دروغ پاتولوژیک چیست؟
دروغگوهای بیمارگونه دروغ های اجباری را بدون انگیزه روشن می گویند. این نوع دروغ با دروغ غیر بیمارگونه متفاوت است، جایی که دروغ اغلب به نحوی سودمند است. دروغ گفتن یکی از ویژگی های مشترک تعاملات اجتماعی بین انسان هاست. این رفتار حتی در برخی از حیوانات مانند میمون ها نیز رخ می دهد. دروغ اغلب به برخی از مزایای منجر می شود. برای مثال، ممکن است فردی برای جلوگیری از شرمساری اجتماعی دروغ بگوید. در حالی که برخی افراد بیشتر از دیگران دروغ می گویند، معمولاً نشانه ای از وضعیت سلامت روان نیست. دروغگویی پاتولوژیک متفاوت است. ممکن است نشانه ای از یک بیماری روانی زمینه ای، مانند اختلال شخصیت باشد. در این مقاله، با جزئیات بیشتری درباره دروغهای پاتولوژیک، از جمله نحوه تشخیص آن و نحوه کنار آمدن با این رفتار در دیگران صحبت میکنیم.
دروغ پاتولوژیک چیست؟
دروغ به بیان اظهارات نادرست برای فریب دادن عمدی دیگران، اغلب برای نوعی نفع شخصی اشاره دارد. دروغ گفتن غیر آسیب شناختی امری عادی است و نشانه ای از اختلال نیست. فردی که به طور بیمارگونه دروغ می گوید، اجباری و بدون هیچ سود آشکاری برای خود دروغ می گوید. تلاشهایی برای تشریح تفاوتهای بین یک دروغ آسیبشناختی و یک دروغ غیرآسیبشناختی صورت گرفته است، اما برای ایجاد تمایز مناسب، تحقیقات بیشتری لازم است. یکی از ویژگی های اصلی یک دروغ بیمارگونه این است که انگیزه آشکاری ندارد. معمولاً می توان تشخیص داد که چرا یک نفر دروغ گفته است، مثلاً به نفع خود یا اجتناب از یک موقعیت اجتماعی شرم آور یا استرس زا - اما دروغ بیمارگونه بدون هیچ دلیل روشنی رخ می دهد و به نظر نمی رسد برای فرد مفید باشد. معلوم نیست کسی که به طور بیمارگونه دروغ می گوید از فریب خود آگاه است یا می تواند در مورد دروغ های خود منطقی فکر کند. دروغ گفتن آسیب شناسی می تواند معاشرت را دشوار کند و منجر به مشکلات بین فردی قابل توجهی با عزیزان و همکاران شود.
علل
تحقیقات کمی در این زمینه انجام شده است و علل دروغگویی پاتولوژیک ناشناخته است. مشخص نیست که آیا دروغگویی پاتولوژیک نشانه یک بیماری دیگر است یا خود یک بیماری. به عنوان مثال، دروغگویی اجباری یکی از ویژگی های چندین بیماری دیگر مانند اختلال ساختگی و اختلالات شخصیت است.
اختلال ساختگی
اختلال ساختگی، که گاهی به آن سندرم مونچاوزن نیز گفته می شود - وضعیتی است که در آن فرد طوری رفتار می کند که انگار از نظر جسمی یا روانی بیمار است در حالی که اینطور نیست. سندرم مونچاوزن توسط پروکسی زمانی است که شخصی در مورد بیماری فرد دیگری دروغ می گوید. این عارضه بیشتر در مادرانی دیده می شود که در کودک خود وانمود می کنند بیماری دارند و در مورد آن به پزشک دروغ می گویند. علل اختلال ساختگی ناشناخته است. نظریه ها عبارتند از:
- علل بیولوژیکی یا ژنتیکی
- سوء استفاده یا بی توجهی در دوران کودکی
- عزت نفس پایین
- وجود اختلال شخصیت
- سوء مصرف مواد
- افسردگی
اختلالات شخصیت
دروغگویی پاتولوژیک یکی از علائم احتمالی برخی از اختلالات شخصیتی است، از جمله:
- اختلال شخصیت مرزی
- اختلال شخصیت خودشیفته
- اختلال شخصیت ضد اجتماعی
اختلال شخصیت مرزی وضعیتی است که تنظیم احساسات را برای فرد دشوار می کند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است نوسانات خلقی شدید را تجربه کنند، احساس بی ثباتی و ناامنی بیشتری داشته باشند و احساس پایداری از خود نداشته باشند. ویژگیهای اختلال شخصیت خودشیفته ، خیالپردازیهای بسیار مهم و نیاز به تحسین و رفتار ویژه است. محققان استدلال میکنند که در حالی که دروغگویی پاتولوژیک ممکن است، در تئوری، در افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی رخ دهد، افرادی که این بیماری را دارند اغلب برای نفع شخصی یا لذت دروغ میگویند. یک فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی یا اختلال شخصیت خودشیفته ممکن است برای تحریف واقعیت به چیزی که با احساساتی که احساس میکند، به جای واقعیات، دروغ بگوید. این اختلالات شخصیتی می تواند منجر به چالش های مهمی در روابط بین فردی شود.
منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال