راه رفتن غیر طبیعی چیست؟

راه رفتن غیر طبیعی یا ناهنجاری راه رفتن زمانی است که فرد قادر به راه رفتن به روش معمول نباشد. این ممکن است به دلیل صدمات، شرایط زمینه ای یا مشکلات پاها و پاها باشد. ممکن است پیاده روی یک فعالیت بدون عارضه به نظر برسد. با این حال، بسیاری از سیستم‌های بدن مانند قدرت، هماهنگی و حس وجود دارند که با هم کار می‌کنند تا به فرد اجازه می‌دهند با راه رفتن طبیعی راه برود. هنگامی که یک یا چند تا از این سیستم‌های تعاملی به آرامی کار نمی‌کنند، می‌تواند منجر به راه رفتن غیرعادی یا ناهنجاری راه رفتن شود.

راه رفتن غیر طبیعی چیست؟

راه رفتن، به معنای راه رفتن انسان است. راه رفتن غیرعادی یا ناهنجاری راه رفتن زمانی اتفاق می افتد که سیستم های بدنی که نحوه راه رفتن فرد را کنترل می کنند به روش معمول عمل نکنند. این ممکن است به هر یک از دلایل زیر رخ دهد:

• بیماری
• عوامل ژنتیکی
• صدمه
• ناهنجاری در پاها یا پاها

در برخی موارد، ناهنجاری های راه رفتن ممکن است خود به خود برطرف شوند. در موارد دیگر، راه رفتن غیر طبیعی ممکن است دائمی باشد. در هر صورت، فیزیوتراپی می تواند به بهبود راه رفتن فرد و کاهش علائم ناراحت کننده کمک کند.

انواع

راه رفتن غیرعادی بر اساس علائم یا ظاهر راه رفتن فرد به عنوان یکی از پنج نوع طبقه بندی می شود. آن ها هستند:

• راه رفتن اسپاستیک
• راه رفتن قیچی
• راه رفتن پله ای
• راه رفتن دست و پا زدن
• راه رفتن پیشران
• راه رفتن اسپاستیک

راه رفتن اسپاستیک زمانی اتفاق می افتد که فرد هنگام راه رفتن پاهای خود را می کشد. این نوع همچنین می تواند باعث شود که شخصی هنگام راه رفتن بسیار سفت به نظر برسد.

راه رفتن با قیچی

فردی که پاهایش به سمت داخل خم می شود اغلب راه رفتن قیچی دارد. در این نوع، پاهای فرد روی هم قرار می‌گیرند و ممکن است هنگام راه رفتن به یکدیگر ضربه بزنند. حرکت متقاطع ممکن است شبیه باز و بسته شدن قیچی باشد.

راه رفتن پله ای

راه رفتن پله ای زمانی اتفاق می افتد که انگشتان پا در هنگام راه رفتن به سمت زمین قرار می گیرند. اغلب وقتی فرد جلو می رود، انگشتان پا روی زمین خراشیده می شوند.

راه رفتن شناور

همانطور که از نامش پیداست، فردی که راه رفتن قایق‌رانی دارد، هنگام راه رفتن از این طرف به سمت دیگر حرکت می‌کند. شنا کردن شامل برداشتن گام های کوتاه و همچنین چرخاندن بدن است.

راه رفتن پیشران

راه رفتن پیشرانه زمانی است که فرد در حالی که سر و گردن خود را به سمت جلو هل داده است راه می رود. ممکن است به نظر برسد که فرد به شدت حالتی خمیده را گرفته است. علاوه بر این پنج نوع، فرد دارای لنگی دارای راه رفتن غیر طبیعی نیز در نظر گرفته می شود. مانند سایر ناهنجاری ها، لنگش ممکن است موقت یا دائمی باشد. لنگی نیز ممکن است بدون مداخله پزشکی برطرف شود.

علل

گاهی ممکن است به دلیل یک مشکل حاد مانند کبودی، بریدگی یا شکستگی راه رفتن برای فرد دشوار باشد. اینها ممکن است باعث لنگیدن یا راه رفتن متفاوت آنها شوند، اما دلیل راه رفتن غیر طبیعی محسوب نمی شوند. اما چندین بیماری وجود دارد که می تواند به سیستم عصبی و پاها حمله کند و در نتیجه راه رفتن غیرطبیعی ایجاد کند. برخی از شایع ترین علل راه رفتن غیر طبیعی عبارتند از:

• آسیب به پاها یا پاها
• آرتروز
• عفونت در بافت نرم پاها
• شکستگی استخوان در پا و ساق پا
• نقائص هنگام تولد
• عفونت در گوش داخلی
• فلج مغزی
• سکته
• تاندونیت
• اختلال تبدیلی یا سایر اختلالات روانی
• آتل ساق پا

تشخیص

راه رفتن غیرطبیعی را تنها می توان به طور رسمی توسط یک متخصص پزشکی تشخیص داد. پزشک احتمالاً از فرد در مورد سابقه پزشکی و علائم او می پرسد و نحوه راه رفتن او را مشاهده می کند. همچنین، ممکن است پزشک بخواهد آزمایش‌های اضافی مانند بیماری‌های عصبی و آسیب عصبی را تجویز کند. به طور معمول، آزمایش های تصویربرداری زمانی استفاده می شود که آسیب اخیر رخ داده است، تا میزان آسیب را ببینند.

درمان و مدیریت

اگر یک بیماری زمینه‌ای علت راه رفتن غیرطبیعی باشد، راه رفتن فرد باید خود را در هنگام درمان اصلاح کند. این اغلب برای استخوان های شکسته صادق است، زیرا می توان آنها را با گچ درمان کرد. سایر آسیب ها ممکن است نیاز به جراحی یا فیزیوتراپی داشته باشند تا راه رفتن به حالت عادی بازگردد. برای موارد طولانی‌مدت راه رفتن غیرطبیعی، احتمالاً فرد از وسایل کمکی برای درمان استفاده می‌کند. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:

• بریس های پا
• چوب زیر بغل
• عصا
• واکر

در حالی که درمان همیشه نمی تواند یک راه رفتن غیر طبیعی را به طور کامل اصلاح کند، حداقل می تواند شدت علائم را در بیشتر موارد کاهش دهد.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال