انواع واریس - مجله پزشکی ماهان مدیکال

سیاهرگ‌های موجود در پاها شامل رگ‌های عمقی و رگ‌های زیرپوستی می‌شوند و قسمت اعظمی از خونی که از پاها به قلب بازمی‌گردد از طریق رگ‌های عمقی منتقل می‌شود ولی عموماً بیماری واریس در رگ‌های زیرپوستی پا ایجاد می‌شود که تنها 10 درصد از جریان خون برگشتی در پاها را پشتیبانی می‌کنند.  متخصصان عروق بر اساس یافته و تخصص خود در این حوزه بیماری واریس و ظهور ورید های تار عنکبوتی شکل را که به اشکال مختلفی خود را نشان می دهند به انواع متفاوتی تقسیم بندی میکنند. سیاهرگ های متورم و بیرون زده از پوست به رنگ های آبی، بنفش و یا تیره رنگ عمومی ترین شکل ظاهری یک ورید مبتلا به واریس می باشد و در پاره ای از موارد این رگ ها ممکن است دردناک شوند و در نهایت باعث ایجاد ناراحتی برای فرد و یا حتی سختی در راه رفتن شود. که البته جهت درمان انواع واریس روش های درمانی متنوعی وجود دارد و در حال حاضر در کشور ما ، متخصصان زیادی با تبهر در امر تشخیص انواع واریس پا، روش های درمانی متناسب با آن را برای افراد توصیه واجرا می نمایند. درمان هایی سریع ، بدون درد و مؤثرو دوره نقاهت بسیار کوتاه مدت. در ادامه با انواع مختلف واریس آشنا خواهیم شد.
واریس ورید صافن کوچک
ورید صافن کوچک از قسمت بیرونی تاندون آشیل شروع می‌شود و به ورید عمقی که در پشت زانو قرار دارد متصل می‌شود. زمانی که این سیاهرگ دچار عارضه واریس شود نواحی پشت زانو و پشت مچ پا را درگیر میکند. همچنین واریس ورید صافن کوچک معملا در کنار واریس ورید صافن بزرگ دیده می‌شود.
واریس ورید صافن بزرگ
یکی از رگ‌هایی که اغلب دچار واریس می‌شود، ورید صافن بزرگ نام دارد. صافن بزرگ وریدی است که از داخل مچ پا بالا می‌رود و به ورید فمورال در ناحیه کشاله ران متصل می‌ گردد. رگ‌های واریسی که بر روی انشعاب‌ها یا شاخه‌ی اصلی ورید صافن ایجاد می‌شوند، واریس ورید صافن نام دارند. نواحی که بیش از همه دچار واریس ورید صافن بزرگ می‌شوند عبارتند از: ساق پاها، قسمت بیرونی ران‌ها و پشت ران‌ها.
واریس شاخه ای
در این نوع واریس ورید ها بصورت تکه ‌تکه ‌به حالت برآمده و بزرگ است که از ورید صافن اصلی بزرگ منشعب می شود. واریس شاخه‌ای اغلب در زیر زانو و گاهی به صورت تکی دیده می‌شود. خصوصیت این نوع واریس این است که نسبت به واریس ورید صافن باریک‌تر است.
واریس مشبک و عنکبوتی
واریس مشبک عموما به شکل بیرون ‌زدگی ورید های بسیار ریز زیرپوستی در ناحیه‌ای به اندازه 2 تا 3 میلی‌ متر است که در این ناحیه رگ ها به صورت یک توری پخش شده‌اند. واریس عنکبوتی نیز مویرگ‌های اتساع یافته‌ای هستند شامل رگ‌های مشبک باریک ‌تر و در ناحیه‌ای به شعاع کمتر از 1 میلی ‌متر قرار دارند. این مویرگ‌ها درست در زیر پوست هستند. واریس عنکبوتی برعکس واریس ورید صافن اصلا برآمده نیست و بیشتر در میان زنان شیوع دارد و ممکن است در هر قسمتی از پا ایجاد شود، اما معمولاً در داخل زانو و خارج ران دیده می‌شود.
واریس متوسط
در واریس با شدت متوسط ورید های درگیر بطور کامل قابل ‌رویت هستند. اندازه‌ی این رگ‌ها معمولا بزرگ است، در زیر پوست برآمده می شوند و رنگ کبودی پیدا می کنند. رگ‌های واریسی، با شدت متوسط ممکن است در ابتدا تنها از لحاظ زیبایی برای بیمار ایجاد نگرانی کنند، اما در صورتی که برای درمان آن اقدامی نشود ممکن است مشکلات جدی ‌تری را برای فرد ایجاد نماید. در این مرحله به توصیه متخصص آزمایشات تشخیصی مخصوص واریس انجام می شود تا تعیین شود که مشکل واریس بر اثر بیماری وریدی مزمن است یا خیر. این بیماری علائم بسیار دیگری به همراه دارد و می‌تواند مشکلات جدی‌ تری برای سلامتی فرد ایجاد کند. رگ واریسی با شدت متوسط  نمی‌تواند به نحو مؤثری خون را به جریان بیندازد و خون در وریدها جمع شده و به سمت قلب حرکت نمی کند، بنابراین بدن از یک جریان جایگزین در اطراف رگ‌های واریسی کمک میگیرد.  درمان واریس متوسط با روش‌های پیشرفته‌ ی درمانی شامل لیزرتراپی و اسکلروتراپی با هدایت اولتراسوند انجام می پذیرد و در نهایت گردش خون موثر در پا را بازیابی نموده و سلامت عمومی بیمار را بهبود می‌ بخشد.
واریس شدید
در صورتی که رگ‌های واریسی درمان نشوند، می‌توانند سلامتی فرد را به خطر بیاندازند و علاوه بر این، ظاهر این رگ‌ها نیز ناخوشایند است. بیماری مزمن عروقی یکی از عوارض شایع بیماری واریس در مرحله‌ی پیشرفته است که مورد درمان قرار نگرفته.

بیماری مزمن عروقی موجب مشکلات بسیاری از جمله ضخیم شدن بافت و پوست، زخم پوستی، تغییر رنگ پوست و تورم شدید می‌شود. در این مرحله نیز انجام درمان‌های مخصوص رگ‌های واریسی می‌تواند مؤثر باشد اما به احتمال زیاد لازم است که جلسات درمانی تکرار شوند و بیمار مراقبت‌ها و درمان‌های لازم برای مشکلات دیگری که به وجود آمده‌اند را انجام دهد. واریس شدید پا هرگز نباید نادیده گرفته شود و لازم است که معاینات تشخیصی آن توسط متخصص عروق انجام شود تا بهترین و مؤثرترین روش درمان را برای شما تجویز کند.
واریس بارداری
در دوران بارداری، بدن مادر خون بیشتری تولید می کند که این موضوع نیز باعث وارد شدن فشار بیشتر به رگ‌های خونی می‌شود. واریس بارداری در پاها  یکی از مواردی است که اکثر خانم‌ها از آن شکایت دارند و اغلب در پاها، اطراف لگن و حتی در ناحیه تناسلی ایجاد می‌شود. بارداری چند قلویی احتمال بروز واریس را افزایش می‌دهد. سندرم احتقان لگن (PCS )، یکی از بیماری‌های خطرناک برای تمامی زنان است که اغلب برای افرادی ایجاد می‌شود که قبلاً چندقلو باردار بوده‌اند. در ابتدا خود را به صورت واریس شدید در پاها و لگن نشان می‌دهد اما این رگ‌ها نسبت به واریس معمولی، دردناک ‌تر و آزاردهنده‌تر هستند. این درد ممکن است با انجام فعالیت‌های خاص، نزدیک به زمان پریود ماهانه، درزمان مقاربت جنسی یا بعد ازآن شدید‌تر شود. سایر علائمی که این بیماری ایجاد می‌کند شامل نفخ و بی‌اختیاری ادرار می‌شود.
انجام درمان‌های مربوط به واریس در رفع علائم ناشی از واریس بارداری و سندرم احتقان لگن بسیار مؤثر و نتیجه‌بخش است. انجام اسکلروتراپی با هدایت اولتراسوند خصوصاً برای واریس بارداری بسیار مؤثر است و انجام سایر درمان‌ها نیز حداقل این اطمینان را می‌دهد که حتی اگر رگ‌های واریسی مجدداً بازگشت کنند موجب درد و ناراحتی موقتی و بسیار کم می‌شوند.
به‌جز موضوع بارداری، زنان به طور کلی بیشتر از مردان در معرض بروز بیماری واریس هستند. داشتن سابقه‌ی خانوادگی نیز در ابتلا به واریس مؤثر است. در صورت داشتن هر مشکل یا علائم مشکوک باید به متخصص واریس مراجعه کنید تا مطمئن شوید که این مشکل کوچک در آینده به مشکل بزرگ و چالش‌برانگیزی تبدیل نمی‌شود.

منبع: وبسایت دکتر مهدی کریمی - متخصص قلب و عروق

مجله علمی - پزشکی ماهان مدیکال