کلامیدیا چیست؟

کلامیدیا یک عفونت باکتریایی مقاربتی است. این بیماری هم در مردان و هم زنانی که در طول تماس جنسی به آن مبتلا می شوند را تحت تاثیر قرار می دهد. طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، در سال 2018 حدود 1.8 میلیون مورد کلامیدیا در ایالات متحده وجود داشت. این شایع‌ترین عفونت مقاربتی، در ایالات متحده است. کلامیدیا اغلب هیچ علامتی ایجاد نمی کند، اما می تواند منجر به مشکلات باروری شود. با این حال، درمان موثر در دسترس است. در این مقاله به علائم، علل، تشخیص و درمان کلامیدیا می پردازیم.

علائم

اکثر افراد مبتلا به کلامیدیا هیچ علامتی را متوجه نمی شوند. طبق تحقیقات ذکر شده توسط، تنها حدود 10 درصد از مردان و 5 تا 30 درصد از زنان علائم را تجربه می کنند. همچنین مشخص نیست چه مدت طول می کشد تا علائم ظاهر شوند، اما ممکن است چند هفته طول بکشد.

در زنان

در زنان، علائم کلامیدیا ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ترشح از دهانه رحم
• خونریزی آسان
• ادرار مکرر یا دردناک

اگر کلامیدیا به رحم و لوله های فالوپ گسترش یابد، می تواند منجر به بیماری التهابی لگن، شود. این نیز ممکن است علائمی ایجاد نکند. با این حال، می تواند بر باروری تأثیر بگذارد.

در مردان

در مردان، علائم ممکن است شامل درد، حساسیت، و تورم در بیضه ها یا مجرای ادرار، لوله ای که ادرار را حمل می کند، باشد.

نر و ماده

هم مردان و هم زنان ممکن است علائمی را در رکتوم و مقعد ایجاد کنند. ویروس می تواند این نواحی را در حین رابطه مقعدی یا با انتشار از اندام های تولید مثلی آلوده کند.علائم عبارتند از:

• درد رکتوم
• ترشح یا خونریزی مقعدی
• تماس با ترشحات عفونی نیز می تواند منجر به ورم ملتحمه کلامیدیا، شود.

آزمایشات آزمایشگاهی کلامیدیا را در گلوی افرادی که رابطه دهانی با فرد مبتلا به عفونت داشته اند، پیدا کرده است. با این حال، این معمولا علائم ایجاد نمی کند.

رفتارشناسی

هر کسی که مبتلا به کلامیدیا است یا مشکوک به کلامیدیا است باید برای جلوگیری از عواقب طولانی مدت سلامتی، از جمله ناباروری و حاملگی خارج از رحم، به دنبال درمان باشد. پزشکان معمولاً برای درمان کلامیدیا آنتی بیوتیک تجویز می کنند. فرد معمولا آنتی بیوتیک را به صورت قرص مصرف می کند. منبع مورد اعتماد نیروی خدمات پیشگیرانه ایالات متحده، بسته به عوامل خطر فرد، حداقل هر 3 ماه پس از درمان، آزمایش مجدد را توصیه می کند.

آنتی بیوتیک ها

نمونه هایی از آنتی بیوتیک ها برای کلامیدیا عبارتند از:

• آزیترومایسین: یک دوز 1 گرمی.
• داکسی سایکلین: 100 میلی گرم دو بار در روز به مدت 7 روز
• افلوکساسین: 300تا400 میلی گرم یک یا دو بار در روز به مدت 7 روز

سایر گزینه های دارویی شامل اریترومایسین و آموکسی سیلین است. پزشک ممکن است یکی از این موارد را در دوران بارداری تجویز کند. گاهی اوقات ممکن است عوارض جانبی رخ دهد، از جمله:

• اسهال
• درد شکم
• حالت تهوع
• برفک واژن

داکسی سایکلین گاهی اوقات می تواند باعث ایجاد بثورات پوستی شود، اگر فرد زمانی را زیر نور خورشید سپری کند. در بیشتر موارد، عوارض جانبی خفیف خواهد بود. هر کسی که عوارض جانبی شدیدی را تجربه می کند باید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرد. بدون مشورت با پزشک، مصرف دارو را قطع نکنید. طبق یک منبع، یک دوره آنتی بیوتیک در 95٪ موارد کلامیدیا را برطرف می کند. با این حال، پیروی از دستورالعمل های پزشک و تکمیل کل دوره درمان ضروری است.

سایر جنبه های درمان

منابع معتبر توصیه می کند که افراد مبتلا به کلامیدیا به مدت 7 روز از رابطه جنسی خودداری کنند:

• پس از درمان تک دوز
• در حالی که آنها یک دوره 7 روزه آنتی بیوتیک را کامل می کنند

اگر فردی مبتلا به کلامیدیا است، باید به شریکی که در 60 روز گذشته تماس جنسی داشته است اطلاع دهد تا آنها نیز بتوانند آزمایش و درمان را انجام دهند. و اگر یکی از زوجین درمان دریافت نکند یا دوره درمان را کامل نکند، خطر عفونت مجدد یا انتقال ویروس به شخص دیگری وجود دارد. گاهی اوقات، پزشک ممکن است برای سوزاک نیز تحت درمان قرار گیرد، زیرا باکتری هایی که باعث این دو عفونت می شوند اغلب با هم ایجاد می شوند.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال