آنتروپیون چیست؟

انتروپیون یک وضعیت پزشکی است که در آن پلک به سمت داخل چین می شود. معمولاً در پلک پایین رخ می دهد، اما می تواند هر یک را تحت تأثیر قرار دهد. معکوس وضعیتی به نام اکتروپیون است که در آن پلک به سمت بیرون می چرخد. فرد مبتلا به انتروپیون متوجه می شود که مژه ها و پوست خود به قرنیه چشم می مالند. این باعث آبریزش چشم و همچنین التهاب، ناراحتی، سوزش یا درد می شود. پلک ممکن است برای همیشه به سمت داخل بچرخد، یا ممکن است تنها زمانی اتفاق بیفتد که فرد چشمان خود را محکم ببندد یا به سختی پلک بزند. انتروپیون معمولاً یک علت ژنتیکی دارد. در برخی موارد نادر، پلک پایین دارای چین اضافی پوست است. اگر این بیماری هر دو چشم را تحت تاثیر قرار دهد، آنتروپیون دوطرفه نامیده می شود. انتروپیون در کودکان و بزرگسالان جوان بسیار نادر است، اما طبق گفته آکادمی چشم پزشکی آمریکا، ممکن است تا 2.1 درصد از افراد بالای 60 سال را تحت تاثیر قرار دهد.

علائم

علائم و نشانه های آنتروپیون می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تحریک و احساس اینکه چیزی در چشم گیر کرده است
• آبریزش زیاد چشم که به آن اپیفورا می گویند
• پوسته پوسته شدن یا ترشحات مخاطی روی پلک
• درد در چشم
• حساسیت به نور که به آن فوتوفوبیا می گویند
• حساسیت چشم به باد
• افتادگی پوست اطراف چشم
• قرمزی در سفیدی چشم
• مشکلات بینایی نیز ممکن است رخ دهد، به خصوص اگر آسیبی به قرنیه وارد شود.

علل

افزایش سن می تواند منجر به آنتروپیون شود. با افزایش سن، پوست شل در اطراف پلک ها بیشتر می شود، ماهیچه های زیر چشم ضعیف می شوند و تاندون ها و رباط های این ناحیه شل می شوند. جای زخم پوست می تواند یکی از عوامل موثر باشد. جای زخم ممکن است در اثر ضربه، جراحی، تابش اشعه به صورت یا سوختگی شیمیایی ایجاد شود. می تواند انحنای طبیعی پلک را تغییر دهد. همچنین عفونت باکتریایی مانند تراخم می تواند باعث خشن شدن و زخم شدن سطح داخلی پلک ها شود. این عفونت در کشورهای توسعه یافته غیر معمول است، اما ده ها میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. علاوه بر این، جراحی چشم می تواند منجر به اسپاسم پلک شود که می تواند باعث چین خوردن پلک به سمت داخل شود. مشکلات مادرزادی به ندرت می تواند باعث انتروپیون شود که از بدو تولد وجود دارد.

تشخیص

پزشک معمولاً با معاینه معمولی چشم می تواند آنتروپیون را تشخیص دهد. همچنین ممکن است پلک را بکشند و از فرد بخواهند چشمانش را محکم ببندد یا به شدت پلک بزند. آزمایش‌های تشخیصی خاص معمولاً ضروری نیستند. اگر این بیماری می تواند ناشی از بافت اسکار یا مداخله جراحی باشد، پزشک بافت اطراف و داخل پلک ها را نیز بررسی می کند. شناسایی علت آنتروپیون به پزشک کمک می کند تا موثرترین درمان را تعیین کند.

رفتارشناسی

قطره های چشمی در موارد خفیف می توانند به تسکین سوزش و ناراحتی کمک کنند. در موارد خفیف، قطره های چشمی یا اشک مصنوعی ممکن است برخی علائم را تسکین دهد. ممکن است فردی برای محافظت از سطح چشم نیاز به استفاده از لنز تماسی داشته باشد. انتروپیون شدید می تواند باعث درد و از دست دادن بینایی شود. تحریک قابل توجه می تواند باعث ایجاد زخم قرنیه شود و این می تواند عفونی شود. اگر سلامت چشم در خطر باشد، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند. پس از درمان عفونت یا التهاب، پلک معمولاً به حالت عادی خود باز می گردد. اگر این اتفاق نیفتد و پلک همچنان مشکل ایجاد کرد، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند. اگر در آن زمان جراحی امکان پذیر نباشد، یا اگر فرد تصمیمی بر خلاف آن داشته باشد، برخی درمان های موقت می تواند کمک کننده باشد.

نوار پوست شفاف

چسباندن نوار شفاف پوست به پلک می تواند از تا شدن آن به داخل جلوگیری کند. پزشک به فرد یاد می دهد که یک سر نوار را نزدیک مژه های پایین و سر دیگر را روی گونه بالایی قرار دهد.

بوتاکس

تزریق بوتاکس به پلک پایین می تواند عضلات پلک را شل کرده و از انقباض آنها به داخل جلوگیری کند. این امر به ویژه زمانی موثر است که آنتروپیون ناشی از اسپاسم باشد. با این حال، اثرات موقتی است و بین 8 تا 26 هفته طول می کشد، بنابراین برخی از افراد به یک سری تزریق نیاز دارند. افراد مبتلا به آنتروپیون موقت ممکن است این روش درمانی را ترجیح دهند.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال