. یک پزشک معمولاً برای تعیین دقیق ساختارها و بهترین روش جراحی، اشعه ایکس یا سونوگرافی از ناحیه شبکه را تجویز می کند. همچنین ممکن است آزمایش‌های خون و آزمایش‌های کروموزومی را برای بررسی اینکه آیا این تار به بیماری دیگری مربوط می‌شود یا سندرمی است، سفارش دهند، به‌ویژه اگر کودک علائم فیزیکی دیگری از یک سندرم ژنتیکی داشته باشد. روش دقیق جراحی برای اصلاح انگشتان بافته شده بستگی به شدت تار و ساختارهای آن دارد.

روش جراحی معمولی

در بیشتر موارد، هنگامی که کودک بیهوش شود، جراح بافته را به صورت زیگزاگ در امتداد نقطه وسط برش می دهد. برش تار به این روش به جلوگیری از تداخل جای زخم در رشد و نمو سالم کمک می کند. اگر ساختارهای دیگری به غیر از پوست با هم ترکیب شوند، جراح با دقت کار می کند تا آنها را در حین ایجاد برش های زیگزاگی تقسیم کند. جراح گاهی گرافت های پوستی یا قطعاتی از پوست سالم را روی زخم های در معرض دید بخیه می زند تا در حین بهبود از آنها محافظت کند. این همچنین با کاهش تنش در هنگام بهبود زخم، جای زخم را به حداقل می رساند. جراح معمولاً از ناحیه داخلی کشاله ران کودک یا پشت بازو پیوند پوست می گیرد. سپس لایه‌هایی از بانداژ را در اطراف ناحیه آسیب‌دیده می‌پیچند، یا آن را در قالبی ثابت می‌کنند که انگشتان پاهای اصلاح‌شده را می‌پوشاند و بی‌حرکت می‌کند تا در هنگام بهبودی، از آنها در برابر آسیب محافظت کند. در مجموع، اکثر جراحی‌ها برای ترمیم انگشت‌های بافته ۲ تا ۵ ساعت طول می‌کشد.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال