دارویی برای برونشیت، COPD ممکن است به دسترسی به خاطرات پس از محرومیت از خواب کمک کند

محققان بر این باورند که خواب به تثبیت خاطرات و در نتیجه فرآیندهای یادگیری کمک می کند.
در حالی که یک فرد می‌تواند در طول روز خاطره‌ای بسازد، اما اگر در زمان کم خوابی آن حافظه را به دست بیاورد، یادآوری آن دشوارتر می‌شود. بنابراین، اختلال در خواب، توانایی یادگیری را مختل می کند.
در حالی که بهداشت خواب می تواند برای کمک به بهبود خواب و در نتیجه حافظه و توانایی یادگیری مورد استفاده قرار گیرد، بسیاری به این فکر کرده اند که آیا یک مداخله دارویی می تواند به بهبود توانایی فرد در یادآوری خاطرات کمک کند یا خیر.

یک مطالعه اخیر امکان استفاده از داروی برونشیت مزمن موجود را برای کمک به تقویت حافظه در موش‌های کم خواب بررسی کرده است.
یکی از بزرگترین سوالات حل نشده در مورد بدن انسان این است: چرا می خوابیم؟ یک نظریه این است که خواب به ما کمک می کند تا خاطرات را تثبیت کنیم، که به ما در یادگیری کمک می کند.

مقاله‌ای در نیچر شواهدی را نشان می‌دهد که نشان می‌دهد بازپخش خاطرات از بخشی از مغز که مسئول حافظه و یادگیری است به نام هیپوکامپ در طول خواب اتفاق می‌افتد که به ما توانایی تثبیت آن‌ها و یادگیری را می‌دهد.

دکتر کیلند کوپر، عصب شناس و محقق هوش مصنوعی در مرکز نوروبیولوژی یادگیری و حافظه در دانشگاه کالیفرنیا ایروین، در ایمیلی به Medical News Today توضیح داد که درک فعلی نشان می دهد که تثبیت خاطرات در دو مرحله انجام می شود.

او توضیح داد: «اول زمانی است که خاطرات در طول یک روز مشخص به دست می‌آیند و ذخیره می‌شوند، و دوم زمانی است که خاطرات ماندگارتر می‌شوند که به عنوان تثبیت شناخته می‌شود.

«تفکر کنونی قویاً نشان می‌دهد که خواب عامل اصلی ماندگاری خاطرات است و در برخی موارد نحوه و مکان ذخیره‌سازی خاطرات را سازمان‌دهی می‌کند. برای مثال، بیشتر خاطرات جدید به هیپوکامپ متکی هستند. با این حال، خاطرات تثبیت شده کمتر به هیپوکامپ و بیشتر به قشر مغز متکی هستند.

– دکتر کیلند کوپر

او افزود: «بازیابی خاطرات به زمان و چگونگی ذخیره آن بستگی دارد.

تاثیر کم خوابی بر حافظه
به دلیل نقش بالقوه حیاتی خواب در ایجاد حافظه، محرومیت از خواب می تواند توانایی یادگیری ما را مختل کند. این نه تنها بر دانش آموزان و جوانان، بلکه در سراسر زندگی ما تأثیر بسزایی دارد.

محققان پیشنهاد می کنند که کمبود خواب یک اپیدمی جهانی است که در گروه های سنی مختلف بدتر می شود.

در حالی که تمرکز زیادی روی بهبود خواب ما روی بهداشت خواب بوده است، دیگران به امکان مداخله دارویی توجه کرده اند. توانایی خوردن یک قرص پس از یک خواب بد شبانه، گزینه ای برای افرادی است که قادر به کنترل الگوی خواب خود نیستند.

مقاله ای که اخیرا در Current Biology منتشر شده است، عمیق تر به این موضوع پرداخته است.

به طور خاص، محققان دانشگاه گرونینگن در هلند این احتمال را بررسی کردند که داروی روفلومیلاست، که قبلاً برای درمان برونشیت مزمن و COPD مجوز داشته است، می‌تواند به بازیابی خاطرات از دست رفته به دلیل از دست دادن خواب کمک کند.

در حالی که می توان خاطراتی ساخت - به عنوان مثال، در طول بازبینی برای امتحان - به خاطر فراموشی مرتبط با کم خوابی ممکن است به خاطر آوردن آنها آسان نباشد.

تحقیق در مورد بازیابی حافظه
ابتدا، محققان تصمیم گرفتند بررسی کنند که آیا امکان بازیابی خاطراتی که به دلیل کمبود خواب در موش های دستکاری شده ژنتیکی مختل شده اند وجود دارد یا خیر.

آنها به موش ها یاد دادند که مکان یک شی را بیاموزند و روزها بعد در همان محیط به دنبال شی جدید بگردند. برخی از موش ها قبل از انجام این کار دچار کم خوابی بودند و برخی دیگر که به عنوان کنترل عمل می کردند، نداشتند.

این تایید کرد که موش های محروم از خواب کمتر قادر به یافتن شی جدید بودند.

سپس محققان با استفاده از تکنیکی به نام اپتوژنتیک، نورون های هیپوکامپ را دوباره فعال کردند که به دانشمندان اجازه می دهد تا نحوه سیگنال دهی نورون های فردی را بررسی کنند.

آنها دریافتند که با فعال کردن مجدد نورون‌های هیپوکامپ که در ابتدا این اطلاعات را ذخیره کرده بودند، با نور، چندین روز پس از اتمام کار یادگیری، موش‌ها می‌توانند محل قرارگیری شی را به خاطر بیاورند.

آیا روفلومیلاست می تواند تفاوتی ایجاد کند؟
سپس محققان تصمیم گرفتند بررسی کنند که آیا می توان از روفلومیلاست برای ایجاد همان اثر استفاده کرد یا خیر.

آنها با انجام همان آزمایش آموزشی، موش‌هایی را که در شرایط محرومیت از خواب آموزش دیده بودند و با روفلومیلاست درمان شده بودند، در مقایسه با موش‌هایی که با روفلومیلاست درمان نشده بودند، آزمایش کردند.

آنها نشان دادند که درمان با روفلومیلاست به موش ها کمک کرد تا موقعیت جسم را بهتر به خاطر بیاورند.

اما چرا روفلومیلاست، از همه داروها؟ نویسنده اصلی این مطالعه، دکتر رابرت هاوکس در ایمیلی به MNT گفت:

ما از این داروی خاص استفاده کردیم زیرا به مسیر سیگنال دهی cAMP نفوذ می کند، مسیری که می دانیم برای فرآیندهای حافظه در مغز مهم است و به شدت تحت تاثیر کم خوابی قرار می گیرد.

در کار قبلی خود، ما از این دارو برای حمایت از عملکرد مغز با استفاده از دارو در هنگام محرومیت از خواب استفاده کردیم. در کار فعلی، ما از آن برای معکوس کردن فراموشی حتی چند روز پس از وقوع دوره محرومیت از خواب استفاده کردیم.»

در حالی که این دارو برای استفاده در انسان مجوز دارد، این آزمایش تنها تأثیر آن را روی موش ها بررسی کرد، به ویژه زمانی که آنها در معرض یک رویداد محرومیت از خواب قرار گرفته بودند.

دکتر کوپر، که در این تحقیق شرکت نداشت، گفت که این مداخله دارویی نسبت به اپتوژنیک کمتر تهاجمی بود، وقتی نوبت به بررسی نحوه ایجاد خاطرات و سپس یادآوری می شود.

او گفت که «پتوژنتیک، به ویژه در مغز، بسیار تهاجمی است و نیاز به تغییر ژنتیکی عملکرد سلول دارد. بنابراین نویسندگان به دنبال یک درمان کمتر تهاجمی بودند که ممکن است نقص حافظه را نیز نجات دهد.

آنها به روفلومیلاست - که معمولاً برای درمان COPD استفاده می شود - روی آوردند که در دسته ای از داروهایی قرار دارد که به افزایش فعالیت نورون کمک می کند. دکتر کوپر توضیح داد که آنها دریافتند که این نیز به غلبه بر کمبود خواب کمک می کند.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال