عوامل ژنتیکی و طول عمر

عوامل مختلفی از جمله جنسیت، قومیت، ژنتیک و سبک زندگی می توانند بر مدت زمان زندگی فرد تأثیر بگذارند. در یک مطالعه بزرگ روی موش، محققان دانشگاه پلی‌تکنیک فدرال لوزان ژن‌های وابسته به جنسیت و سن را شناسایی کردند که با طول عمر مرتبط هستند. دانشمندان همچنین دریافتند که تغذیه در اوایل زندگی به طور قابل توجهی بر طول عمر در مدل موش تأثیر می گذارد. اگرچه هیچ کس نمی تواند مدت زمان زندگی آنها را پیش بینی کند، عواملی مانند منبع مورد اعتماد ژنتیک، منبع مورد اعتماد شیوه زندگی، منبع مورد اعتماد جنسیت، و منبع مورد اعتماد قومیت می توانند بر طول عمر افراد تأثیر بگذارند. اکنون محققان دانشگاه پلی‌تکنیک فدرال لوزان در سوئیس ژن‌های وابسته به جنسیت و سن مرتبط با طول عمر را از طریق یک مدل موش در مقیاس بزرگ کشف کرده‌اند.

جنسیت و طول عمر

برای سال‌های متمادی، دانشمندان مطالعه کرده‌اند که کدام جنسیت طولانی‌ترین عمر را دارد، زن یا مرد. تحقیقات گذشته نشان می دهد که زنان در بیشتر نقاط جهان بیشتر از مردان عمر می کنند. یک مطالعه اخیر همچنین نشان می دهد که زنانی که از نظر فیزیکی فعال هستند ممکن است بدون توجه به ژن هایشان عمر طولانی تری داشته باشند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، امید به زندگی را برای زنان در ایالات متحده حدود 79 سال در مقایسه با حدود 73 سال برای مردان برآورد می کند. برخی از دلایلی که نشان می دهد مردان ممکن است امید به زندگی کمتری نسبت به زنان داشته باشند عبارتند از:

•     نرخ بالاتر آسیب های شغلی و مرگ و میر
•     کمتر احتمال دارد منبع مورد اعتماد به پزشک مراجعه کند
•     خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی بیشتر است
•     افزایش خطر خودکشی منبع قابل اعتماد منبع مورد اعتماد
•     احتمال مصرف بیش از حد الکل منبع معتبر بیشتر است

اگرچه زنان ممکن است طولانی‌تر از مردان عمر کنند، اما تحقیقات نشان می‌دهد که زنان نسبت به مردان بیشتر مستعد ابتلا به برخی بیماری‌ها هستند که در نهایت می‌تواند بر طول عمر و کیفیت زندگی آنها تأثیر بگذارد. این موارد عبارتند از سکته مغزی، منبع مورد اعتماد افسردگی، منبع مورد اعتماد بیماری آلزایمر، و منبع مورد اعتماد بیماری خودایمنی مانند مولتیپل اسکلروزیس و آرتریت روماتوئید.

چگونه ژنتیک بر طول عمر تاثیر می گذارد.

این مطالعه از یک مدل در مقیاس بزرگ استفاده کرد که شامل بیش از 3000 موش با تنوع ژنتیکی بود. تیم تحقیقاتی مکان ژنتیکی خاصی را شناسایی کردند، مکان فیزیکی یک ژن خاص در یک منبع مطمئن کروموزوم، که با طول عمر مرتبط است. علاوه بر این، محققان دریافتند که برخی از این ژن‌های خاص بسته به اینکه موش نر یا ماده باشد، متفاوت است. به‌علاوه، برخی از ژن‌ها تا زمانی که موش به سن خاصی نرسید، بر طول عمر تأثیری نداشتند. این به طور خاص در موش های نر مشاهده شد. و به گفته دکتر مارون بو سلمن، دانشمند آزمایشگاه فیزیولوژی سیستم های یکپارچه در اکولا پلی تکنیک، و نویسنده اصلی این مطالعه، او از یافتن مکان های ژنتیکی متمایز که تعیین می کند زن و مرد شگفت زده نشد. طول عمر و او به مدیکال نیوز تودی گفت، اول، این در سایر گونه‌ها، به ویژه مگس سرکه ملانوگاستر نشان داده شده است. دوم، مرگ و میر مردان و زنان متفاوت است، زنان بیشتر از مردان عمر می کنند، مردان به دلیل استرس های مرتبط با، الف سلسله مراتب، موجی از مرگ های زودهنگام دارند. دکتر بو سلیمان ادامه داد، سوم، تاریخچه زندگی مردان و زنان و همچنین ایمنی، غدد درون ریز و متابولیسم آنها متفاوت است. در نهایت، بسیاری از مداخلاتی که طول عمر را در موش‌ها افزایش می‌دهند، این کار را به شیوه‌ای خاص جنس انجام می‌دهند. بنابراین، ارزیابی سیستماتیک ویژگی هایی مانند طول عمر در هر جنس به طور جداگانه ضروری است.همچنین از طریق این مطالعه، دکتر سلمان و تیمش همپوشانی هایی بین جایگاه ژنتیکی طول عمر و ژن های خاص مرتبط با وزن و رشد بدن کشف کردند. و محققان همچنین دریافتند که کیفیت منابع مطمئن تغذیه در اوایل زندگی نقش مهمی در طول عمر یک موش دارد.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال