آرنج تنیس بازان

آرنج تنیس بازان التهاب تاندون هایی است که ماهیچه های ساعد را به قسمت خارجی آرنج متصل می کند. اغلب به دلیل استفاده بیش از حد از عضلات ساعد و تاندون ها و عضلات اطراف مفصل آرنج رخ می دهد. آرنج تنیس بازان به عنوان درد جانبی آرنج یا اپی کندیلیت جانبی نیز شناخته می شود و لزوماً مربوط به تنیس نیست. با این حال، بازیکنان تنیس اغلب به این عارضه مبتلا می شوند، زیرا ناشی از استفاده مکرر از عضلات است. نیمی از تمام تنیس بازان در دوران حرفه ای خود دارای آرنج تنیس بازان خواهند شد. تصور می شود که آرنج تنیس بازان بین 1 تا 3 درصد از جمعیت ایالات متحده ایالات متحده، را تحت تأثیر قرار می دهد. معمولاً بین سنین 30 تا 50 سال رخ می دهد منبع مورد اعتماد.

علائم

شایع ترین علامت آرنج تنیس بازان، درد مکرر در قسمت بیرونی بالای ساعد، درست زیر خم آرنج است. همچنین ممکن است درد در پایین دست، به سمت مچ نیز احساس شود. هنگامی که فرد بازو را بلند یا خم می کند، درد ممکن است رخ دهد. همچنین هنگام انجام کارهای اساسی مانند نوشتن یا هنگام گرفتن اجسام کوچک احساس می شود. آرنج تنیس بازان می تواند باعث درد در هنگام چرخش ساعد شود. این می تواند هنگام چرخاندن دستگیره در یا باز کردن ساعد به طور کامل قابل توجه باشد.

علل

علت ایجاد آرنج تنیس بازان ناشی از تکرار حرکات نادرست بازو است. این می تواند منجر به پارگی های کوچک در اتصال تاندون در آرنج شود. در تنیس، این به معنای حرکت و نیروی مکرر ضربه زدن به توپ با راکت است. تکنیک نادرست می تواند باعث شود که قدرت در چرخش راکت از داخل و اطراف مچ دست بچرخد. این حرکت به جای مفصل آرنج یا شانه روی مچ دست ایجاد می کند. این می تواند فشار روی تاندون را افزایش داده و باعث تحریک و التهاب شود. بیشتر اوقات، عضلات بازکننده به دلیل این شکستگی تاندون دردناک می شوند. عضلات بازکننده آنهایی هستند که مچ را صاف می کنند. آرنج تنیس بازان با کشش انگشتان و مچ دست همراه است. این نوع حرکتی است که به فرد اجازه می‌دهد تا مچ دست را تکان دهد، مثلاً در حین تاب خوردن راکت.

علل دیگر

علیرغم نام، آرنج تنیس بازان به هرگونه آسیب به این تاندون خاص اشاره دارد که در اثر استفاده بیش از حد ایجاد می شود. آرنج تنیس بازان می تواند ناشی از فعالیت های روزانه باشد مانند:

•     با استفاده از قیچی
•     بریدن غذای سخت
•     باغبانی
•     فعالیت های ورزشی که شامل پرتاب زیاد است
•     شنا کردن
•     کارهای دستی که شامل چرخش یا بلند کردن مکرر مچ دست است، مانند لوله کشی، تایپ کردن، یا آجرکاری.

تشخیص

یک آزمایش آسان وجود دارد که یک فرد می تواند در خانه انجام دهد تا تصمیم بگیرد که آیا آرنج تنیس بازان دارد یا خیر. پشت یک صندلی بایستید و دست‌هایتان را روی پشتی صندلی قرار دهید، کف دست‌ها رو به پایین و آرنج‌های صاف. سعی کنید صندلی را بلند کنید. اگر این عمل باعث درد در قسمت بیرونی آرنج شود، احتمالاً نشانه ای از آرنج تنیس بازان است.

گاهی اوقات برای رد سایر بیماری های شدیدتر مانند آرتریت یا آسیب مفصل آرنج نیاز به عکسبرداری با اشعه ایکس یا ام آ است. با این حال، تصویربرداری به ندرت ضروری است. پزشک قبل از پرسیدن در مورد محل و ماهیت درد، طیف وسیعی از حرکات را با بازو آزمایش می کند. این معمولاً اطلاعات کافی برای تشخیص آرنج تنیس بازان است. ام آر آیی، تصویر دقیق تری نسبت به اشعه ایکس می دهد، زیرا شامل بافت های نرم، ماهیچه ها و تاندون های داخل بازو می شود. اگر درد بیرونی آرنج پس از یک سال به درمان محافظه‌کارانه پاسخ ندهد، ممکن است این مورد نیاز باشد. ممکن است از الکترومیوگرافی، برای تشخیص اینکه آیا اعصاب فشرده شده اند یا خیر، استفاده شود.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال