خشکی چشم چیست ؟

خشکی چشم زمانی اتفاق می‌افتد که چشم‌ها اشک خیلی کمی تولید می‌کنند یا اشک خیلی سریع تبخیر می‌شود. این بیماری می تواند یک یا هر دو چشم را تحت تاثیر قرار دهد. تغییرات سبک زندگی می تواند کمک کننده باشد، اما در موارد شدید، ممکن است فرد به دارو یا جراحی نیاز داشته باشد. خشکی چشم می تواند خفیف تا شدید باشد. علائم احتمالی شامل درد یا ناراحتی چشم، تاری دید و افزایش حساسیت به نور است. این مقاله علائم و علل خشکی چشم را تشریح می کند و برخی از عوامل خطر این بیماری را مورد بحث قرار می دهد. ما همچنین اطلاعاتی در مورد تشخیص، درمان و پیشگیری از خشکی چشم ارائه می دهیم و برخی از عوارض احتمالی این بیماری را مورد بحث قرار می دهیم.

علائم خشکی چشم

• سندرم خشکی چشم ممکن است علائم مختلفی ایجاد کند، از جمله:
• قرمزی یا درد چشم
• پارگی بیش از حد
• احساس سوزش یا سوزش در چشم
• احساس شن در چشم
• مخاط رشته ای در داخل یا اطراف چشم
• حساسیت چشم به دود یا باد
• حساسیت به نور
• تاری دید، به خصوص در اواخر روز
• دوبینی
• خستگی چشم پس از مطالعه، حتی برای مدت کوتاه
• مشکل در باز نگه داشتن چشم ها
• ناراحتی هنگام استفاده از لنزهای تماسی
• چسبیدن پلک ها هنگام بیدار شدن از خواب

برخی از افراد چشم درد شدیدی را تجربه می کنند که ممکن است منجر به اضطراب و مشکل در عملکرد روزانه شود.

علل خشکی چشم

چشم های سالم دارای پوشش ثابتی از "لایه اشک" هستند، که یک غشای مایع است که دید واضح را ممکن می کند و از خشک شدن چشم ها جلوگیری می کند. غدد اشک آور مسئول تولید اشک هستند. دلایل اصلی خشکی چشم تولید ناکافی اشک و عدم تعادل در مخلوط اشک است که باعث می شود آنها خیلی سریع تبخیر شوند.

عدم تعادل در مخلوط اشک

لایه اشک از سه لایه روغن، آب و مخاط تشکیل شده است. مشکلات هر یک از اینها می تواند منجر به علائم خشکی چشم شود.

لایه بالایی

لایه بالایی مخلوط اشک از روغنی تشکیل شده است که از غدد میبومین در لبه پلک ها مشتق می شود. روغن ها به صاف شدن سطح اشک و کاهش سرعت تبخیر اشک کمک می کنند. سطح معیوب روغن می تواند باعث تبخیر سریع اشک شود. برخی شرایط می توانند غدد میبومین را مسدود کنند، تولید روغن را قطع کرده و احتمال خشکی چشم را افزایش می دهند. به عنوان مثال می توان به بیماری التهابی پلک بلفاریت و بیماری التهابی پوست روزاسه اشاره کرد.

لایه میانی

لایه میانی مخلوط اشک ضخیم ترین است و از آب و نمک غدد اشک یا "اشکی" تشکیل شده است. آب و نمک با شستن ذرات و مواد محرک به پاکسازی چشم کمک می کند. مشکلات لایه میانی می تواند منجر به ناپایداری لایه پارگی شود. اگر لایه آب بیش از حد نازک باشد، لایه های روغن و مخاط ممکن است با یکدیگر تماس داشته باشند و در نتیجه ترشح رشته ای ایجاد شود که مشخصه خشکی چشم است.

لایه داخلی

لایه داخلی از مخاط تشکیل شده است که اشک را قادر می سازد تا به طور یکنواخت روی چشم ها پخش شود. مشکلات لایه داخلی می تواند منجر به ایجاد لکه های خشک روی قرنیه شود که غشای شفافی است که در جلوی عنبیه و مردمک چشم قرار می گیرد.

کاهش تولید اشک

در سن 50 سالگی، تولید اشک کاهش می یابد. هنگامی که تولید اشک به یک نقطه خاص کاهش می یابد، چشم ها خشک می شوند و به راحتی تحریک و ملتهب می شوند. این امر در زنان به خصوص پس از یائسگی شایع تر است.

عوامل خطر خشکی چشم

در زیر برخی از عواملی که ممکن است خطر ابتلا به خشکی چشم را در افراد افزایش دهند، آورده شده است.

مشکلات پلک

هر بار که فردی پلک می زند، پلک های او لایه نازکی از اشک را روی سطح چشم پخش می کند. مشکلات پلک می تواند بر حرکت پلک زدنی که لایه اشک را به طور یکنواخت در سراسر چشم پخش می کند، تأثیر بگذارد. نمونه هایی از این قبیل مسائل عبارتند از:

• اکتروپیون، که در آن پلک به سمت بیرون می چرخد
• انتروپیون، که در آن پلک به سمت داخل می چرخد
• بلفاریت که التهاب پلک است
• استفاده از لنزهای تماسی نیز می تواند بر حرکت پلک زدن تأثیر بگذارد و باعث خشکی چشم شود.
• سایر شرایط پزشکی

برخی شرایط پزشکی ممکن است تولید اشک را کاهش دهد. مثالها عبارتند از:

• کمبود ویتامین آ
• بیماری های خود ایمنی مانند:

1. سندرم شوگرن
2. لوپوس
3. اسکلرودرمی
4. روماتیسم مفصلی
5. دیابت
6. پرتو درمانی

منبع : Medicalnewstoday.com

ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال