افزایش وزن و زوال عقل

کارشناسان می گویند فعالیت بدنی یکی از راه های کاهش چربی عضلانی است. محققان می گویند چربی عضلانی در ران ها ممکن است نشان دهنده خطر بالاتر زوال شناختی در افراد مسن باشد. کارشناسان می گویند چربی ذخیره شده در بدن می تواند باعث ایجاد شرایط التهابی شود که بر مغز تأثیر می گذارد. آنها می گویند این یافته ها نیاز افراد مسن به داشتن رژیم های غذایی سالم و ورزش روزانه را برجسته می کند. افرادی که در طول زمان مقادیر فزاینده ای چربی در بافت عضلانی خود ذخیره می کنند، ممکن است در معرض خطر زوال شناختی بیشتری قرار بگیرند. این بر اساس یک مطالعه جدید منبع معتبر منتشر شده در مجله انجمن آمریکایی سالمندان است. محققان گزارش می دهند که افزایش سطح چربی در عضلات ران در یک دوره پنج ساله یک عامل خطر برای کاهش سریعتر و بیشتر شناختی در مردان و زنان مسن است. ارتباط بین چربی عضلانی، معروف به چاقی عضلانی و کاهش قدرت شناختی مستقل از وزن کل، سایر رسوبات چربی در بدن، قدرت یا توده عضلانی و عوامل خطر زوال عقل سنتی است. دکتر کاترینا روزانو، نویسنده مقاله مرتبط و استاد اپیدمیولوژی در دانشکده دانشگاه پیتسبورگ گفت، داده‌های ما نشان می‌دهد که چاقی عضلانی نقش منحصر به فردی در کاهش شناختی ایفا می‌کند، متفاوت از سایر انواع چربی یا سایر ویژگی‌های عضلانی. بهداشت عمومی در بیانیه ای اگر چنین است، گام بعدی این است که بفهمیم چربی ماهیچه‌ای و مغز چگونه با هم صحبت می‌کنند و اینکه آیا کاهش چاقی عضلانی می‌تواند خطر زوال عقل را نیز کاهش دهد.

جایی که چربی ماهیچه ای ذخیره می شود مهم است

روزانو و همکارانش از سی تی اسکن برای اندازه گیری چربی عضلانی در 1634 بزرگسال 69 تا 79 ساله در سال اول و ششم استفاده کردند. عملکرد شناختی در سال های 1، 3، 5، 8 و 10 مورد ارزیابی قرار گرفت. روزانو به ما گفت، به خوبی شناخته شده است که به طور کلی، چربی برای مغز مضر است زیرا عوامل التهابی را در جریان خون آزاد می کند. ما همچنین می دانیم که عضله، به عنوان یک اندام غدد درون ریز، عواملی را تولید می کند که برای مغز مفید هستند. ورزش برای مغز مفید است. او گفت که این دانش پایه و اساس مطالعه تأثیر احتمالی چاقی عضلانی در مغز را فراهم کرد. روزانو گفت، چربی بیش از چیزی است که به نظر می رسد. این چیزی است که در بدن پنهان می شود. کلسی کاستا، متخصص تغذیه و مشاور تحقیقاتی سلامت در گروه پزشکی روزانه الهام‌بخش روزانه برای جامعه قوی‌تر که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت، چربی عضلانی قبلاً به‌عنوان پیش‌بینی‌کننده عملکرد ماهیچه‌ها و تحرک و سلامت متابولیک شناخته شده است. مسائل بهداشتی مانند دیابت، سکته مغزی و بیماری های قلبی عروقی با چربی عضلانی مرتبط هستند. این نتایج نشان می دهد که چربی عضلانی نیز یک عامل خطر مهم برای زوال شناختی است. یافته های مطالعه برای مردان و زنان سیاه و سفید مشابه بود.

کارهایی که می توانید در مورد چربی ماهیچه ای انجام دهید

روزانو گفت که محققان به بررسی چربی در ران‌ها پرداختند، زیرا این قسمت از بدن دارای ماهیچه‌های بزرگی است که رسوبات آن را می‌توان به راحتی در سی‌تی اسکن مشاهده کرد. مطالعات در حال انجام به دنبال این هستند که آیا چربی ذخیره شده در ماهیچه های سایر قسمت های بدن نیز خطرات شناختی را افزایش می دهد یا خیر. روزانو گفت، ما نمی دانیم چرا آنجاست، اما می توانیم آن را اندازه گیری کنیم. رژیم ممکن است مستقیماً در کاهش چاقی عضلانی مؤثر نباشد، اما روزانو خاطرنشان کرد، چربی عضلانی تنها چیزی نیست که برای مغز شما مضر است. و روزانو گفت، اگر در عضلات خود چربی دارید، به این معنی است که باید مراقب سایر عوامل خطرزا برای زوال عقل مانند سیگار کشیدن، اضافه وزن، فشار خون بالا و دیابت باشید. کاستا افزود، انباشته شدن چربی درون عضلانی می تواند هم با افزایش سن و هم با چاقی افزایش یابد. بنابراین، حفظ وزن سالم و کنترل تجمع چربی اضافی ضروری است. راهبردهای حفظ سطح چربی عضلانی در محدوده بهینه شامل مداخلات غذایی و افزایش فعالیت بدنی است.

تحقیقات آینده در مورد چربی و زوال شناختی

محققان دانشگاه پیتسبورگ همچنین در حال بررسی مداخلات دارویی احتمالی هستند که ممکن است چاقی عضلانی را کاهش دهد. پروتئین طبیعی ماهیچه میوستاتین منبع مطمئن یکی از مواد احتمالی است که در حال مطالعه است، اگرچه روزانو گفت که درمان به احتمال زیاد گروهی از مواد است، نه فقط یک. کاستا گفت، مداخلات با هدف کاهش سطح چربی داخل عضلانی باید به طور فعال دنبال شود تا مشخص شود که آیا این ممکن است خطر کاهش شناختی در جمعیت های پیر را کاهش دهد یا خیر. برای جلوگیری یا کند کردن زوال شناختی، متخصصان پزشکی باید بر رفتارهای سبک زندگی سالم با تمرکز بر مدیریت وزن، الگوهای غذایی با مواد مغذی متراکم و حفظ قدرت/توده عضلانی تاکید کنند. برای حفظ سلامت عضلانی، افراد باید پروتئین کافی در رژیم غذایی مصرف کنند و در فعالیت بدنی، از جمله تمرینات مقاومتی پیشرونده شرکت کنند.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال