داکریوسیستیت چیست؟

داکریوسیستیت عفونت کیسه های اشکی یا کیسه های اشکی در گوشه پایینی چشم است که می تواند باعث درد، قرمزی و ناراحتی شود. چشم های دردناک همراه با ترشحات تیره برای هر کسی که با آن سروکار دارد ناخوشایند است. خوشبختانه، علائم به سرعت با درمان مناسب برطرف می شوند. در این مقاله با عوامل ایجاد کننده داکریوسیستیت و نحوه درمان آن آشنا شوید.

داکریوسیستیت چیست؟

داکریوسیستیت التهاب یا عفونت کیسه های اشکی است. این کیسه ها قسمت بالایی مجاری اشکی هستند که از داخل گوشه چشم به سمت مجرای بینی می روند. مجاری اشک به عنوان مسیرهایی عمل می‌کنند که اشک‌هایی را که کثیفی‌های سطح چشم را از بین برده‌اند، می‌برند. با دور شدن اشک از چشم از طریق مجاری اشک، اشک تازه وارد می شود. هنگامی که کیسه های اشکی یا مجاری اشکی مسدود می شود، این فرآیند مختل می شود و اشک استفاده شده نمی تواند از چشم دور شود. سپس باکتری ها می توانند در منطقه جمع شوند. از آنجایی که علائم داکریوسیستیت مشابه بسیاری از عفونت های چشمی دیگر است، مهم است که افراد به پزشک خود مراجعه کنند تا بتواند شرایط جدی تر را رد کند و از گسترش عفونت یا ایجاد عوارض جلوگیری کند.

علل

داکریوسیستیت در نوزادان شایع است. با این حال، بزرگسالان بالای 40 سال نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به داکریوسیستیت هستند. در دوران نوزادی، ناهنجاری های مادرزادی مجاری اشکی، مانند انسداد مجرای اشکی که به مجرای بینی می رسد، یکی از علل شایع داکریوسیستیت است. سینوزیت و آبسه بینی علل بالقوه مجرای اشکی عفونی هستند. علل داکریوسیستیت در کودکان بزرگتر و بزرگسالان عبارتند از:

• سینوزیت
• آبسه بینی
• ضربه به منطقه که باعث انسداد می شود
• تومورها در مجرای سینوس یا بینی
• باکتری هایی که باعث عفونت استرپتوکوک یا استاف می شوند
   

انواع، حاد یا مزمن؟

داکریوسیستیت می تواند حاد یا مزمن باشد. علائم داکریوسیستیت حاد به طور ناگهانی شروع می شود و اغلب شامل تب و چرک چشم است. عفونت های باکتریایی معمولاً علت داکریوسیستیت حاد هستند و درمان آنتی بیوتیکی معمولاً ظرف چند روز عفونت را برطرف می کند. در موارد داکریوسیستیت مزمن، شروع علائم ممکن است تدریجی تر باشد. علائم اغلب کمتر شدید هستند و تب و چرک ممکن است وجود نداشته باشد. با این حال، برخی از افراد ممکن است درد یا ناراحتی طولانی مدت از گوشه چشم را تجربه کنند. داکریوسیستیت مزمن ممکن است به دلیل انسداد مجاری اشکی ایجاد شود. در برخی موارد شدید داکریوسیستیت مزمن، ممکن است برای تسکین علائم به جراحی برای گشاد کردن مجاری اشکی نیاز باشد.

علائم

شدت علائم داکریوسیستیت از فردی به فرد دیگر متفاوت است و به نوع آن بستگی دارد. افراد مبتلا به داکریوسیستیت حاد اغلب علائم شدیدتری را نسبت به افراد مبتلا به داکریوسیستیت مزمن تجربه می کنند. داکریوسیستیت حاد یا مزمن می تواند علائم زیر را ایجاد کند:

• چرک و ترشح غلیظ از چشم
• درد در گوشه بیرونی پایین پلک
• قرمزی و تورم در نزدیکی پلک بیرونی تحتانی
• چشم آبکی
• اشک های اضافی
• تب
• افراد مبتلا به داکریوسیستیت مزمن کمتر دچار درد، قرمزی یا تورم می شوند.

تشخیص

تشخیص داکریوسیستیت نسبتاً ساده است. در طول معاینه، پزشک ممکن است سابقه پزشکی فرد را بپرسد و سپس برای علائم قابل مشاهده داکریوسیستیت، مانند تورم یا قرمزی، به چشم دسترسی پیدا کند. پزشک ممکن است کیسه اشکی را فشار دهد تا ببیند آیا چرک خارج می شود یا خیر. اگر چنین شود، پزشک ممکن است نمونه‌ای از چرک را برای آزمایش باکتری جمع‌آوری کند. در برخی موارد، پزشک ممکن است آزمایش ناپدید شدن رنگ را انجام دهد. در طی این آزمایش، پزشک رنگ زرد را در گوشه چشم قرار می دهد. در یک چشم سالم، رنگ زرد پس از چند دقیقه ناپدید می شود. اگر انسداد وجود داشته باشد، رنگ برای مدت طولانی تری در چشم باقی می ماند. آزمایش ناپدید شدن رنگ همچنین می تواند نشان دهد که آیا مجاری اشک به طور جزئی یا کامل مسدود شده است.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال