دیاستما چیست؟
دیاستما یک شکاف بین دندان ها است. مضر نیست و در کودکان و بزرگسالان ظاهر می شود. در کودکان، این شکاف معمولا با بیرون آمدن دندان های دائمی آنها بسته می شود. و دیاستما شکافی بین دندان‌ها است که عرض آن بیشتر از 0.5 میلی‌متر منبع مورد اعتماد است. می تواند بین هر دندانی ایجاد شود. و درمان معمولاً به دلایل پزشکی ضروری نیست. اما اگر فردی از ظاهر دیاستم خود بدش بیاید، ممکن است شکاف را کم یا کم کند. و در این مقاله به بررسی علل دیاستم و درمان و پیشگیری از آن می پردازیم.
ماهان مدیکال مرجع تخصصی عرضه انواع جوراب واریس در یرند های معتبر داخلی و خارجی
علل
دیاستما ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:
اندازه دندان ها نسبت به استخوان فک
اگر دندان های فردی نسبت به اندازه استخوان فک او خیلی کوچک باشد، ممکن است بین دندان ها شکاف ایجاد شود. و اندازه استخوان فک و دندان می تواند ژنتیکی باشد، که یکی از دلایلی است که دیاستم در خانواده ها ایجاد می شود.
دندان های از دست رفته یا کم اندازه
اگر برخی از دندان ها از دست رفته یا کوچکتر از دیگران باشد، دیاستما می تواند ایجاد شود.
این اغلب شامل دندان های ثنایای جانبی فوقانی - دندان های دو طرف دو دندان جلویی بالایی است. اگر دندانهای ثنایای جانبی بالایی وجود نداشته باشند یا نسبتاً کوچک باشند، می تواند بین دو دندان جلویی شکاف ایجاد شود.
فرنوم لبی بزرگ
فرنوم لبی بافتی است که از داخل لب بالایی تا لثه بالای دندان های جلویی بالایی امتداد دارد. و اگر این بافت به خصوص
بزرگ باشد، می تواند باعث ایجاد شکاف بین این دندان ها شود.
بیماری لثه
مهاجرت دندان نشانه ای از بیماری پیشرفته لثه است. و در افراد مبتلا به بیماری لثه، التهاب منجر به آسیب به استخوانی می شود که از دندان ها حمایت می کند. و در نهایت ممکن است دندان ها لق شوند و شکاف هایی ظاهر شوند.
رفلکس بلع نادرست
هنگامی که رفلکس بلع به درستی اتفاق می افتد، زبان به سقف دهان فشار می آورد. و در عوض ممکن است فرد هنگام قورت دادن زبان خود را به دندان های جلویی خود فشار دهد. با گذشت زمان، این فشار مکرر بر روی دندان های جلو،
آنها و را به جلو می راند و باعث ایجاد شکاف می شود.
عادات
مکیدن شست، مکیدن لب، فشار دادن زبان و عادات مشابه می تواند به دندان های جلویی فشار وارد کند و آنها را به سمت جلو هل دهد. و این می تواند منجر به دیاستم شود.
از دست دادن دندان های شیری
زمانی که دندانهای شیری یا شیری آنها می‌افتد، کودکان ممکن است دچار دیاستم موقت شوند. هنگامی که دندان های دائمی یا بزرگسال آنها وارد می شود، این شکاف ها معمولا بسته می شوند. و این نوع شکاف به اندازه کافی رایج است که دندانپزشکان آن را یک پدیده رشد طبیعی در کودکان می دانند. معمولاً هیچ درمانی لازم نیست. و مطالعه‌ای در سال 2012 یافته‌های قدیمی‌تری را گزارش می‌دهد که این دیاستم‌ها ممکن است در تقریباً دو سوم کودکانی که در آنها فقط دندانهای ثنایای مرکزی بیرون آمده‌اند، وجود داشته باشد. ثنایای مرکزی دو دندان صاف در جلوی فک بالا هستند.
علائم
تنها نشانه دیاستما وجود فاصله قابل مشاهده بین دندان ها است. و اگر دندان ها به دلیل بیماری لثه لق شوند، فرد ممکن است درد و ناراحتی را به خصوص در حین غذا خوردن تجربه کند. و سایر علائم بیماری لثه عبارتند از:
- لثه های قرمز روشن
- لثه های متورم و حساس
- خونریزی لثه
- عقب رفتن لثه
- بوی بد دهان
- لق شدن دندان ها
تشخیص
تشخیص دیاستما ساده است - دندانپزشک هنگام معاینه دندان ها شکاف را تشخیص می دهد. و به طور معمول، فرد ابتدا هنگام مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن متوجه شکاف می شود.
رفتار
درمان دیاستما ممکن است ضروری نباشد، به خصوص اگر شکاف ناشی از عدم تطابق بین اندازه دندان ها و استخوان فک باشد، یا اگر ناشی از از دست دادن دندان های شیری باشد. و اگر درمان از نظر پزشکی ضروری نباشد، اما فرد به دلایل زیبایی بخواهد شکاف را ببندد، دندانپزشک می تواند به تعیین بهترین رویکرد کمک کند.
منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال
سایر مقالات گروه - مقالات تخصصی پزشکی,سایر مقالات گروه - زیبایی,سایر مقالات گروه - سلامت عمومی,سایر مقالات گروه - روانشناسی,سایر مقالات گروه - داخلی,
ارسال یک نظر
