مراقبت از زخم باز

زخم باز هر آسیب داخلی یا خارجی است که بافت داخلی را در معرض محیط خارجی قرار می دهد. افراد گاهی اوقات می توانند زخم های باز حاد را در خانه با داروها و درمان های طبیعی درمان کنند. با این حال، افراد باید برای زخم های شدیدی که شامل خونریزی قابل توجه یا شکستگی استخوان هستند، فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشند. زخم ها به دو دسته کلی تقسیم می شوند: باز یا بسته. در زخم بسته، آسیب بافتی و خونریزی در زیر سطح پوست رخ می دهد. نمونه هایی از زخم های بسته شامل کبودی است. زخم باز شامل شکستگی در پوست است که بافت داخلی را در معرض دید قرار می دهد. زخم‌های باز ممکن است در اثر افتادن، ضربه‌های شدید و جراحی ایجاد شوند. در زیر به چندین نوع زخم باز و همچنین نحوه درمان آنها خواهیم پرداخت.

انواع

چند نمونه از زخم های باز شامل موارد زیر است.

سایش

زخم سایشی زمانی رخ می دهد که پوست روی یک سطح ناهموار ساییده یا بلغزد. نمونه‌هایی از ساییدگی‌ها عبارتند از خراشیدگی زانو یا راش در جاده. اگرچه ساییدگی ها خون بسیار کمی تولید می کنند، اما مهم است که زخم را ضدعفونی کنید و هرگونه زباله را برای جلوگیری از عفونت از بین ببرید.

پارگی

پارگی یک سوراخ عمیق یا پارگی در پوست است. پارگی‌ها معمولاً در اثر تصادفات یا حوادث مربوط به چاقو، ماشین‌آلات یا سایر ابزار تیز رخ می‌دهند. این نوع زخم ممکن است باعث خونریزی قابل توجهی شود.

انحراف

برداشتن پوست شامل پاره شدن شدید پوست و بافت زیرین است. بیرون زدگی می تواند ناشی از حوادث خشونت آمیز، مانند انفجار، حمله به حیوانات، یا تصادفات وسایل نقلیه موتوری باشد.

پنچر شدن

زخم سوراخ سوراخ کوچکی در بافت نرم است. ترکش ها و سوزن ها می توانند باعث ایجاد زخم های حاد سوراخ شوند که فقط لایه های بیرونی بافت را تحت تاثیر قرار می دهند. با این حال، زخم‌های چاقو یا گلوله می‌توانند به عضلات عمیق و اندام‌های داخلی آسیب برسانند که ممکن است منجر به خونریزی قابل‌توجه شود.

برش

برش یک برش تمیز و مستقیم در پوست است. بسیاری از روش های جراحی از برش استفاده می کنند. با این حال، تصادفات مربوط به چاقو، تیغ‌های تیغ، شیشه شکسته و سایر اجسام تیز می‌تواند باعث ایجاد برش شود. برش ها معمولاً باعث خونریزی شدید و سریع می شوند. برش های عمیق می تواند به عضلات یا اعصاب آسیب برساند و به احتمال زیاد نیاز به بخیه دارد.

درمان ها

پانسمان زخم با باند می تواند به بهبودی کمک کند. زخم های باز جزئی یا حاد ممکن است نیازی به درمان پزشکی نداشته باشند. افراد می توانند این نوع زخم ها را در خانه درمان کنند. با این حال، زخم‌های باز شدید که خونریزی قابل توجهی دارند، نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند. مراقبت از زخم باز باید شامل مراحل زیر باشد:

• خونریزی را متوقف کنید: با استفاده از یک پارچه یا باند تمیز، به آرامی روی زخم فشار وارد کنید تا لخته شدن خون را افزایش دهید.
• زخم را تمیز کنید: از آب تمیز و محلول نمکی برای شستشوی هر گونه زباله یا باکتری استفاده کنید. هنگامی که زخم تمیز به نظر می رسد، آن را با یک پارچه تمیز خشک کنید. پزشک ممکن است نیاز به دبریدمان جراحی داشته باشد تا بقایای زخم های شدید را که حاوی بافت مرده، شیشه، گلوله یا سایر اجسام خارجی هستند، خارج کند.
• درمان زخم با آنتی بیوتیک: پس از تمیز کردن زخم، یک لایه نازک از پماد آنتی بیوتیک برای جلوگیری از عفونت بمالید.
• زخم را ببندید و پانسمان کنید: بستن زخم های تمیز به بهبود سریعتر کمک می کند. باندهای ضد آب و گاز برای زخم های جزئی به خوبی عمل می کنند. زخم های باز عمیق ممکن است نیاز به بخیه یا منگنه داشته باشند. با این حال، زخم از قبل عفونی شده را باز بگذارید تا زمانی که عفونت از بین برود.
• به طور معمول پانسمان را عوض کنید: مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، منبع معتبر توصیه می کند که باندهای قدیمی را بردارید و هر 24 ساعت یکبار علائم عفونت را بررسی کنید. قبل از استفاده مجدد از یک باند چسب تمیز یا گاز، زخم را ضد عفونی و خشک کنید. به یاد داشته باشید که زخم را در زمان بهبودی خشک نگه دارید.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال