احتباس ادراری چیست؟

احتباس ادراری مشکل در تخلیه کامل مثانه است. افراد مبتلا به احتباس ادرار ممکن است نیاز به دفع مکرر ادرار داشته باشند، بلافاصله پس از استفاده از حمام میل به ادرار کردن مجدد داشته باشند یا بی اختیاری را تجربه کنند. گاهی اوقات یک مشکل مزمن، مانند مشکل کف لگن یا پروستات، باعث احتباس ادرار می شود. مسائل حاد مانند عفونت نیز ممکن است باعث احتباس ادرار شود.

علل

بسیاری از شرایط مختلف و عوامل دیگر می توانند باعث احتباس ادرار شوند، از جمله:

•     انسداد در دستگاه ادراری، مانند انسدادهای ناشی از سنگ مثانه
•     تورم مجرای ادرار به دلیل عفونت یا آسیب
•     آسیب عصبی که در توانایی مغز برای برقراری ارتباط با سیستم ادراری اختلال ایجاد می کند، که می تواند به دنبال آسیب نخاعی رخ دهد.
•     مشکلات پروستات، مانند هیپرپلازی خوش خیم پروستات، پروستاتیت یا سرطان پروستات
•     داروهایی که بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد
•     یبوست شدید که مجرای ادرار یا مثانه را فشرده می کند
•     بیهوشی، که ممکن است به طور موقت بر اعصاب تأثیر بگذارد و باعث احتباس ادرار شود
•     سیستوسل که باعث می شود مثانه تا حدی به داخل واژن افتاده و به مثانه فشار وارد کند.
•     مشکلات کف لگن که بر قدرت عضلانی یا عملکرد عصبی تأثیر می گذارد، از جمله صدمات پس از زایمان یا سایر آسیب های فیزیکی

علائم

افراد مبتلا به احتباس ادرار برای تخلیه مثانه تلاش می کنند. دو نوع احتباس ادرار وجود دارد: مزمن و حاد.

احتباس مزمن ادرار

این شکل از بیماری به تدریج در طی ماه ها یا سال ها ایجاد می شود و برای مدت طولانی ادامه می یابد. علائم احتباس مزمن ادرار عبارتند از:

•     مشکل در ادرار کردن، که ممکن است ثابت یا پراکنده باشد
•     نیاز به ادرار کردن مجدد مدت کوتاهی پس از استفاده از حمام
•     مجبور به زور زدن برای ادرار کردن
•     جریان ضعیف ادرار یا جریان ادراری که متوقف می شود و شروع می شود
•     عدم توجه به احساس ادرار و در نتیجه تخلیه نشدن مثانه
•     ادرار مکرر در مدت کوتاهی
•     بیش از هشت بار ادرار کردن در روز منبع معتبر
•     بی اختیاری، به خصوص اگر فرد به دنبال درمان احتباس ادرار نباشد

احتباس حاد ادرار

احتباس حاد ادرار یک اورژانس پزشکی است که ممکن است به دلیل انسداد کامل مجرای ادرار یا قسمت دیگری از سیستم ادراری رخ دهد. علائم عبارتند از:

•     ناتوانی کامل در ادرار کردن
•     نیاز شدید به ادرار کردن یا احساس پر بودن مثانه
•     تورم یا درد در معده

برخی از افراد مبتلا به احتباس حاد ادرار علائم عفونت مانند تب یا لرز را نیز دارند. با این حال، حتی بدون این علائم، مهم است که به دنبال درمان فوری باشید. برخی از افراد تا زمانی که دچار بی اختیاری نشوند هیچ علامتی از احتباس ادرار را مشاهده نمی کنند. بنابراین افرادی که بی اختیاری غیرقابل توضیحی دارند باید به پزشک مراجعه کنند.

تشخیص

درمان احتباس ادرار با تشخیص علت شروع می شود. نمونه ادرار گاهی عفونت را نشان می دهد، اما معمولاً پزشک باید چندین آزمایش را برای تشخیص علت انجام دهد. این تست ها عبارتند از:

•     معاینه پروستات برای مردان
•     یک معاینه فیزیکی برای جستجوی علائم عفونت یا آسیب
•     بررسی کامل تاریخچه پزشکی
•     آزمایش ادرار برای بررسی عملکرد سیستم ادراری در هنگام ادرار کردن
•     سیستوسکوپی، که شامل استفاده از یک ابزار نازک برای مشاهده داخل مثانه و مجرای ادرار است.
•     اسکن های تصویربرداری که به پزشک کمک می کند مثانه، مجرای ادرار و گاهی اوقات کلیه ها را ببیند

یک فرد باید حتماً به پزشک اطلاع دهد که آیا عوامل خطر مشترک برای احتباس ادرار از جمله آسیب های اخیر، سابقه قبلی احتباس ادرار، مشکلات پروستات و سیستوسل را دارد.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال