خودتنظیمی هیجانی چیست؟

خودتنظیمی هیجانی، به توانایی فرد در مدیریت احساسات و تکانه های خود اشاره دارد. بخش مهمی از رفاه کلی ذهنی و جسمی است. خودتنظیمی عاطفی مهارتی است که افراد در دوران کودکی و نوجوانی و تا بزرگسالی آن را یاد می گیرند و آن را پرورش می دهند. احساس احساسات قوی سالم است. یادگیری نحوه پردازش احساسات و پاسخگویی با رفتار مناسب برای رفاه یک فرد ضروری است. فقدان خودتنظیمی عاطفی می تواند احساسات منفی را تداوم بخشد. همچنین می تواند پیامدهای اجتماعی مانند آسیب رساندن به روابط با دیگران داشته باشد. و این مقاله به بررسی خودتنظیمی عاطفی می پردازد و به چگونگی شکل گیری آن، چرایی اهمیت آن و زمان کمک گرفتن می پردازد.

خودتنظیمی هیجانی چیست؟

هنگامی که افراد احساسات قوی مانند خشم، ناامیدی یا اضطراب را احساس می کنند، واکنش های فیزیکی و ذهنی را تجربه می کنند. در برخی موارد، بدن تولید هورمون های استرس را افزایش می دهد که منجر به افزایش ضربان قلب، فشار خون، دما و تعداد تنفس می شود. افراد ممکن است احساس کوتاهی کنند، طغیان‌ها، نوسانات خلقی داشته باشند یا احساسات منفی را تجربه کنند. خودتنظیمی عاطفی، مهارت آموخته شده در بکارگیری افکار آگاهانه در رویدادهایی است که احساسات قوی را برمی انگیزد. وقتی افراد درگیر آن می شوند، رفتار خود را به روش های زیر تطبیق می دهند:

•     آنها متوجه افزایش پاسخ عاطفی می شوند.
•     آنها عواقب هر واکنشی را در نظر می گیرند.
•     آنها با وجود احساس احتمالاً احساسات منفی، پاسخ هایی را انتخاب می کنند که به سمت یک نتیجه یا هدف مثبت حرکت می کنند.

اگر فردی فاقد مهارت های خودتنظیمی هیجانی باشد، ممکن است این را با موارد زیر بیان کند:

•     واکنش بیش از حد به موقعیت ها
•     داشتن طغیان های عاطفی و واکنش سریع
•     تجربه احساسات منفی که برای مدت طولانی ادامه دارد
•     داشتن نوسانات خلقی

خودتنظیمی هیجانی، چگونه توسعه می یابد؟

خودتنظیمی بخش مهمی از رشد کودک و نوجوان است و تحقیقات نشان می‌دهد که توانایی در تنظیم احساسات تأثیر مثبتی بر رفاه فرد دارد. کودکان تحت هدایت مراقبین و همسالان خود تنظیم هیجانی ایجاد می کنند. کودکان بسیار کوچک به سختی می توانند با احساسات خود کنار بیایند. به عنوان مثال، ممکن است زمانی که همه چیز طبق خواسته آنها پیش نمی رود، عصبانی شوند. اگر بزرگسالان به آنها کمک کنند که احساسات خود را نامگذاری کنند و با آنها منطقی بسازند، کودکان به تدریج یاد می گیرند که موقعیت ها را خودشان ارزیابی کنند و انتخاب های رفتاری منطقی تری انجام دهند. یک فرد می تواند مهارت های خودتنظیمی را بیاموزد، اما باید به طور منظم تمرین کند تا این مهارت ها به طبیعت دوم تبدیل شوند. برای جوانان با تاخیر رشدی، مداخله و مربیگری می تواند به آنها در توسعه مهارت های خود تنظیمی کمک کند. برخی از بزرگسالان نیز در تنظیم احساسات خود دچار مشکل هستند. درمان می تواند راهی ارزشمند برای بهبود خودآگاهی باشد که منجر به تنظیم بهتر احساسات می شود. برخی از اعمال روزانه می تواند به فرد کمک کند تا بر احساسات خود کنترل داشته باشد، از جمله:

•     صحبت کردن با دوستان
•     ورزش کردن
•     مدیتیشن
•     دریافت درمان
•     روزنامه نگاری
•     خواب کافی
•     رسیدگی به هر بیماری شخصی
•     توجه به افکار منفی که به دنبال احساسات قوی هستند
•     تمرین ذهن آگاهی

خودتنظیمی هیجانی، چرا مهم است؟

طبیعی است که افراد هر از گاهی خود را قادر به مدیریت احساسات خود نبینند. با این حال، برای برخی از افراد، احساسات به طور مداوم تخلیه می‌شوند و به استراتژی‌های مقابله ناسالم، مانند سوء مصرف مواد یا آسیب رساندن به خود منجر می‌شوند. بی نظمی عاطفی زمانی اتفاق می افتد که فرد احساسات یا رویدادها را به گونه ای تفسیر می کند که احساس غرق شدن در او ایجاد کند. آنها ممکن است موقعیتی را به گونه ای درک کنند که واقعیت را منعکس نکند، که باعث ایجاد مجموعه ای بسیار واقعی از احساسات می شود. احساسات شروع به آبشار شدن می کنند و واکنش طبیعی این است که هر کاری که لازم است برای آرام کردن احساسات منفی انجام دهیم. در بسیاری از موارد، این منجر به رفتارهای منفی یا خود ویرانگر می شود. این چرخه می تواند در طول زمان تکرار شود تا زمانی که فرد تلاشی هماهنگ برای شکستن آن با افکار و رفتارهای خودتنظیمی انجام دهد.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال