شیرین کننده ها و بیماری قلبی
یک مطالعه گسترده شامل شهروندان فرانسوی که بیش از یک دهه به طول انجامید، استفاده آنها از شیرین کننده های مصنوعی را ارزیابی کرد. مطالعه مشاهده ای به طور دوره ای مصرف غذا و نوشیدنی شرکت کنندگان را بررسی می کرد و از شرکت کنندگان می خواست که به طور منظم سلامت خود را گزارش کنند. در پایان مطالعه، محققان دریافتند شرکتکنندگانی که سطوح بالاتری از شیرینکنندههای مصنوعی مصرف میکردند، با نرخ بیشتری نسبت به شرکتکنندگانی که شیرینکنندههای مصنوعی مصرف نمیکردند، حوادث قلبی عروقی را تجربه کردند. در حالی که شیرین کننده های مصنوعی ممکن است جایگزین خوبی برای شکر برای کاهش دریافت کالری به نظر برسند، مطالعه منتشر شده در بیامجیتی، نشان می دهد که ممکن است ارتباطی بین این شیرین کننده ها و افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، از جمله سکته وجود داشته باشد. و این تحقیق که توسط موسسه ملی تحقیقات بهداشتی و پزشکی فرانسه انجام شده است، اولین مطالعه ای نیست که ارتباط بین شیرین کننده های مصنوعی و افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی را نشان می دهد، با این حال، بزرگترین مطالعه تا به امروز است. این مطالعه شامل داده های بیش از 100000 شرکت کننده بود.
آیا مصرف شیرین کننده های مصنوعی اشکالی ندارد؟
وقتی افراد به دلایلی مانند تلاش برای کاهش وزن یا تلاش برای کنترل قند خون خود سعی می کنند قند را از رژیم غذایی خود حذف کنند، ممکن است به شیرین کننده های مصنوعی روی بیاورند. شیرین کننده های مصنوعی بیش از 100 سال است که وجود دارند. به عنوان مثال، ساخارین که در جایگزین قند یافت می شود، برای اولین بار در سال 1879 منبع قابل اعتماد کشف شد. از آن زمان، محققان بسیاری از شیرین کننده های مصنوعی دیگر از جمله سوکرالوز، آسپارتام، استویا و زایلیتول را کشف کرده اند. تقریبا همیشه در مورد شیرین کننده های مصنوعی بحث و جدل وجود داشته است. همانطور که دانشکده بهداشت عمومی هاروارد اشاره می کند، نگرانی ها شامل ایجاد دیابت نوع 2 و افزایش وزن است، اما شواهد مختلف و غیرقابل قطعیت است. علیرغم نگرانیها، منبع مورد اعتماد اداره غذا و دارو، شیرینکنندههای تایید شده را معمولاً برای استفاده بیخطر میداند، تا زمانی که افراد از میزان مصرف روزانه قابل قبول برای هر نوع تجاوز نکنند. و به عنوان مثال، با سوکرالوز، یک فرد 132 پوندی می تواند قبل از اینکه از حد توصیه شده عبور کند، 23 بسته مصرف کند.
شیرین کننده ها مورد مطالعه قرار گرفتند.
این مطالعه در سال 2009 با راه اندازی گروه الکترونیکی نوترینت، آغاز شد. افرادی که علاقه مند به شرکت در، بزرگترین مطالعه تغذیه جهان، هستند می توانند به صورت آنلاین ثبت نام کنند. و بیش از 170000 نفر برای این مطالعه ثبت نام کردند و محققان حوزه خود را به 103388 کاهش دادند. شرکت کنندگان انتخاب شده شامل افراد 18 سال و بالاتر و همچنین افرادی بودند که پرسشنامه های مربوط به، رژیم غذایی، سلامت، داده های آنتروپومتریک، شیوه زندگی و داده های جمعیت شناختی و فعالیت بدنی، را پر کردند. همچنین، میانگین سنی شرکت کنندگان 42 سال و اکثر شرکت کنندگان زن 79.8% بودند. و در طول سالهای بعد، محققان بهطور دورهای اطلاعاتی از شرکتکنندگان مانند تمام غذاها و نوشیدنیهای مصرفشده در یک دوره 24 ساعته را جمعآوری کردند. برای اطمینان از اینکه شرکت کنندگان در گزارش های غذایی خود دقیق هستند، محققان از آنها خواستند عکس ارسال کنند. علاوه بر این، شرکت کنندگان همچنین مصرف شیرین کننده مصنوعی خود را گزارش کردند. محققان می خواستند مقدار و نام تجاری شیرین کننده را بدانند. تقریباً 37 درصد از شرکتکنندگان استفاده از شیرینکنندههای مصنوعی را گزارش کردند که شرکتکنندگان به غیر مصرفکنندگان، مصرفکنندگان پایینتر، مصرف شیرینکننده مصنوعی کمتر از میانگین و مصرفکنندگان بالاتر، مصرف شیرینکننده مصنوعی بالاتر از میانه تقسیم شدند. شرکت کنندگان به طور متوسط 42.46 میلی گرم در روز مصرف کردند. آنها انواع شیرین کننده مصنوعی زیر را مصرف کردند:
- آسپارتام
- آسه سولفام پتاسیم
- سوکرالوز
- سیکلامات ها
- ساخارین
- تاوماتین
- نئوهسپریدین دی هیدروکالکن
- گلیکوزیدهای استویول
- نمک آسپارتام اسه سولفام پتاسیم
منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال
سایر مقالات گروه - قلب و عروق,سایر مقالات گروه - دستگاه گوارش,سایر مقالات گروه - مقالات تخصصی پزشکی,سایر مقالات گروه - تغذیه,سایر مقالات گروه - سلامت عمومی,