دلیل بی‌حس شدن پاها چیست؟

 

تقریبا تمام افراد بی‌حسی یا همان به خواب رفتن پا را تجربه کرده‌اند. این اتفاق زمانی می‌افتد که فرد طولانی مدت، حرکتی نداشته و یا پوزیشن نشستن و یا خوابیدن او، نامناسب بوده است و همین باعث کاهش جریان خون‌رسانی به پاها شده است. بی‌حس شدن دست و پا اگر برای چند لحظه و گاه گاه اتفاق افتد، یک امر شایع و بدون نگرانی‌ست، اما اگر هر روز و برای مدت طولانی این حس را تجربه می‌کنید، بهتر به پزشک مراجعه کنید تا دلیل و منشا آن را پیدا کنید.

 

اگر مدت زمان نشستن شما خیلی طولانی شود و از قضا به صورت چهار زانو نشسته باشید، همین کار باعث وارد شدن فشار به اعصاب پاهای شما شده و در نتیجه‌ی آن پاهای شما بی‌حس می‌شود. دلیل این بی‌حس شدن پاها معمولا قطع ارتباط بین مغز و اعصاب پاها است. این مدل بی‌حس شدن را پارستزی یا در اصطلاح خواب رفتن می‌گویند.

اگر پارستزی دلیل بی حسی پا باشد، ممکن است علائم زیر را هنگام بی‌حسی تجربه کنید:

• سوزش

• مور مور

• احساس اینکه زیر پوست شما  چیزی"در حال خزیدن" است.

هنگامی که پای خود را حرکت می دهید، این بی حسی باید برطرف شود. اگر هنگام نشستن، مکرراً وضعیت نشستن خود را تغییر دهید و سعی کنید پاهای خود را برای مدت طولانی روی هم قرار ندهید، با این کار می‌توانید از بی‌حسی و خواب رفتگی جلوگیری کنید.

 

 

عصب سیاتیک شما از پایین کمر ، از ناحیه باسن و پایین پاها عبور می کند. اگر در بین مسیر گره یا آسیبی به عصب وارد شود ، می تواند باعث بی حسی پای شما شود.

 

سیاتیک اغلب یک طرف بدن را درگیر می کند. نشستن طولانی‌مدت، داشتن اضافه وزن، سن بالا و... از دلایل مبتلا شدن به سیاتیک است.

در علائم ابتلا به سیاتیک، علاوه بر بی حسی پا ، ممکن است موارد زیر نیز جز علائم باشد:

• دردی که از ناحیه کمر به پایین ساق پا پخش می شود ، اغلب به عنوان درد تیرکشیدگی در پشت ساق پا، در زیر زانو و حتی انگشتان پا توصیف می شود.

• دردی که هنگام سرفه ، عطسه یا مدت زیاد نشستن بدتر می شود

• ضعف عضلانی

• مور مور

سیاتیک خفیف گاهی خود به خود از بین می رود. اگر درد بیش از یک هفته طول بکشد، و یا بطور تصادفی شروع شده باشد و یا در پی درد، کنترل مثانه و روده از دست شخص خارج شود، باید شخص به پزشک مراجعه کند. برخی از داروها مانند داروهای ضد التهابی یا استروئیدها می توانند درد را تسکین دهند. فیزیوتراپی نیز اغلب  می‌تواند کمک کننده باشد. اما در موارد شدیدتر، ممکن است برای برداشتن فشار از روی عصب، شخص به جراحی نیاز داشته باشد.

 

قند خون بالا در مدت زمان طولانی می تواند به اعصاب سراسر بدن آسیب برساند. بی حسی اغلب از انگشتان پا شروع شده و سپس به آرامی به سمت بالا حرکت می کند و معمولا هر دو پا را درگیر می‌کند. این مدل بی‌حسی را نوروپاتی محیطی می نامند. در پی نوروپاتی محیطی دست ها و بازوها نیز ممکن است بی حس شوند. این علائم در طول شب شدت بیشتری پیدا می‌کنند. اگر نوروپاتی محیطی علت سوزن سوزن شدن دست وپا باشد،  ممکن است علائم دیگری همچون موارد زیر در شخص رخ دهد.:

• درد شدید پا

• ضعف عضلانی

• رفلکس های ضعیف (اغلب در مچ پا)

• مشکل در تعادل

• زخم پا یا عفونت

• درد هنگام لمس کردن

اگر بی‌حسی‌های پا مربوط به دیابت باشد، بهتر است با پزشک تماس بگیرید و راهنمایی‌های لازم را دریافت کنید. آسیب عصبی می تواند باعث صدمه زدن به پاها در هنگام راه رفتن و ضربه خوردن به انگشتان پا شود. با گذشت زمان، آسیب های مکرر به پا می تواند منجر به درد مفاصل شود.

 

 

 

بی حسی یکی از علائم اولیه شایع بیماری مولتیپل اسکلروزیس یا همان ام اس است. اگر شخصی دارای این بیماری باشد، سیستم ایمنی بدن او که نقش دفاع از بدن را در برابر میکروب‌ها بازی می‌کند، به سیستم عصبی مرکزی بدن حمله می کند. در این بیماری ممکن است پا احساس "سوزن سوزن شدن" داشته باشد یا بی‌حسی آنقدر شدید باشد که شخص نتواند پای خود را احساس کرده و برای راه رفتن تلاش کنید. هیچ دو فرد مبتلا به ام اس علائم مشابهی ندارند ، اما شاید خیلی از افراد مبتلا، علائم زیر را تجربه کنند:

• خستگی

• سفتی یا اسپاسم عضلانی

• ضعف عضلانی

• احساس سرگیجه یا سبکی سر

• مشکلات بینایی

• تغییرات خلق و خوی

وقتی نوع بیماری، MS است، بی حسی پا می‌تواند به صورت رفت و برگشتی بروز کند. استروئیدهای تجویزی می توانند به شما کمک کنند تا سریعتر از شر علائم شدید آن راحت شوید. اگرچه هیچ درمانی برای ام اس وجود ندارد، اما درمان زود هنگام ممکن است از بدتر شدن این بیماری جلوگیری شود.

 

به ندرت، توموری به نام تومور عصبی محیطی می تواند در یا نزدیک اعصاب کنترل کننده ماهیچه های پاها رشد کند. معمولاً این تومورها خوش خیم هستند، به این معنی که تومور سرطانی نیست. اما می‌تواند باعث آسیب و درد عصبی شوند. اگرشخص تومور داشته باشد، علائم دیگری را مانند موارد زیر احتمالا تجربه کند:

• تورم

• توده‌ی زیر پوستی 

• ضعف عضلانی

• از دست دادن تعادل

اگر تومور به آهستگی رشد کند، باید دلیل رشد و ایجاد آن مشخص گردد تا درمان بر اساس آن شروع شود. در برخی موارد، توده‌ها را با جراحی خارج می‌کنند و یا حتی بیمار نیاز به شیمی درمانی و پرتو درمانی داشته باشد.

 

 

منبع:webmd.com

ترحمه: تحریریه ماهان مدیکال