سرطان پانکراس

سرطان پانکراس یک نوع سرطان شدید است که می تواند هم تهاجمی و هم کشنده باشد. و کارشناسان به تحقیق در مورد گزینه‌های درمانی جدید سرطان لوزالمعده، از جمله راه‌هایی برای جلوگیری از گسترش آن ادامه می‌دهند. و یک مطالعه جدید مکانیسمی را پیدا کرد که ممکن است کلید کند کردن رشد سرطان پانکراس باشد که ممکن است گزینه‌های درمانی آینده را باز کند. و سرطان می تواند یک بیماری مضر باشد و سرطان پانکراس یکی از شدیدترین انواع آن است. سرطان پانکراس نرخ بقای 5 ساله پایینی دارد. اگر جراحی گزینه ای نباشد، اغلب درمان آن چالش برانگیز است. محققان در تلاشند تا بفهمند سرطان لوزالمعده چگونه کار می کند تا روش های درمانی موثرتری را توسعه دهند. و یک مطالعه منتشر شده در نشان داد که خاموش کردن ژن خاص گرم1 منجر به گسترش بیشتر سرطان پانکراس می شود. اما فعال کردن مجدد ژن ممکن است منجر به کاهش گسترش سرطان پانکراس شود. این کشف می تواند به توسعه درمان های سرطان پانکراس منجر شود.

ماهان مدیکال مرجع تخصصی عرضه انواع جوراب واریس در یرند های معتبر داخلی و خارجی

سرطان لوزالمعده

سرطان پانکراس یک نوع سرطان شدید است که پانکراس را تحت تاثیر قرار می دهد. پانکراس عضوی است که برای هضم و تنظیم قند خون بدن ضروری است. منبع معتبر انجمن سرطان آمریکا اشاره می کند که یافتن و تشخیص زودهنگام سرطان لوزالمعده برای متخصصان پزشکی می تواند دشوار باشد. اغلب افراد تا زمانی که سرطان منتشر نشده است، علائمی ندارند. و سرطان پانکراس دارای نرخ بقای 5 ساله پایین 11% منبع قابل اعتماد در تمام مراحل است. با این حال، زمانی که تومور هنوز موضعی است و به مناطق دیگر گسترش نیافته است، نرخ بقای پنج ساله حدود 42٪ است. گاهی اوقات یک منبع معتبر جراحی می تواند تومور را از بین ببرد، و گاهی اوقات مراقبت بیشتر حمایت کننده است و بر افزایش طول عمر تمرکز دارد. و از آنجایی که تشخیص زودهنگام و درمان سرطان لوزالمعده دشوار است، یکی از زمینه های مورد علاقه این است که چگونه از گسترش سرطان پانکراس به سایر اندام ها جلوگیری کنیم.

سرطان پانکراس

محققان در این مطالعه تأثیر یک ژن خاص را بر گسترش سرطان پانکراس بررسی کردند. آنها در تحقیقات خود از موش و ارگانوئیدها استفاده کردند. ارگانوئیدها اندام های مصنوعی رشد یافته و ساده شده اند. و آنها شایع ترین نوع سرطان پانکراس را بررسی کردند، آدنوکارسینوم مجرای پانکراس. با گسترش این سرطان، از نوع خاصی به نام اپیتلیال به نوع دیگری به نام مزانشیمی تبدیل می شود. این تغییر بر تهاجمی بودن سرطان پانکراس و اثربخشی داروها تأثیر می گذارد. و آنها دریافتند که یک ژن خاص، گرم1، برای حفظ سرطان لوزالمعده در وضعیت اپیتلیال پایدارتر در مقابل وضعیت مزانشیمی خطرناک تر ضروری است. آنها خاطرنشان کردند که در میان موش‌های مبتلا به سرطان پانکراس، زمانی که گرم1 را برداشتند، سرطان ظرف چند روز از حالت اپیتلیال به حالت مزانشیمی تغییر کرد. و محققان دریافتند که سرطان پانکراس در 90 درصد موش هایی که گرم1 برداشته شده بود به کبد متاستاز داده است. در مقایسه، متاستاز کبدی تنها در 15 درصد از موش‌های مبتلا به گرم1 استاندارد، مشاهده شد. و در مقابل، زمانی که موش ها ژن گرم1 را بیش از حد بیان کردند، سرطان به حالت اپیتلیال بازگشت. یافته ها نشان می دهد که این ژن نقش کلیدی در تنظیم اینکه آیا سرطان لوزالمعده به بقیه بدن گسترش می یابد یا نه و خطرناک تر می شود، ایفا می کند.

محدودیت های مطالعه و ادامه تحقیقات

داده های جمع آوری شده توسط محققان در این مطالعه سودمند است اما بدون محدودیت نیست. به عنوان مثال، آنها از مدل های موش و ارگانوئیدها استفاده کردند، بنابراین ترجمه داده ها به انسان محدود است. با این حال، هدف قرار دادن این ژن ممکن است در توسعه درمان های آینده برای بیماران مبتلا به سرطان پانکراس کلیدی باشد. و زمان می برد تا این داده ها به گزینه های درمانی تبدیل شوند، اما دکتر کمال خوش بین بود.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال