افزایش سن و رژیم غذایی
یک مطالعه جدید روی موشها نشان میدهد که مصرف مقدار متوسط پروتئین ممکن است بیشتر برای سلامت متابولیک مفید باشد. در این مطالعه، نقطه شیرین مصرف متوسط پروتئین بین 25 تا 35 درصد از رژیم غذایی روزانه یک موش بود. افراد مسن به پروتئین بیشتری نیاز دارند زیرا بدن دیگر قادر به پردازش موثر درشت مغذی ها نیست. تنها منطقی است که نیازهای تغذیه ای افراد با گذر از زندگی از کودکی تا بزرگسالی تغییر کند. همانطور که رشد می کنیم، به بلوغ می رسیم و پیر می شویم، بدن ما درگیر وظایف مختلفی می شود. همانطور که محققان به دنبال افزایش طول عمر سالم ما هستند - دوره های عاری از بیماری های جدی، آنها امیدوار بودند که تعادل بهینه درشت مغذی ها را شناسایی کنند که باعث ارتقای سلامتی در هر مرحله زندگی می شود. یک مطالعه جدید روی موش ها نقش پروتئین را در مراحل مختلف زندگی بررسی می کند. این مطالعه نشان می دهد که مصرف مقادیر متوسط پروتئین در جوانی و میانسالی ممکن است کلید سلامت متابولیک خوب باشد. نویسندگان این مطالعه موشهای جوان 6 ماهه و میانسال 16 ماهه را با سطوح مختلف پروتئین به مدت دو ماه تغذیه کردند. رژیم غذایی آنها شامل 5٪، 15٪، 25٪، 35٪ یا 45٪ پروتئین بود. مقادیر متوسط شناسایی شده در مطالعه 25% و 35% بود. همه موشها قبل از اینکه برای برداشت و تجزیه و تحلیل بافت کشته شوند، سه ساعت ناشتا بودند. در موشها، رژیم غذایی کم پروتئین منجر به ایجاد کبد چرب شد و موشهای میانسال سطوح بالاتری از لیپیدها یا چربیها را در سیستم خود نسبت به موشهای جوان نشان دادند. رژیم غذایی با پروتئین متوسط باعث کاهش سطح چربی و قند خون در موش ها شد.
اهمیت مصرف پروتئین
پروتئین در تمام مراحل زندگی حیاتی است. همانطور که کانر میدلمن از مدیترانه مدرن خاطرنشان کرد، کلمه پروتئین از کلمه یونانی پروتئوس، به معنای اول یا اولیه، گرفته شده است که نشان دهنده وضعیت برتر آن در تغذیه انسان است. دکتر استوارت فیلیپس از دانشگاه مک مستر اهمیت پروتئین را توضیح داد، هنگامی که ما در حال رشد هستیم، پروتئین بلوک های ساختمانی اسیدهای آمینه را برای ساختن استخوان ها، پوست، دندان ها، ماهیچه ها و غیره جدید فراهم می کند. اساساً هر بافتی برای رشد به پروتئین نیاز دارد. هنگامی که ما به طور کامل رشد می کنیم، پروتئین هنوز بلوک های ساختمانی را فراهم می کند، این برای رشد نیست، بلکه برای جایگزینی پروتئین هایی است که در حال تبدیل تجزیه هستند. گردش پروتئین بدن در طول زندگی ما اتفاق می افتد. میدلمن گفت: در ایالات متحده، مقدار مورد نیاز روزانه 0.8 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بسیار کمتر از نیاز واقعی بدن است. او تصریح کرد که این رقم فقط مقدار پروتئین مورد نیاز برای جلوگیری از سوء تغذیه را نشان می دهد، نه مقداری که برای ارتقای سلامتی مفید است.میدلمن خاطرنشان کرد که از زمانی باقی مانده است که مطالعات تعادل نیتروژن که دیگر معتبر تلقی نمی شوند، پایه و اساس چنین توصیه هایی را تشکیل می دهند. او گفت که با استفاده از تکنیک اکسیداسیون اسید آمینه شاخص می توان درک دقیق تری از نیازهای تغذیه ای به دست آورد. میدلمن گفت، تکنیک اکسیداسیون اسید آمینه شاخص توصیه روزانه معقول تری را ارائه می دهد. این نشان می دهد که 1.2 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای مردان جوان سالم، مردان مسن و زنان مسن مناسب است. تفاوت بین این دو توصیه قابل توجه است. برای یک فرد 150 پوندی 54 گرم پروتئین در روز است، در حالی که طبق اندازه گیری اکسیداسیون اسید آمینه شاخص ، این مقدار به 81 گرم پروتئین افزایش می یابد.
اما آیا می توان پروتئین بیش از حد مصرف کرد؟
دکتر فیلیپس گفت، ما ظرفیت بالایی برای هضم و جذب پروتئین داریم، بنابراین مطمئن نیستم که شما بتوانید آنقدر زیاد دریافت کنید که بیش از حد باشد. وی خاطرنشان کرد که برخی معتقدند مصرف بیش از حد پروتئین می تواند منجر به مشکلات کلیوی و استخوانی شود، اما این موارد تا حد زیادی نادیده گرفته می شوند. دکتر فیلیپس خاطرنشان کرد، در بیشتر موارد، پروتئین ها نسبتاً برابر هستند، اما یک اصل موضوعی که درست است این است که پروتئین مشتق شده از حیوان کیفیت بالاتری نسبت به پروتئین های گیاهی دارد.
منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال