دیسپراکسی چیست؟

فرد مبتلا به دیسپراکسی در حرکت، هماهنگی، قضاوت، پردازش، حافظه و برخی مهارت های شناختی دیگر مشکل دارد. دیسپراکسی همچنین بر سیستم ایمنی و عصبی بدن تأثیر می گذارد. دیسپراکسی به عنوان مشکلات یادگیری حرکتی، اختلال عملکرد ادراکی، حرکتی و اختلال هماهنگی رشدی، نیز شناخته می شود. اصطلاحات، حداقل آسیب مغزی و سندرم کودک دست و پا چلفتی، دیگر استفاده نمی شود. و به گفته مرکز ملی ناتوانی های یادگیری، افراد مبتلا به دیسپراکسی در برنامه ریزی و انجام وظایف حرکتی ظریف و درشت با مشکل مواجه هستند. این می تواند از حرکات حرکتی ساده، مانند دست زدن به خداحافظی، تا حرکات پیچیده تر مانند ترتیب دادن مراحل برای مسواک زدن متغیر باشد.

دیسپراکسی چیست؟

 دیسپراکسی یک اختلال عصبی است که بر توانایی فرد برای برنامه ریزی و پردازش وظایف حرکتی تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به دیسپراکسی اغلب مشکلات زبانی دارند و گاهی اوقات تا حدی مشکل در فکر و ادراک دارند. با این حال، دیسپراکسی بر هوش فرد تأثیر نمی گذارد، اگرچه می تواند باعث مشکلات یادگیری در کودکان شود. دیسپراکسی رشدی نابالغی در سازمان حرکت است. مغز اطلاعات را به گونه ای پردازش نمی کند که امکان انتقال کامل پیام های عصبی را فراهم کند. یک فرد مبتلا به دیسپراکسی برنامه ریزی برای انجام چه کاری و نحوه انجام آن دشوار است. مؤسسه ملی اختلالات عصبی و منبع قابل اعتماد سکته مغزی، افراد مبتلا به دیسپراکسی را به‌عنوان، ناهمگام با محیط خود توصیف می‌کند. کارشناسان می گویند که حدود 10 درصد از افراد درجاتی از دیسپراکسی دارند، در حالی که تقریباً 2 درصد به شدت آن را دارند. از هر 5 کودک مبتلا به دیسپراکسی مشهود، 4 نفر پسر هستند، اگرچه در مورد اینکه آیا دیسپراکسی ممکن است در دختران کمتر تشخیص داده شود، بحث وجود دارد. بر اساس گزارش سرویس بهداشت ملی بریتانیا، بسیاری از کودکان مبتلا به دیسپراکسی نیز دارای اختلال بیش فعالی کمبود توجه اختلال بیش فعالی کمبود توجه، هستند.

علائم دیسپراکسی

علائم بسته به سن فرد متفاوت است. بعداً هر گروه سنی را با جزئیات بیشتری بررسی خواهیم کرد. برخی از علائم عمومی دیسپراکسی عبارتند از:

•     تعادل ضعیف
•     وضعیت بدنی ضعیف
•     خستگی
•     دست و پا چلفتی
•     تفاوت در گفتار
•     مشکلات ادراک
•     هماهنگی ضعیف دست و چشم

تشخیص دیسپراکسی

تشخیص دیسپراکسی می تواند توسط یک روانشناس بالینی، یک روانشناس آموزشی، یک متخصص اطفال یا یک کاردرمانگر انجام شود. هر والدینی که به دیسپراکسی کودک خود مشکوک است باید به پزشک خود مراجعه کند. هنگام انجام ارزیابی، جزئیات مربوط به تاریخچه رشد، توانایی فکری و مهارت های حرکتی درشت و ظریف کودک مورد نیاز است:

• مهارت‌های حرکتی درشت: چقدر کودک از عضلات بزرگی که حرکت بدن را هماهنگ می‌کنند، از جمله پریدن، پرتاب کردن، راه رفتن، دویدن و حفظ تعادل استفاده می‌کند.
• مهارت‌های حرکتی ظریف: چقدر کودک می‌تواند از عضلات کوچک‌تر استفاده کند، از جمله بستن بند کفش، انجام دکمه‌ها، بریدن اشکال با یک قیچی و نوشتن.

ارزیاب باید بداند که چه زمانی و چگونه به نقاط عطف رشد، مانند راه رفتن، خزیدن، و صحبت کردن رسیده است. کودک از نظر تعادل، حساسیت لمسی و تغییرات در فعالیت های پیاده روی مورد ارزیابی قرار می گیرد.

دیسپراکسی در کودکان

علائم دیسپراکسی ممکن است بسته به سن متفاوت باشد. با در نظر گرفتن این موضوع، ما به هر سنی به صورت جداگانه نگاه خواهیم کرد. هر فردی تمام علائم ذکر شده در زیر را نخواهد داشت:

کودکی خیلی زود هنگام

ممکن است کودک بیشتر از سایر کودکان طول بکشد تا:

• نشستن
• خزیدن، بنیاد دیسپراکسی می گوید که بسیاری از افراد هرگز مرحله خزیدن را طی نمی کنند.
• راه رفتن
• صحبت کردن، طبق گفته بیمارستان کودکان در وستمد، استرالیا، کودک ممکن است در پاسخ دادن به سؤالات کندتر باشد، برایش سخت باشد که صداها را بسازد، یا دنباله ای از صداها یا کلمات را تکرار کند. آنها همچنین ممکن است در حفظ الگوهای لحنی معمولی مشکل داشته باشند، واژگان خودکار بسیار محدودی داشته باشند، آهسته تر از کودکان دیگر صحبت کنند و از کلمات کمتری با مکث بیشتر استفاده کنند.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال