فتق اپی گاستر

نویسنده Mahan Medical 1401/10/23 21:06:01 0 نظر گروه : مقالات علمی,گروه : دستگاه گوارش,گروه : سلامت عمومی,گروه : داخلی,

فتق های اپی گاستر توده ها یا برآمدگی هایی هستند که در قسمت بالایی دیواره شکم - در ناحیه ای به نام اپی گاستریم که بالای ناف و درست زیر استخوان سینه قرار دارد، ایجاد می شوند. فتق اپی گاستر می تواند از بدو تولد وجود داشته باشد. اندازه آنها ممکن است متفاوت باشد و ممکن است همزمان بیش از یک فتق اپیگاستر داشته باشید. به طور معمول، فتق اپی گاستر کوچک است و تنها پوشش داخلی شکم از بافت اطراف می شکند. با این حال، فتق‌های بزرگ‌تر ممکن است باعث شود بافت چربی یا بخشی از معده به سمت داخل حرکت کند. برای بسیاری از افراد، فتق های کوچک مشکلی ایجاد نمی کنند، ممکن است فقط در زمان های خاصی ظاهر شوند و ممکن است هنگام دراز کشیدن قابل توجه نباشند. بسیاری از افراد از ابتلا به فتق اپی گاستر غافل هستند.

خرید لوازم آرایشی و بهداشتی با تخفیف های ویژه از فروشگاه همواره تخفیف ماهان مدیکال .

علل و عوامل خطر

فتق اپی گاستر معمولا از بدو تولد وجود دارد. این در نتیجه ضعف در عضلات دیواره شکم یا بسته شدن ناقص بافت شکم در طول رشد ایجاد می شود. برخی از عواملی که ممکن است باعث ایجاد یا تشدید فتق اپی گاستریک شوند عبارتند از:

چاقی
بارداری
سرفه مناسب است
بلند کردن سنگین
کار فیزیکی
تمرین یا ورزش فشرده

علائم

افراد مبتلا به فتق اپی گاستر اغلب هیچ علامتی را تجربه نمی کنند. برخی از افراد دوران کودکی و نوجوانی را می گذرانند، غافل از اینکه به فتق اپی گاستر مبتلا هستند. با این حال، بسیاری از کودکان علائم را از سنین پایین تجربه می کنند. علائم هم در بزرگسالان و هم در کودکان عبارتند از:

درد
لطافت
برآمدگی شکمی که قابل مشاهده و احساس است
اعمال خاصی مانند زور زدن، گریه کردن، یا اجابت مزاج ممکن است باعث ایجاد یا تشدید این علائم شوند.
علائم برخی از فتق‌های اپی‌گاستر می‌آیند و می‌روند که به آن فتق تقلیل‌پذیر معروف است.

تشخیص

فتق اپی گاستر بر اساس معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود. پزشک سابقه پزشکی، سابقه خانوادگی و فهرست علائم را می گیرد. آنها روی شکم فشار می آورند و ممکن است از فرد بخواهند در موقعیت های مختلف بنشیند، دراز بکشد یا بایستد. تکنیک های تصویربرداری مانند سی تی اسکن یا سونوگرافی شکم نیز ممکن است برای بررسی عوارض یا سایر شرایط استفاده شود. پزشک ممکن است فتق اپی گاستر را به عنوان فتق حبس شده تشخیص دهد، به این معنی که در وضعیت، خارج گیر کرده است. اگرچه این یک اورژانس نیست، اما نیاز به مراقبت پزشکی دارد. اگر فتق خون کافی نداشته باشد، نیاز به درمان اورژانسی برای جلوگیری از آسیب بافتی دارد. به این حالت فتق خفه شده می گویند.

جراحی، انتظار چه چیزی

فتق اپی گاستر به خودی خود بهبود نمی یابد و به افرادی که فتق اپی گاستریک دارند توصیه می شود که جراحی را در نظر بگیرند. ترمیم فتق علائم را کاهش می دهد و خطر عوارضی مانند آسیب بافتی یا فتق بزرگ را کاهش می دهد.

قبل از جراحی

ارزیابی قبل از پذیرش قبل از جراحی انجام می شود. آزمایشات شامل:

آزمایش خون
یک کاردیوگرام
رادیوگرافی قفسه سینه

برای کاهش هر گونه عوامل خطر، پزشک ممکن است از فرد بخواهد که وزن اضافی خود را کاهش دهد یا قبل از جراحی سیگار را ترک کند. جراحی فتق اپی گاستر ممکن است به صورت بستری یا سرپایی انجام شود. اگر دلایل پزشکی برای انجام این کار وجود داشته باشد، ممکن است فرد یک روز قبل از جراحی بستری شود یا ممکن است لازم باشد شب بعد از عمل در بیمارستان بماند یا هر دو. با این حال، در بیشتر موارد، فرد در روز جراحی بستری می شود و اجازه دارد عصر همان روز به خانه برود.

در حین جراحی

ترمیم جراحی را می توان با بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی، بسته به ترجیح فرد و توصیه جراح انجام داد. هنگامی که داروی بیهوشی مسیر خود را طی کرد، جراح برشی در فتق ایجاد می کند و لاپاراسکوپ را وارد می کند. این دستگاه یک لوله نازک با نوری است که به جراح اجازه می دهد تا اندام های شکمی و فتق را مشاهده کند. سپس جراح یک برش دیگر برای ابزار جراحی ایجاد می کند. جراح کیسه فتق، قسمتی از بافت که به بیرون رانده می شود، را به موقعیت صحیح خود حرکت می دهد. آنها همچنین عضلات دیواره شکم را تقویت می کنند. اگر ناحیه ای که باعث ضعف عضلانی می شود کوچک باشد، جراح ممکن است آن را بخیه بزند. این بخیه های دائمی به نام بخیه شناخته می شوند و از فشار مجدد فتق جلوگیری می کنند. مناطق بزرگی از ضعف عضلانی ممکن است به یک تکه مش نایلونی نیاز داشته باشند که برای پوشاندن سوراخ در جای خود دوخته شده است. با این حال، این ممکن است برای کسانی که قبلا ایمپلنت های جراحی دیگر را رد کرده اند، مناسب نباشد. هنگامی که کیسه فتق در موقعیت صحیح قرار گرفت و بخیه یا مش در جای خود قرار گرفت، جراح لاپاراسکوپ را برمی دارد و برش جراحی را می بندد. معمولاً برای بستن زخم از بخیه های قابل حل استفاده می شود. سپس جراح زخم را با یک پانسمان ضد آب می پوشاند.

منبع : Medicalnewstoday.com

ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال

سایر مقالات گروه - مقالات علمی,سایر مقالات گروه - دستگاه گوارش,سایر مقالات گروه - سلامت عمومی,سایر مقالات گروه - داخلی,