زخم های پوستی چیست؟

زخم پوستی یک زخم باز است که در اثر جراحت، گردش خون ضعیف یا فشار روی پوست ایجاد می شود. زخم های پوستی ممکن است مدت زیادی طول بکشد تا بهبود یابد. در صورت عدم درمان، ممکن است عفونی شده و عوارض پزشکی دیگری ایجاد کنند. این زخم ها می توانند در هر ناحیه ای از پوست ایجاد شوند. بسته به نوع، آنها به ویژه در پاها، دهان یا لب ها، باسن و پایین شایع هستند. این مقاله انواع، علائم، تشخیص و درمان های خانگی زخم های پوستی را مورد بحث قرار می دهد.

علائم چیست؟
زخم های پوستی شبیه زخم های گرد و باز هستند. شدت آنها متفاوت است و معمولاً صدمات جزئی روی پوست هستند. در موارد شدید، زخم‌ها می‌توانند به زخم‌های عمیق تبدیل شوند که از طریق بافت عضلانی گسترش یافته و استخوان‌ها و مفاصل را در معرض دید قرار می‌دهند. علائم زخم پوست عبارتند از:

• تغییر رنگ پوست
• خارش
• پوسته پوسته شدن
• تورم پوست در نزدیکی زخم
• پوست خشک یا پوسته پوسته اطراف زخم
• درد یا حساسیت در نزدیکی ناحیه آسیب دیده
• ترشحات شفاف، خونی یا پر از چرک از زخم
• بوی بدی از منطقه می آید
• ریزش مو در نزدیکی زخم
• انواع زخم های پوستی

افراد ممکن است به انواع زیر از زخم های پوستی مبتلا شوند:

زخم های پوستی وریدی

زخم های پوستی وریدی زخم های کم عمق و باز هستند که در اثر گردش خون ضعیف در پوست ساق پا ایجاد می شوند. آسیب به دریچه های داخل وریدهای پا مانع از بازگشت خون به قلب می شود. در عوض، خون در ساق پا جمع می شود و باعث تورم آنها می شود. این تورم به پوست فشار وارد می کند که می تواند باعث ایجاد زخم شود.

زخم های پوستی شریانی 
زخم شریانی زمانی رخ می دهد که شریان ها نتوانند خون غنی از اکسیژن کافی را به اندام تحتانی برسانند. بدون عرضه مداوم اکسیژن، بافت ها می میرند و زخم ایجاد می شود. زخم های شریانی می توانند در قسمت خارجی مچ پا، پاها و انگشتان پا ایجاد شوند.

زخم های پوستی نوروپاتیک

زخم های پوستی نوروپاتیک یکی از عوارض شایع دیابت کنترل نشده است. با گذشت زمان، افزایش سطح گلوکز خون می تواند باعث آسیب عصبی شود که منجر به کاهش یا از دست دادن کامل احساس در دست ها و پاها می شود. این وضعیت نوروپاتی نامیده می شود و تقریباً در 60 تا 70 درصد افراد مبتلا به دیابت رخ می دهد. زخم های نوروپاتیک پوستی از زخم های کوچکتر مانند تاول ها یا بریدگی های کوچک ایجاد می شوند. یک فرد مبتلا به نوروپاتی مرتبط با دیابت ممکن است متوجه نشود که زخم دارد تا زمانی که مایع نشت کند یا عفونی شود، در این صورت ممکن است متوجه بوی مشخصی شود.

زخم بستر یا زخم فشاری
زخم های پوستی که به آن زخم های فشاری یا زخم بستر نیز می گویند، در نتیجه فشار یا اصطکاک مداوم روی پوست ایجاد می شود. بافت های پوست می توانند حداکثر فشار 30 تا 32 میلی متر جیوه را تحمل کنند. هر گونه افزایش فشار بیش از این محدوده می تواند منجر به گردش خون ضعیف، مرگ بافت و در نهایت تشکیل زخم شود. در صورت عدم درمان، زخم های پوستی می توانند باعث آسیب به تاندون ها، رباط ها و بافت ماهیچه ها شوند.

زخم بورولی
زخم بورولی یک وضعیت پزشکی است که توسط باکتری مایکوباکتریوم اولسرانس ایجاد می شود. عفونت با این باکتری می تواند زخم های بزرگی را روی بازوها و پاها ایجاد کند. در صورت عدم درمان، زخم بورولی می تواند منجر به آسیب فیزیکی و ناتوانی دائمی شود.

درماتیت استاز

درماتیت استاز یا درماتیت گرانشی وضعیتی است که باعث التهاب، تحریک پوست و زخم در پاها می شود. این نتیجه تجمع مایع به دلیل گردش خون ضعیف است. طبق گفته انجمن ملی اگزما، درماتیت استازی در زنان بیشتر از مردان و افراد بالای 50 سال است.

چه چیزی باعث ایجاد زخم های پوستی می شود؟
زخم های پوستی مختلف علل زمینه ای متفاوتی دارند که از گردش خون ضعیف تا عفونت های باکتریایی متغیر است. در ابتدا، یک زخم پوستی ممکن است مانند تحریک خفیف پوست یا یک لکه کمی تغییر رنگ پوست به نظر برسد. با گذشت زمان، بافت پوست شروع به متلاشی شدن می کند و زخم کم عمقی را تشکیل می دهد.

تشخیص

یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می تواند زخم پوست را بر اساس ظاهر آن تشخیص دهد. آنها تاریخچه پزشکی و علائم فرد را برای تعیین علت زمینه ای قبل از توصیه گزینه های درمانی بررسی می کنند.

منبع : Medicalnewstoday.com

ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال