اختلال دوقطبی

اختلال دوقطبی باعث تغییر در خلق و خو، انرژی و سطح فعالیت می شود. یک فرد حداقل یک دوره خلق و خوی بالا خواهد داشت که به عنوان شیدایی یا هیپومانیا شناخته می شود و معمولاً یک دوره خلق و خوی کم یا افسردگی است. اختلال دوقطبی می تواند به شدت بر زندگی روزمره فرد تأثیر بگذارد، اما تأثیر آن بین افراد متفاوت است. با درمان و حمایت مناسب، بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری زندگی کامل و پرباری دارند. به گفته اتحادیه ملی بیماری های روانی، اختلال دوقطبی بیش از 10 میلیون نفر در ایالات متحده یا حدود 2.8٪ از جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهد. به طور متوسط، یک فرد در سن 25 سالگی تشخیص داده می شود، اما علائم می تواند در سال های نوجوانی یا بعد از آن ظاهر شود. مردان و زنان را به طور مساوی تحت تأثیر قرار می دهد.

اختلال دوقطبی چیست؟

یک فرد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است بالا و پایین را پشت سر هم تجربه کند. منبع معتبر موسسه ملی سلامت روان علائم اصلی اختلال دوقطبی را به صورت دوره های متناوب خلق و خوی بالا و پایین توصیف می کند. تغییرات در سطوح انرژی، الگوهای خواب، توانایی تمرکز و سایر ویژگی‌ها می‌تواند به طرز چشمگیری بر رفتار، کار، روابط و سایر جنبه‌های زندگی فرد تأثیر بگذارد. بیشتر افراد در برخی مواقع تغییرات خلقی را تجربه می کنند، اما موارد مربوط به اختلال دوقطبی شدیدتر از تغییرات خلقی معمولی است و علائم دیگری نیز ممکن است رخ دهد. برخی افراد روان پریشی را تجربه می کنند که می تواند شامل هذیان، توهم و پارانویا باشد. بین دوره‌ها، خلق و خوی فرد ممکن است برای ماه‌ها یا سال‌ها ثابت باشد، به‌ویژه اگر برنامه درمانی را دنبال کند. درمان بسیاری از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی را قادر می سازد تا کار کنند، درس بخوانند و زندگی کامل و پرباری داشته باشند. با این حال، زمانی که درمان به فرد کمک می کند تا احساس بهتری داشته باشد، ممکن است داروی خود را متوقف کند. سپس، علائم می توانند برگردند. برخی از جنبه های اختلال دوقطبی می تواند احساس خوبی در فرد ایجاد کند. در طول خلق و خوی بالا، آنها ممکن است متوجه شوند که اجتماعی تر، پرحرف تر و خلاق تر هستند منبع مورد اعتماد. با این حال، خلق و خوی بالا بعید است که ادامه یابد. حتی اگر چنین شود، ممکن است حفظ توجه یا دنبال کردن برنامه ها دشوار باشد. این می تواند پیگیری یک پروژه را تا انتها دشوار کند.

علائم

طبق گفته انجمن بین المللی دوقطبی، علائم بین افراد متفاوت است. برای برخی افراد، یک اپیزود ممکن است چندین ماه یا چند سال طول بکشد. برخی دیگر ممکن است بالا و پایین را همزمان یا پشت سر هم تجربه کنند. در اختلال دوقطبی، دوچرخه سواری سریع، فرد در طی یک سال چهار یا بیشتر از آن را تجربه خواهد کرد.

مانیا یا هیپومانیا

هیپومانیا و شیدایی خلقیات بالا هستند. شیدایی شدیدتر از هیپومانیا است. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• اختلال در قضاوت
• هزینه سیمی
• کم می خوابد اما احساس خستگی نمی کند
• احساس حواس پرتی یا کسالت
• از دست دادن کار یا مدرسه
• عملکرد ضعیف در محل کار یا مدرسه
• احساس توانایی انجام هر کاری
• اجتماعی بودن و آینده نگری، گاهی اوقات پرخاشگرانه
• درگیر شدن در رفتار مخاطره آمیز
• افزایش میل جنسی
• احساس نشاط یا سرخوشی
• داشتن سطح بالایی از اعتماد به نفس، عزت نفس و اهمیت خود
• صحبت کردن زیاد و سریع
• پریدن از یک موضوع به موضوع دیگر در گفتگو

داشتن افکار مسابقه‌ای که به سرعت می‌آیند و می‌روند، و ایده‌های عجیب و غریبی که فرد ممکن است به آنها عمل کند انکار کردن یا عدم درک اینکه چیزی اشتباه است برخی از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است پول زیادی خرج کنند، از داروهای تفریحی استفاده کنند، الکل مصرف کنند و در فعالیت های خطرناک و نامناسب شرکت کنند.

علائم اولیه اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان چیست؟

علائم افسردگی

در طول یک دوره افسردگی دوقطبی، فرد ممکن است تجربه کند:

• احساس تاریکی، ناامیدی و ناامیدی
• غم و اندوه شدید
• بی خوابی و مشکلات خواب
• اضطراب در مورد مسائل جزئی
• درد یا مشکلات فیزیکی که به درمان پاسخ نمی دهند
• احساس گناه، که ممکن است نابجا باشد
• خوردن بیشتر یا کمتر خوردن
• کاهش وزن یا افزایش وزن
• خستگی مفرط، خستگی و بی حالی
• ناتوانی در لذت بردن از فعالیت ها یا علایقی که معمولاً باعث لذت می شوند
• مشکل در تمرکز و به خاطر سپردن
• تحریک پذیری

حساسیت به صداها، بوها و چیزهایی که دیگران ممکن است متوجه آن نشوند ناتوانی در مواجهه با رفتن به محل کار یا مدرسه، که احتمالاً منجر به عملکرد ضعیف می شود

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال