آلرژی به نیکل
آلرژی به نیکل زمانی اتفاق میافتد که فرد نسبت به غذا یا شیء حاوی نیکل واکنش نامطلوب نشان دهد. و درماتیت تماسی آلرژیک زمانی رخ می دهد که یک بثورات قرمز و خارش دار روی پوستی که ماده حساسیت زا را لمس کرده است ایجاد شود. آلرژی به نیکل از شایع ترین علل این واکنش است. و بثورات اغلب در لاله گوش یا مچ دست ایجاد می شود، زیرا بسیاری از گوشواره ها و ساعت ها حاوی نیکل هستند.
ماهان مدیکال مرجع تخصصی عرضه انواع جوراب واریس در یرند های معتبر داخلی و خارجی
واکنش ممکن است بلافاصله پس از تماس رخ دهد، یا ممکن است پس از قرار گرفتن در معرض مکرر ایجاد شود. و وقتی فردی که به نیکل آلرژی دارد با این فلز تماس پیدا می کند، سیستم ایمنی بدن او به اشتباه فکر می کند که این فلز باعث آسیب می شود. سیستم ایمنی بدن در پاسخ هورمونی به نام هیستامین تولید می کند. این می تواند باعث ایجاد بثورات و همچنین علائم دیگر شود. و در اینجا، به اشیا و غذاهای روزمره حاوی نیکل نگاه می کنیم و اطلاعات دقیقی در مورد آلرژی، از جمله علائم، روش های تشخیص و گزینه های درمانی ارائه می دهیم.
علائم چیست؟
یک واکنش آلرژیک معمولاً در عرض 24 تا 48 ساعت پس از تماس با نیکل رخ می دهد. و علائم عبارتند از:
- راش
- قرمز شدن پوست
- تکه های خشک که ممکن است شبیه سوختگی باشد
- خارش
- تاول، زمانی که واکنش شدید است
.
جهت مشاوره با کارشناسان ماهان مدیکال در خصوص انواع مچ بند و مشاهده لیست قیمت ها به ما تماس بگیرید.
.
اغلب، این واکنش فقط روی ناحیه ای از پوست که اقلام حاوی نیکل را لمس کرده است، تأثیر می گذارد. و اگر یک فرد مبتلا به آلرژی مواد غذایی حاوی نیکل مصرف کند، ممکن است علائم مشابهی داشته باشد، از جمله:
- خارش شدید
- پوستی ضخیم، خام یا پوسته پوسته
- پوستی که خشک یا زبر است
- رنگ پوست
- پوستی که در لمس گرم و لطیف می شود
- تاول های پر از مایع
بثورات ناشی از یک واکنش آلرژیک معمولاً 2 تا 4 هفته طول می کشد. پوست شکسته یا مرطوب بیشتر احتمال دارد واکنش نشان دهد. و اگر واکنش آلرژیک به نیکل بسیار شدید باشد، می تواند باعث التهاب مجاری بینی یا حمله آسم شود. و بهترین راه برای مدیریت آلرژی به نیکل این است که از هر چیزی که حاوی فلز باشد خودداری کنید. و نیکل معمولاً در مواردی مانند موارد زیر یافت می شود:
- جواهر سازی
- بست های روی لباس، مانند زیپ
- پول
- تلفن های همراه
- قلم ها
- گیره کاغذ
- کلیدها
- فریم عینک
- تجهیزات پخت و پز فولاد ضد زنگ
یک فرد مبتلا به آلرژی ممکن است مجبور باشد برچسب ها را به دقت بخواند یا با تولید کنندگان تماس بگیرد تا اطمینان حاصل شود که این نوع اقلام حاوی نیکل نیستند. و غذاهای زیر نیز ممکن است مشکل ساز باشند:
- چای سیاه
- مقداری دانه و آجیل
- شیر سویا
- شکلات و پودر کاکائو
- برخی از غذاهای کنسرو شده، کنسرو شده و فرآوری شده
- جو دو سر
- گندم سیاه، گندم کامل و جوانه گندم
- نان چند دانه و غلات
- مارچوبه، کلم بروکلی و جوانه
- لوبیا
- اسفناج
- موز و گلابی
عوامل خطر
افرادی که در صنایع خاصی کار می کنند بیشتر در معرض حساسیت به نیکل هستند. در معرض خطر خاص عبارتند از:
- آرایشگاه ها
- پرستاران
- کترینگ ها
- افرادی که به طور منظم پول نقد را اداره می کنند
- افرادی که با فلزات کار می کنند
هر کسی که در صنعتی کار می کند که مستلزم قرار گرفتن مکرر در معرض نیکل و سایر فلزات است، باید کارفرمای خود را از آلرژی مطلع کند. و همچنین ضروری است که افراد مبتلا به آلرژی به نیکل قبل از جراحی به پزشک خود اطلاع دهند.
درمان و پیشگیری
هیچ درمانی برای آلرژی به نیکل وجود ندارد. بهترین راه برای جلوگیری از واکنش، اجتناب از آلرژن است. و چندین دارو می توانند به درمان بثورات ناشی از یک واکنش آلرژیک کمک کنند. این داروها التهاب را کنترل کرده و پاسخ هیستامین بدن را کاهش می دهند. و داروهای رایج عبارتند از:
- کرم های کورتیکواستروئیدی
- کرم های غیر استروئیدی
- کورتیکواستروئیدهای خوراکی، مانند پردنیزون
- آنتی هیستامین های خوراکی مانند فکسوفنادین
آنتی هیستامین ها بدون نسخه در دسترس هستند و می توان آنها را به صورت آنلاین خریداری کرد. کرم های کورتیکواستروئیدی با قدرت ملایم نیز به صورت آنلاین در دسترس هستند. پزشک ممکن است نسخه های قوی تری از این داروها را تجویز کند. و برخی از داروهای خانگی ممکن است به تسکین و آرامش پوست کمک کنند. این شامل:
- لوسیون کالامین
- لوسیون بدن آبرسان
- کمپرس خنک و مرطوب
اگر درمان ها علائم را تسکین نداد یا آنها را بدتر نکرد، در اسرع وقت با پزشک مشورت کنید. و اگر واکنش به نیکل شدید است، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. علائم شدید ممکن است شامل درد یا تاول هایی باشد که چرک را نشت می کند و می تواند نشان دهنده عفونتی باشد که نیاز به درمان با آنتی بیوتیک دارد.
تشخیص
هرکسی که از علت ایجاد جوش مطمئن نیست باید برای تشخیص با پزشک یا متخصص پوست تماس بگیرد. و پس از پرسیدن سؤالات در مورد علل احتمالی، پزشک معمولاً آزمایش پچ را انجام می دهد. این شامل قرار دادن مقدار کمی نیکل روی پوست است. اگر پوست در عرض 48 ساعت واکنش نشان دهد، پزشک حساسیت به نیکل را تشخیص می دهد. و این نوع آزمایش معمولاً بی خطر است و تنها در موارد بسیار نادری باعث واکنش شدید می شود.
منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال
سایر مقالات گروه - مقالات علمی,سایر مقالات گروه - مقالات تخصصی پزشکی,سایر مقالات گروه - پوست و مو,سایر مقالات گروه - سلامت عمومی,