مونونوکلئوز چیست؟

مونونوکلئوز، مونونوکلئوز عفونی مونو، به گروهی از علائمی اطلاق می‌شود که بر برخی افراد تأثیر می‌گذارد، معمولاً پس از عفونت با ویروس اپشتین بار به عنوان تب غده‌ای نیز شناخته می‌شود. با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها ، اکثر افراد منبع قابل اعتماد در مقطعی از زندگی خود عفونت با ای بی وی، را تجربه می کنند. بسیاری از آنها علائم مونو را ایجاد نمی کنند، اما ناقل می شوند.علائم می تواند در گروه های سنی متفاوت باشد. در کودکان خردسال، هر علامتی که به نظر می رسد خفیف است. با این حال، در نوجوانان و جوانان می تواند شدیدتر باشد. و در اینجا، درباره علائم و درمان مونو بیشتر بدانید.

علائم

علائم کلاسیک مونو عبارتند از:

    خستگی مفرط یا خستگی
    یک تب بالا
    سردرد
    بدن درد و ضعف عضلانی
    گلودرد قرمز
    غدد متورم در گردن یا زیر بغل
    یک طحال بزرگ شده
    کهیر

با این حال، علائم در گروه های سنی مختلف بسیار متفاوت است.

نوجوانان و جوانان

احتمال بروز علائم کلاسیک مونو در افراد 15 تا 24 ساله بیشتر است. آنها همچنین تمایل دارند شدیدترین علائم را داشته باشند. علائم اغلب 2 تا 4 هفته طول می کشد، اما ممکن است برای مدت طولانی تری باقی بماند. تب، گلودرد و سایر علائم رایج ممکن است چند روز طول بکشد و سپس به تدریج بهبود یابد. با این حال، خستگی می تواند هفته ها یا ماه ها پس از از بین رفتن سایر علائم ادامه یابد. اینکه چرا علائم شدیدتر نوجوانان و بزرگسالان جوان را تحت تاثیر قرار می دهند هنوز مشخص نیست. اگر بوسیدن عاملی برای انتشار مونو باشد، ممکن است سطوح بالاتر تبادل بزاق منجر به علائم شدیدتر شود. تئوری دیگر این است که کودکان کوچکتر به تدریج در مقابل ویروس مصونیت ایجاد می کنند، در صورتی که در سنین پایین تر قرار بگیرند، همانطور که در برخی کشورها اتفاق می افتد. در ایالات متحده، قرار گرفتن در معرض ای بی وی، در دوران نوزادی و کودکی کمتر رایج است. نوجوانی که قبلاً در معرض ویروس قرار نگرفته است ممکن است آسیب پذیرتر باشد، زیرا سیستم ایمنی آنها کمتر قادر به دفع حمله است.

بچه های جوان

کودکان اغلب علائم کلاسیک ندارند، یا ممکن است علائم خفیفی داشته باشند که شبیه علائم سرماخوردگی یا آنفولانزا است. مشخص نیست که چگونه به این ویروس مبتلا می شوند. یکی از احتمالات این است که والدین، به عنوان ناقل، ویروس را در صورت فعال شدن مجدد و دفع آن به فرزندان خود منتقل کنند. میزان انتشار ویروس از عفونت گذشته والدین ممکن است کمتر باشد و علائم کمتر و خفیف‌تری را در کودک ایجاد کند. و اگر کودک علائم خفیف مونو داشته باشد، والدین ممکن است فکر کنند که این یک سرماخوردگی یا آنفولانزا است، به خصوص اگر تب و گلودرد علائم اصلی باشد.

بزرگسالان مسن

مطالعه ای در سال 2006 نشان می دهد که مونو در بزرگسالان بالای 40 سال کمتر رایج است. بزرگسالان ممکن است علائم کلاسیک گلو قرمز و غدد لنفاوی متورم را تجربه نکنند. و در عوض، مشکلات کبدی ممکن است رخ دهد. تب همراه با التهاب کبد می تواند تشخیص مونو را در این گروه سنی سخت تر کند. بر اساس یک مطالعه قدیمی تر، دردهای عضلانی نیز ممکن است در این گروه شایع تر باشد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

بسیاری از بیماری ها باعث تب و گلودرد، به ویژه سرماخوردگی، آنفولانزا و ویروس های رایج می شوند. مونو می‌تواند شبیه سایر بیماری‌ها باشد، بنابراین افراد در صورت نگرانی در مورد علائمی که ممکن است نشان‌دهنده مونو باشند، باید با پزشک تماس بگیرند. والدین باید با پزشک تماس بگیرند اگر کودک:

    رفتار غیرعادی نشان می دهد
    نمی خواهد غذا بخورد
    سردرد یا گلودرد شدید دارد
    جوش دارد
    تشنج دارد
    دمای آن 104 درجه فارنهایت یا بالاتر است
    علائم کم آبی بدن مانند ادرار نکردن را نشان می دهد

کسانی که علائم پارگی طحال دارند باید فورا به دنبال مراقبت های اورژانسی باشند.

تشخیص

در یک نوجوان یا بزرگسال جوان با علائم کلاسیک، پزشک معمولاً می‌تواند مونو را از طریق معاینه فیزیکی تشخیص دهد. با این حال، علائم می تواند در کودکان کوچکتر و بزرگسالان کمتر آشکار باشد، بنابراین ممکن است آزمایشات اضافی مورد نیاز باشد. آزمایش خون می تواند تشخیص دهد که آیا یک فرد اخیراً یا گذشته عفونت ای بی وی، داشته است یا خیر.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال