جداشدگی شبکیه

نویسنده Mahan Medical 1401/08/08 14:00:00 0 نظر گروه : مقالات علمی,گروه : عارضه های چشمی,گروه : مقالات تخصصی پزشکی,گروه : زیبایی,گروه : سلامت عمومی,

جدا شدن شبکیه زمانی اتفاق می افتد که شبکیه پوست کنده شود یا از لایه زیرین بافت پشتیبان خود در پشت چشم جدا شود. شبکیه یک لایه نازک از سلول های عصبی حساس به نور است. افراد برای اینکه بتوانند به وضوح ببینند به یک شبکیه سالم نیاز دارند. در ابتدا، جدا شدن ممکن است تنها بخش کوچکی از شبکیه را تحت تأثیر قرار دهد. با این حال، بدون درمان، کل شبکیه ممکن است پوست کنده شود و فرد در معرض خطر از دست دادن بینایی آن چشم است. جدا شدن شبکیه یا جداشدگی شبکیه یک اورژانس پزشکی است. عوامل مختلفی خطر جدا شدن شبکیه را افزایش می دهند، از جمله نزدیک بینی شدید، دیابت، جراحی قبلی چشم و آسیبی که بر چشم تأثیر می گذارد.

علائم

فرد مبتلا به جدا شدن شبکیه ممکن است علائم زیر را تجربه کند:

فتوپسی یا جرقه های ناگهانی و کوتاه نور در خارج از قسمت مرکزی بینایی آنها که دید محیطی نامیده می شود، به ویژه هنگامی که چشم حرکت می کند.
افزایش ناگهانی تعداد شناورها - زباله‌هایی در چشم که مانند رشته‌هایی از حباب‌های شفاف یا میله‌هایی هستند که با چرخش چشم‌ها میدان دید را دنبال می‌کنند.
سایه ای که در دید محیطی ظاهر می شود و به تدریج به سمت مرکز میدان دید گسترش می یابد.
احساسی که یک پرده شفاف بر روی میدان دید فرو می‌رود.

جدا شدن شبکیه معمولاً دردناک نیست.

علل

جداشدگی شبکیه زمانی اتفاق می افتد که بخشی از چشم که مسئول ایجاد تصاویر است از پشت چشم جدا شود. این می تواند منبع قابل اعتماد از آسیب، التهاب، آسیب یا تغییرات ساختاری باشد که در طول زمان بر چشم تأثیر می گذارد. شبکیه لایه ای از بافت است که داخل چشم را می پوشاند. به نور حساس است و سیگنال های بصری را از طریق عصب بینایی به مغز ارسال می کند. وقتی چشم می بیند، نور از سیستم نوری چشم می گذرد و به شبکیه برخورد می کند. این تصویری تولید می کند که شبکیه آن را به تکانه های عصبی تبدیل می کند که از طریق عصب بینایی به مغز می فرستد. و به عبارت دیگر، یک تصویر روی شبکیه متمرکز می شود، سلول های عصبی اطلاعات را پردازش می کنند و آنها آن را با تکانه های الکتریکی به مغز می فرستند. آسیب به شبکیه می تواند بر توانایی دید فرد تأثیر بگذارد. جداشدگی شبکیه زمانی اتفاق می افتد که این لایه از موقعیت معمول خود دور شود. گاهی اوقات، پارگی های کوچک در شبکیه می تواند باعث جداشدگی شود. ماکولا بخشی از شبکیه است که مسئول بینایی است. در جداشدگی شبکیه، ماکولا ممکن است جدا شود یا نشود. اگر این اتفاق بیفتد، احتمال از دست دادن بینایی مرکزی بیشتر است.

انواع شبکیه جدا شده

سه نوع منبع قابل اعتماد شبکیه جدا شده وجود دارد:

جداشدگی رگماتوژن شبکیه

این یک شکستگی، پارگی یا سوراخ در شبکیه چشم است. این سوراخ اجازه می دهد تا مایع از فضای زجاجیه به فضای بین شبکیه حسی و اپیتلیوم رنگدانه شبکیه عبور کند. اپیتلیوم رنگدانه لایه سلولی رنگدانه شده درست در خارج از شبکیه حسی عصبی است.

جداشدگی شبکیه ثانویه

همچنین به عنوان جداشدگی اگزوداتیو یا سروزی شبکیه شناخته می شود، این اتفاق زمانی رخ می دهد که مایع زیر شبکیه به دلیل التهاب، مشکلات عروق خونی یا آسیب تجمع پیدا کند. سوراخ، شکستگی یا پارگی وجود ندارد.

جداشدگی شبکیه کششی

این زمانی است که یک آسیب، التهاب یا تشکیل رگ‌های خونی جدید باعث می‌شود که بافت فیبروواسکولار شبکیه حسی را از اپیتلیوم رنگدانه شبکیه بیرون بکشد.

درمان جراحی

جراحی اغلب برای یافتن هر گونه شکستگی شبکیه، مهر و موم کردن آنها و تسکین کشش یا کشیدن ضروری است. بدون جراحی، خطر از دست دادن کامل بینایی وجود دارد. گزینه های جراحی شامل منبع مورد اعتماد موارد زیر است:

جراحی سگک اسکلرال

در ناحیه ای که شبکیه جدا شده است، جراح یک نوار انعطاف پذیر کوچک از لاستیک سیلیکونی یا اسفنج را بر روی صلبیه، خارج از سفیدی چشم، می چسباند. این نوار کناره های چشم را به سمت شبکیه فشار می دهد که به چسبیدن آن کمک می کند. آنها ممکن است از انجماد، معروف به کرایوپکسی، یا لیزر درمانی برای انجام سایر تعمیرات استفاده کنند. پزشک برای انجام این جراحی از بیهوشی استفاده می کند و در اتاق عمل جراحی را انجام می دهد. پس از عمل، فرد می تواند انتظار داشته باشد: