ارتباط میگرن و آفازی

میگرن می تواند یک نوع موقتی از آفازی به نام آفازی گذرا ایجاد کند. آفازی زمانی است که فرد در زبان یا گفتار خود دچار مشکل می شود. میگرن یک بیماری عصبی است که با سردردهای شدید و سایر علائم همراه است. حدود 39 میلیون نفر در ایالات متحده به اختلال میگرن مبتلا هستند. میگرن دارای چهار مرحله مجزا است. همه هر مرحله را تجربه نمی کنند، اما آنها عبارتند از:

• پرودروم
• هاله
• سردرد
• پست دروم

اگر آفازی همراه با میگرن رخ دهد، اغلب در مرحله هاله اتفاق می افتد. برخلاف سایر علل آفازی، اثرات دائمی نیستند و باید پس از پایان دوره میگرن از بین بروند.

آفازی چیست؟

آفازی اختلالی است که می تواند مانع درک و بیان زبان فرد از طریق منبع قابل اعتماد، اعم از شفاهی و نوشتاری شود. ممکن است به تنهایی یا همراه با اختلالات گفتاری مانند آپراکسی گفتار یا دیزآرتری رخ دهد. یک فرد ممکن است به دلیل آسیب ناگهانی به مغز، مانند سکته مغزی یا آسیب ضربه ای به سر، یا به عنوان بخشی از یک وضعیت عصبی پیشرونده یا تومور مغزی، دچار آفازی شود. سکته مغزی شایع ترین علت آفازی است. سه نوع اصلی آفازی وجود دارد. آنها شامل منبع قابل اعتماد هستند:

• آفازی جهانی: این امر باعث اختلال در صحبت کردن و درک آنچه دیگران می گویند.
• آفازی دریافتی: فرد مبتلا به این نوع آفازی می تواند به راحتی صحبت کند اما متوجه نمی شود که دیگران چه می گویند.
• آفازی بیانی: با این نوع، فرد می تواند حرف دیگران را بفهمد اما در صحبت کردن مشکل دارد

هنگامی که آسیب مغزی باعث آفازی می شود، معمولاً هیچ درمانی وجود ندارد. با این حال، اگر میگرن علت اصلی آن باشد، علائم فرد باید پس از پایان میگرن بهبود یابد. علائم معمولاً شامل مشکل در درک آنچه دیگران می گویند، تشکیل کلمات یا جملات یا ترکیبی از هر دو است. علائم آفازی می تواند به طور ناگهانی مانند در طول دوره میگرن یا به آرامی به دلیل یک بیماری دژنراتیو مانند آلزایمر ظاهر شود.

آیا میگرن می تواند باعث آفازی شود؟

میگرن می تواند باعث آفازی گذرا شود و منجر به قطع گفتار شود. ممکن است در هنگام میگرن همراه با اورا رخ دهد، اما یک علامت نادر از اورا است. حدود 25% منبع قابل اعتماد افرادی که میگرن دارند، میگرن را با اورا تجربه می کنند. این بدان معناست که تنها درصد کمی از افراد مبتلا به میگرن ممکن است آفازی گذرا را در طول میگرن تجربه کنند. آفازی می تواند به طور ناگهانی در حین یا قبل از میگرن رخ دهد. اگر میگرن علت آفازی باشد، علائم باید پس از پایان میگرن برطرف شوند. درمان معمولاً بر کاهش دفعات و شدت اپیزودهای میگرن متمرکز است.

رفتارشناسی

آفازی مرتبط با میگرن باید پس از پایان میگرن برطرف شود. اگر به دلایل دیگری مانند سکته مغزی باشد، ممکن است فرد متوجه شود که درمان هایی مانند گفتار درمانی ممکن است به گفتار و زبان او کمک کند. درمان‌های میگرن معمولاً بر پیشگیری و کاهش شدت میگرن و درمان علائم در هنگام بروز آن تمرکز دارند. درمان اپیزودهای میگرن حاد اغلب شامل استفاده از داروهایی مانند لاسمیدیتان برای میگرن بدون اورا یا قرص‌های اوبروژپانت مانند آبرلوی، برای میگرن با یا بدون اورا است. و سایر درمان های کوتاه مدت رایج عبارتند از:

• داروهای ضد درد
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی
• تریپتان ها
• ارگوتامین

هر دارویی ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند. افرادی که داروهای خاصی مصرف می کنند یا دارای شرایط زمینه ای خاص هستند باید به پزشک تجویز کننده اطلاع دهند زیرا همه نمی توانند با خیال راحت هر نوع دارو را مصرف کنند. فرد باید فقط برای مدت کوتاهی از داروهای میگرن حاد استفاده کند. بنیاد میگرن آمریکا نشان می‌دهد که افراد باید مصرف دارو برای میگرن حاد را به بیش از ۹ روز در ماه محدود کنند و از تمام دستورالعمل‌های پزشک پیروی کنند. این می تواند به جلوگیری از بروز میگرن مزمن به دلیل سردردهای برگشتی کمک کند.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال