فتودینامیک تراپی

درمان فتودینامیک، شامل استفاده از واکنش‌های فتوشیمیایی است که از طریق تعامل عوامل حساس به نور، نور و اکسیژن برای درمان بیماری‌های بدخیم یا خوش‌خیم انجام می‌شود. فتودینامیک درمانی یک روش 2 مرحله ای است. در مرحله اول، حساس‌کننده نور از طریق یکی از چندین راه، مثلاً موضعی، خوراکی، داخل وریدی به بیمار تزریق می‌شود و اجازه داده می‌شود که توسط سلول‌های هدف گرفته شود.

ماهان مدیکال مرجع تخصصی عرضه انواع جوراب واریس در یرند های معتبر داخلی و خارجی

مرحله دوم شامل فعال شدن حساس کننده نور در حضور اکسیژن با طول موج خاصی از نور است که به سمت بافت هدف هدایت می شود. از آنجایی که حساس کننده نور ترجیحاً توسط بافت هایپرولیفراتیو جذب می شود و منبع نور مستقیماً روی بافت ضایعه هدف قرار می گیرد، درمان فتودینامیک به انتخاب دوگانه دست می یابد و آسیب به ساختارهای سالم مجاور را به حداقل می رساند. و این مقاله با بحث در مورد هر یک از مؤلفه‌های ضروری به ترتیب: مکانیسم‌های اثر، حساس‌کننده‌های نوری رایج، منابع نوری معمولی و کاربردها، به‌روزرسانی‌هایی را در مورد درمان فوتودینامیک برای متخصص پوست ارائه می‌دهد. اگرچه حساس‌کننده‌های مختلف نوردرمانی فتودینامیک در درماتولوژی مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، این مقاله بر روی کاربردهای موضعی اسید آمینولولولینیک و متیل آمینولولینات تمرکز دارد.و ما در این مقاله به بررس آن می پردازیم.

مکانیسم های اقدامات

اکثر سلول های بدن انسان می توانند آمینولولولینیک را به پورفیرین تبدیل کنند. با این حال، تفاوت های قابل توجهی در تجمع پورفیرین بین بافت های مختلف و انواع سلول وجود دارد. پس از استفاده از متیل آمینولولینات بر روی پوست انسان، پورفیرین ها بیشتر در غدد چربی و اپیدرم انباشته می شوند. سلول‌های نئوپلاستیک پورفیرین بیشتری نسبت به سلول‌های طبیعی جمع‌آوری می‌کنند، که باعث ایجاد درمان فتودینامیک آمینولولولینیک و متیل آمینولولینات برای درمان کراتوزهای اکتینیک، بیماری بوون و کارسینوم سلول بازال، شده است. و نور در طول موج متناظر با اوج طیف تحریک پورفیرین در بافت ها برای ایجاد موثرترین اثر درمانی استفاده می شود. باند، تقریباً 420 نانومتر مهمترین پیک تحریک پروتوپورفیرین است و در خروجی طیفی دستگاه بلویو، مورد تایید سازمان غذا و داروی ایالات متحده،دارد که با آمینولولولینیک استفاده می شود. اوج دیگری در طیف تحریک پورفیرین ها شامل یک پیک قرمز با طول تقریبی 635 نانومتر است که توسط دستگاه های مختلف، از جمله موارد تایید شده برای استفاده با متیل آمینولولینات مورد هدف قرار می گیرد. و پس از فعال شدن نور آبی یا قرمز، پورفیرین ها به حالت سه گانه انرژی بالاتر برانگیخته می شوند که می تواند نور ساطع کند یا گونه های فعال اکسیژن مانند اکسیژن منفرد یا رادیکال های آزاد تولید کند. اعتقاد بر این است که تولید گونه های اکسیژن منفرد، با برچسب واکنش های فتوشیمیایی نوع 2، در درمان فتودینامیک غالب است. از آنجایی که اکسیژن منفرد در داخل سلول حرکت نمی کند، اثرات مولکولی تحت تأثیر قرار گرفتن درون سلولی حساس کننده به نور در زمان قرار گرفتن در معرض نور قرار می گیرد. پورفیرین‌های مشتق‌شده از آمینولولولینیک عمدتاً در مجاورت میتوکندری‌ها قرار دارند، که می‌تواند منجر به آپوپتوز یا نکروز سلول‌های بدخیم در مواجهه با نور شود. نشان داده شده است که هر دو پدیده به دنبال درمان فتودینامیک آمینولولولینیک، القا می شوند. و اعتقاد بر این است که برای درمان آکنه، هدف قرار دادن ترجیحی غدد چربی و کاهش پروپیونی باکتریوم آکنه مکانیسم‌های اصلی درگیر هستند. از آنجایی که آکنه پی، به طور طبیعی پورفیرین ها را انباشته می کند، نور آبی یا قرمز به تنهایی می تواند اثر فتودینامیک درمانی مستقیمی روی باکتری ها داشته باشد. مکانیسم های دقیق درگیر در درمان فوتودینامیک آمینولولولینیک، برای درمان پیری نوری به خوبی شناخته شده نیست، اما افزایش سنتز کلاژن به دنبال درمان فتودینامیک آمینولولولینیک، نشان داده شده است.

منبع : Medicalnewstoday
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال