نمک زیاد و مغز
بر اساس مطالعه جدیدی که در مجله نیوروسیس، منتشر شده است، نمک بیش از حد می تواند باعث نقص شناختی شود. خوشبختانه، این اثرات منفی ممکن است معکوس شوند، و مطالعه جدید نشان می دهد که چگونه. این یک واقعیت شناخته شده است که نمک زیاد در رژیم غذایی ما خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و فشار خون بالا را افزایش می دهد. اما کمتر شناخته شده است که مشکلات مربوط به مغز، مانند بیماری عروق مغزی، سکته مغزی، و اختلال شناختی منبع مورد اعتماد، همگی با نمک رژیم غذایی مرتبط هستند. همانطور که نویسندگان تحقیق جدید توضیح می دهند، پیشنهاد شد که یک مکانیسم احتمالی در پشت این اثرات منفی شامل سلول های به اصطلاح اندوتلیال در داخل رگ های خونی مغز است. سلول های اندوتلیال رگ های خونی ما را می پوشانند و مسئول تنظیم تون عروق هستند - اما مصرف زیاد نمک در رژیم غذایی با اختلال عملکرد این سلول ها مرتبط است. اگرچه شناخته شده است که اختلال عملکرد اپیتلیال می تواند بیماری های مزمن زیادی را به همراه داشته باشد، هنوز مشخص نیست که چگونه اختلال عملکرد اندوتلیال ناشی از نمک ممکن است در دراز مدت بر مغز تأثیر بگذارد. نویسندگان مطالعه که توسط کوستانو ایدکو، از بیمارستان ویل کویل، در شهر نیویورک، نیویورک در تلاشهای تحقیقاتی خود رهبری شدهاند، توضیح میدهند که با توجه به اینکه مغز برای عملکرد صحیح به شدت به جریان ثابت و روان اکسیژن وابسته است، اهمیت ویژهای دارد. کوستانو ایدکو و همکارانش در مقاله خود نشان می دهند که چگونه نمک بیش از حد رژیم غذایی بر روده، سیستم ایمنی بدن و در نهایت بر مغز ما تأثیر می گذارد.
چگونه نمک بیش از حد بر محور روده و مغز تأثیر می گذارد؟
کوستانو ایدکو و تیمش به مدت 12 هفته به گروهی از موشها معادل رژیم غذایی انسان پر نمک دادند. پس از چند هفته اول، اختلال عملکرد اندوتلیال، و همچنین کاهش جریان خون به مغز، در موش ها قابل مشاهده بود. علاوه بر این، تست های رفتاری کاهش شناختی را در جوندگان نشان داد. اما فشار خون آنها بدون تغییر باقی ماند. یک کشف مهم افزایش گلبول های سفید خون به اصطلاح تی اچ17 روده بود. به نوبه خود، تعداد بالای سلول های تی اچ17 منجر به افزایش سطح یک مولکول پیش التهابی به نام پلاسما اینترلوکین 17، شد. محققان همچنین توانستند مسیر مولکولی را شناسایی کنند که از طریق آن سطوح بالاتر پلاسما اینترلوکین 17در خون منجر به اثرات منفی شناختی و عروقی مغز می شود. محققان می خواستند ببینند که آیا یافته های آنها در سلول های انسانی تکثیر می شود یا خیر. بنابراین، آنها سلول های اندوتلیال انسان را با پلاسما اینترلوکین 17درمان کردند و نتایج مشابهی به دست آوردند. همانطور که ایادکولا و همکارانش توضیح می دهند، یافتهها یک محور روده-مغزی را آشکار میکنند که توسط آن عوامل محیطی مرتبط با رژیم غذایی منجر به پاسخ ایمنی تطبیقی در روده میشود، که باعث اختلال در تنظیم عصبی-عروقی و اختلال شناختی میشود. و تغییرات رژیم غذایی می تواند اثرات منفی را معکوس کند. و خبر خوب این است که به نظر می رسد اثرات منفی رژیم غذایی پر نمک قابل برگشت است. موش ها پس از 12 هفته به رژیم غذایی عادی بازگشتند و نتایج دلگرم کننده بود. نویسندگان می نویسند، اثرات مضر، رژیم غذایی پر نمک با بازگشت موش ها به یک رژیم غذایی معمولی لغو شد و به برگشت پذیری اختلالات عروقی و اختلال شناختی اشاره کرد.علاوه بر این، آنها با دارویی آزمایش کردند که اثرات نمک بیش از حد را نیز معکوس می کرد. اسید آمینه ال آرژنین همان اثر مفیدی را روی موش ها داشت که آنها را به رژیم غذایی عادی بازگرداند. این یافتهها نشان میدهد که تغییرات سبک زندگی یا دسته جدیدی از داروها - ممکن است به جبران اثرات منفی رژیم غذایی پر نمک کمک کند.
منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال
سایر مقالات گروه - مقالات علمی,سایر مقالات گروه - دستگاه گوارش,سایر مقالات گروه - مقالات تخصصی پزشکی,سایر مقالات گروه - مغز و اعصاب,سایر مقالات گروه - تغذیه,سایر مقالات گروه - سلامت عمومی,